ഇവൻ ഇത് എവിടെപ്പോയി എന്ന് ആലോചിച്ചു ഞാൻ അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു.

രണ്ടു മൂന്നു മിനുട്ടു കഴിഞ്ഞതും അവൻ അടുക്കള വാതിൽ വഴി അകത്തേക്ക് വന്നു.

നീ ഇത് എവിടെയാ പോയത്. കഷ്ടകാലത്തിനു കറന്റും പോയി.

കറന്റ് പോയതല്ല, ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി ഫ്യൂസ് ഊരിയതാണ്.

നീ എന്തിനാ ഫ്യൂസ് ഊരിയത്?

കറന്റ് ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവർ ആരും ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോകാൻ എഴുന്നേൽക്കില്ലല്ലോ…

ആഹാ, നീ ആള് കൊള്ളാല്ലോ?

പിന്നല്ലാതെ, നമുക്ക് പുറത്തു പോയാലോ,

പോകാം, പക്ഷെ ഒരുപാട് സമയം പുറത്തു നിൽക്കാതെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ നമുക്ക് അകത്തു കയറണം.

ശെരി, ഏറ്റു. നമുക്ക് പോകാം.

ഞാനും മൂത്തമകനും കൂടെ ഞങ്ങളുടെ ഫോണുകളുടെ ലൈറ്റുകൾ തെളിയിച്ചു അടുക്കള വഴി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി. അവൻ വെറും ഒരു ലുങ്കിയാണ് ധരിച്ചിരുന്നത്, ഞാൻ ആണെങ്കിൽ ഫുൾ സാരിയും.

പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങിയതും അവൻ തന്റെ ഇടതുകൈ കൊണ്ട് എന്റെ വലത്തേ കൈ പിടിച്ചു വീടിന്റെ മുന്നിലേക്ക്‌ നടന്നു.

ഞാനും അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു കൂടെ പോയി. പാതിരാത്രിക്കു അമ്മ മകന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു വീടിന്റെ പുറത്തു നടക്കുന്നു.

നീ ഇത് എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നത്?

ചുമ്മാ ഒന്നു റോഡ് വരെ നടന്നിട്ടു വരാം.

അയ്യോ റോഡിലോ, ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ?

പിന്നെ ഈ പാതിരാത്രിയിൽ ആര് കാണാൻ? അത്‌വരെ പോയിട്ട് പെട്ടെന്ന് വരാം.