“ഒരു പെപ്‌സി ആവാം.’ ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞു.

‘എനിക്കും അതു മതി.’ ലിസ്സി പറഞ്ഞു.

രണ്ടു പേര്‍ക്കും പെപ്‌സി ഗ്ലാസില്‍ ഒഴിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് രമേശൻ ഇരുന്നപ്പം ലിസ്സി ചോദിച്ചു.

‘അപ്പോള്‍ നിങ്ങളൊന്നും കുടിക്കുന്നില്ലെ.’

‘അ…അത്.. ഞങ്ങള്‍ പിന്നെ കുടിച്ചോളാം. ഞങ്ങളിച്ചിരി കടുപ്പമുള്ളത് കുടിക്കാനിരിക്കുവാ.’ രമേശന്‍ പതുക്കെ പറഞ്ഞു.

‘അതിനെന്താ. ഇപ്പോള്‍ കഴിച്ചോളു. അതിന് നാണിക്കാനെന്തിരിക്കുന്നു.’ ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞു.

‘എന്നാലും. ടീച്ചറിന്റെ മുന്നലിരുന്നെങ്ങിനെയാ..’ രമേശന്‍

‘അതേ. രമേശാ…ഈ ടീച്ചര്‍ വിളി നിര്‍ത്ത്. അത്ര ബഹുമാനിച്ചെന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാതെ.’

ഇവരുടെ ഈ പരിപാടി എപ്പോള്‍ തീരുമോ? ഒന്നു പോയിക്കിടന്നിരുന്നെങ്കില്‍ ഉറങ്ങാമായിരുന്നു. രാജി ഓര്‍ത്തു. ഒപ്പം, താൻ വായിച്ച ടെറസ്സിലെ കളി എന്ന കഥയിലേത്പോലെ ഇവിടെ എന്തെങ്കിലും നടക്കുമോ എന്നറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയും അവൾക്കുണ്ട്.

രമേശൻ‍ മെല്ലെ ഒരു ബാഗില്‍ നിന്ന് ഒരു ഷിവാസെടുത്ത് രണ്ടു ഗ്ലാസിലൊഴിച്ചു ഒന്നു മോഹനന് കൊടുത്തു.
കുപ്പി കൈയ്യിലെടുത്ത് ടീച്ചര്‍ അതിന്റെ ലേബല്‍ വായിച്ചിട്ടു ചോദിച്ചു

‘സ്‌കോച്ചാണല്ലേ.’

‘അതെ.’

‘ഇതിന് നാടന്‍ വിസ്‌ക്കിയുടെ പോലെ എരിച്ചിലില്ല എന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ശരിയാണോ.’

‘ശരിയാ. ഇച്ചിരി സോഡാ ഒഴിച്ചാല്‍ നല്ല സ്മൂത്താണ്.’