ഭദ്രന്റെ തന്നെ വാക്കുകളിൽ പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പോൾ വീരനും ആര്യയുമാണ് അവനെ സ്നേഹത്തിന്റെ ചങ്ങലയിൽ തളച്ചിട്ടേക്കുന്നത്.

അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡ്രൈവർ പയ്യൻ തിരിച്ചു വന്നു.

“അമ്മേ ഇവിടുന്നിനി ഒരു എഴുപത് എഴുപതഞ്ഞു കിലോമീറ്റർ അല്ലേ കാണുള്ളൂ? ”

“ആ മോനേ.. ത്രേ ഉണ്ടാവു, അങ്ങെത്തുമ്പോൾ വഴി ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം”

“ആട്ടേ അമ്മേ, എന്നാ ചേച്ചി പോവാല്ലോ ല്ലേ?”

“ഹാ പൊക്കോ മോനേ ”

അതിനും അമ്മയായിരുന്നു മറുപടി പറഞ്ഞത്.

ഭദ്രന്റെ വിശപ്പടക്കിയ ആര്യ അപ്പോഴേക്കും തന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തേക്ക്പോയിരുന്നു. [ തുടരും ]