മാമൻ – സക്കൂൾ വെക്കേഷനായാൽ അപ്പച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ പോകണമെന്ന ഒരൊറ്റ ചിന്തയേ എനിക്കുള്ളൂ. അത് ഇന്നും ഇന്നലേയും തുടങ്ങിയതല്ല.
ചെറുപ്പം മുതലുള്ള ശീലമാണ്.

ഇപ്പോൾ പ്ലസ്റ്റുവിന് പഠിക്കുമ്പോഴും ആ ശീലത്തിന് ഒരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ല.

അപ്പച്ചിയ്ക്കും മാമനും മക്കളൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ അവിടെ ചെല്ലുന്നത് അവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വല്യ കാര്യവുമാണ്.

മാമനാണെങ്കിൽ കൃഷിയും മറ്റുമായി എപ്പോഴും പാടത്തും പറമ്പിലുമായിരിക്കും. മാമന്റെ കൂടെ അവിടെയൊക്കെ കറങ്ങിനടക്കാൻ എനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായിരുന്നു.

ഞാൻ മുതിർന്നവളായ ശേഷം മാമനോടൊത്തുള്ള കറക്കം കുറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാനായിട്ട് കുറച്ചതല്ല മാമൻ തന്നെ കുറച്ചതായിരുന്നു.

അതിൽ എനിക്ക് സങ്കടവുമുണ്ട്.

എന്താ മാമാ ഞാനും കൂടെ വന്നാൽ എന്നൊരിക്കൽ ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ മാമൻ മറുപടി പറയാതെ ഒഴിഞ്ഞ് മാറുകയായിരുന്നു.

അങ്ങനെ വിട്ടുകൊടുക്കാൻ എനിക്കും തോന്നിയില്ല.

അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഞാൻ ഒറ്റമോളാണ്. അവർ രണ്ടുപേരും ജോലിക്കാരായതിനാൽ വീട്ടിൽ ഞാനും ജോലിക്കാരിയും മാത്രമാണ് അധിക സമയവും.

പഠിത്തം കഴിഞ്ഞുള്ള സമയം വീട്ടിൽ ചിലവഴിക്കുക ബോറഡി ആകുമ്പോഴാണ് ഞാൻ അപ്പച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോരുന്നത്.

ഇവിടെ വന്നാലും വീട്ടിൽത്തന്നെ ഇരിക്കേണ്ടിവരുന്നത് ബോറഡിയല്ലേ..