അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കിടന്നു സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. അവൻ ഉറങ്ങിക്കാണും എന്ന് ചിന്തിച്ചു അവനെ ഒന്നു വിളിച്ചു നോക്കി.

മോനെ?

എന്താ അമ്മെ.

നീ ഇതുവരെയും ഉറങ്ങിയില്ലേ.

ഇല്ലമ്മെ, ഉറക്കം വന്നില്ല.

എനിക്ക് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാനുണ്ട്, നീ ഇങ്ങോട്ടു വന്നേ

കളിയാക്കാനാണെങ്കിൽ ഞാൻ വരില്ല.

ഇല്ലെടാ പൊട്ടാ, ഇങ്ങോട്ട് വാ.. ഞാൻ കളിയാക്കില്ല.

അവൻ എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ അടുത്ത് വന്നു.

നീ എന്തിനാ ഈ പ്രായത്തിലും കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ അമ്മയുടെ പാൽ വേണം എന്ന് കൊതിക്കുന്നത്. നീ അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ചേട്ടൻ അല്ലെ, അവരിത് അറിഞ്ഞാൽ എന്ത് വിചാരിക്കും. മാത്രവുമല്ല നീ വിചാരിക്കുമ്പോലെ അതിൽ പാലൊന്നും ഇല്ല, അനിയനെ പ്രസവിച്ചതിനുശേഷം അതെല്ലാം തീർന്നു.

അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം അമ്മെ, പക്ഷെ എന്തോ അമ്മയുടെ കുഞ്ഞു കുട്ടിയായി അവയെ വീണ്ടും കുടിക്കാൻ ഒരു കൊതി.

ഇപ്പോൾ നീ അത് കുടിച്ചില്ലെങ്കിലും നീ എന്റെ മകൻ തന്നയല്ലേ, മാത്രമല്ല എങ്ങനെയെങ്കിലും നിന്റെ കൂട്ടുകാരോ, അനിയന്മാരോ ഇതറിഞ്ഞാൽ ആർക്കാ നാണക്കേട്, ഇത്രയും വളർന്നിട്ടും അമ്മയുടെ പാൽ കുടിക്കുന്നു എന്നല്ലേ അവർ വിചാരിക്കുക.

അതൊന്നും ആരും അറിയില്ലമ്മെ, നമ്മളായിട്ട് ആരോടും പറയുന്നില്ലല്ലോ. പിന്നെ എങ്ങനെ മറ്റുള്ളവർ അറിയും. അതും ഒരേ ഒരു പ്രാവശ്യം മാത്രം മതിയെനിക്ക്.