ആ ഞെരിക്കൽ നൽകിയ അപാര സുഖത്തിൻ്റെയും സുഖമുള്ള ഒരു വേദനയുടെയും ആലസ്യത്തിൽ എന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു.
തല ആകാശത്തേക്ക് പൊങ്ങി. നോട്ടം മുകളിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ ഒരു നിൽപ്പ് നിന്നു പോയി.

ഒരു 10 സെക്കൻഡ് നേരം ഞാൻ മുകളിലേക്കു നോക്കി കണ്ണടച്ച് നിന്നു.. നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് എനിക്ക് സ്ഥലകാലബോധം വന്നത്.

കുറച്ചുനേരം ഞാൻ അങ്ങനെ നിന്നിട്ടും അഖിയുടെ അനക്കം ഒന്നും കാണാത്തത്കൊണ്ട് ഞാൻ താഴേക്ക് നോക്കി. അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച കണ്ട് ഞാൻ ചൂളിപ്പോയി.

ഞാൻ കണ്ടത്, എന്റെ ആപ്പിൾ ഞെട്ട്പോലെ കുഴിഞ്ഞ പുക്കിൾ കുഴിയിലേക്ക് കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്ന അഖിയെയാണ്.

ധൃതിയിൽ പാവാട വള്ളി കെട്ടിയതു കാരണം പാവാട പുക്കിളിനു വളരെ താഴെയാണെന്ന് കണ്ണാടിയിലൂടെ കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അഖിയുടെ ക്ഷമാപണത്തിനിടയിൽ ഞാൻ അതു ശെരിയാക്കാൻ വിട്ടുപോയിരുന്നു.

അതിന്റെ കൂടെ, അവന്റെ കാലു പിടുത്തം കൂടി ആയപ്പോൾ വയർ ഇപ്പോൾ ഏറെക്കുറെ മുഴുവനായും വെളിയിൽ വന്നു കിടക്കുകയാണ്.

അവന്റെ കാലുപിടുത്തവും മാപ്പു പറച്ചിലും ഒക്കെ കാരണം പാവാട ഇറങ്ങി, അടി വയറിനും താഴെ എത്തിയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അവൻ എന്റെ പുക്കിളിൽ തന്നെ കൊതിയോടെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്.

അവന്റെ അമ്മയോട് ഒന്നും ഞാൻ പറയില്ലെന്ന് സത്യം ചെയ്‌തതും അവന്റെ കുറച്ചു മുന്നേയുള്ള പിടുത്തത്തിന്റെ ഫലമായി ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയ ശബ്ദങ്ങളിൽ കൂടി എനിക്ക് വേദനയേക്കാൾ സുഖം കിട്ടിയത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ നിലവിളിച്ചതെന്നു മനസ്സിലായത് കൊണ്ടും അവന് അല്പം ധൈര്യം വന്നെന്നു തോന്നുന്നു.