അറബി അവളെ കണ്ടു. പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ അയാളവളെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു. അസ്സലാമു അലൈക്കും.. അവൾ സലാം വീടി. പിന്നെ അയാൾ അറബിയിലെന്തോ ചോദിക്കുകയും അവൾ മറുപടി പറയുകയുമൊക്കെ ചെയ്യുന്നത് മനസ്സിലാകാതെ വന്നപ്പോഴാണ് അറബി ഭാഷയിലുളള അജ്ഞത എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. സംസാരത്തിനിടയിൽ അറബി തന്റെ ലഗാനെ ചൂണ്ടി എന്തൊ പറയുകയും അവളും അതിൽ നോക്കി എന്തൊക്കയോ പറയുന്നതും കേട്ടപ്പോ ജസ്സി വഴിക്ക് വരുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

അറബി അവളോട് തന്റെ അടുത്തിരിക്കാനാവശ്യപ്പെട്ടപ്പോ അടുക്കളയിൽ തിരക്കുണ്ടെന്നവൾ. അത് എന്നെ ഏല്പിക്കാൻ അറബി പറയുന്നു. എന്നാ ഞാനൊന്ന് നോക്കിയിട്ട് വരാമെന്നും പറഞ്ഞ് അവൾ തിരിയുന്നതും കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് പാഞ്ഞു. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ തിരക്കിട്ട പണിയിലായിരുന്നു. ചിരിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു ജസ്സിയുടെ വരവ്. വന്നപാടെ അവൾ പറഞ്ഞു.. ആള് നല്ല രസികനാണല്ലോ.. ആളെ ചിരിപ്പിച്ചു കളയും.
എന്നിട്ട് നീ എന്തിനാ പെട്ടെന്ന് പോന്നത്. കമ്പനി കൊടുക്കാമായിരുന്നില്ലേ…

ഇച്ചായൻ തനിച്ചാണല്ലോന്നോർത്തപ്പോ…
ശ്ശെ.. എന്നെക്കുറിച്ചോർക്കുന്നതെന്തിനാ.. അദ്ദേഹത്തെ സന്തോഷിപ്പിക്കലാ മുഖ്യം.. അറബി നമ്മുടെ ബോസ്സാ. നമ്മളെ രക്ഷിക്കാനും ശിക്ഷിക്കാനും അവകാശമുള്ളയാൾ.. ശിക്ഷിക്കാനോ? മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ ജെസ്സി ചോദിച്ചു.