കൊതിമൂത്ത ചേച്ചിമാരും ഞാനും
ശൗരിയൊന്നു ചിരിച്ചു.
“എന്താടാ ചിരിച്ചത്‌.”
ആലീസിനു അവന്‍ ചിരിച്ചതെന്തിനാണന്ന്‌ മനസ്സിലായില്ല
“അല്ല വിളിച്ചാലെങ്ങനെ കിട്ടാനാന്നോര്‍ത്തു ചിരിച്ചതാ. അവൻ്റെ സിം കാര്‍ഡ്‌ ഞാനൂരി രണ്ടു പീസാക്കി തോട്ടിലെറിഞ്ഞായിരുന്നു…”
ആലീസ്‌ സീറ്റില്‍നിന്നും ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.
“നീയെന്താ പറഞ്ഞെ.”
അവള്‍ വിശ്വാസം വരാതെ തിരക്കി.
“അയാള്‍ടെ ഫോണും പേഴ്സും ഞാനിന്നലെത്തന്നെ പൊക്കി.”
അവളുടെ അവിശ്വസനീയത ആസ്വദിച്ചൊന്നു ചിരിച്ചിട്ട്‌ ശൗരി പറഞ്ഞു
“എന്നിട്ടെവിടെ.”
ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ അവള്‍ തിരക്കി.
ആലീസിൻ്റെ ഹൃദയം അതിദ്രുതം മിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
“സ്‌കൂളിലെങ്ങനാ അതും കൊണ്ടു വരുന്നത്‌. ഞാന്‍ രാത്രിയില്‍ വീട്ടിലോട്ടു വരാം. കുഴപ്പമില്ലല്ലോ..”
ഇല്ലന്ന്‌ അവള്‍ തല വെട്ടിച്ചു.
“അവൻ്റെ പേഴ്സിന്ന്‌ ഒരേഴായായിരം രൂപ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്‌. അതീന്നൊരു മൂവായിരം ഞാന്‍ മിസ്സിനു തരാം.”
അവന്‍ ബാഗിനുളളില്‍ നിന്നും നോട്ടുകളെടുത്ത്‌ അവൾക്കു കൊടുത്തു. ആലീസിൻ്റെ ള്ളിലൊരു തണുപ്പു പടര്‍ന്നു. ഇവൻ വിചാരിച്ച പോലെയല്ലല്ലോന്ന്‌ അവളോര്‍ത്തു.
“ഞാനെപ്പളാ വരണ്ടത്‌ വീട്ടിലോട്ട്‌.”
അവന്‍ തിരക്കി.
“ഒന്‍പത്‌ മണി കഴിഞ്ഞ്‌ എപ്പോൾ വേണേലും പോന്നോ”
“എങ്കില്‍ മിസ്സിവിടിരുന്നോ, ഞാന്‍ പോയേക്കുവാ..”
