ഞങ്ങളുടെ ജീവിതയാത്ര ആ നേർവഴിയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

ഹായ് ബാംഗ്ലൂര് എത്തീ..

കുറച്ചുനേരം മുന്നോട്ട് പോയപ്പോ Welcome To Garden City- Bangalore എന്നെഴുതിയ പച്ചനിറത്തിലുള്ള വലിയ ബോർഡ്കണ്ട് അമ്മു ആർത്ത് വിളിച്ചു…

അത് കേട്ടാണ് അത്രേം നേരം പാട്ടിൽ മുഴുകിയിരുന്ന ദേവു കണ്ണ് തുറന്നത്.

ഫ്ലാറ്റിന്റെ ലൊക്കേഷൻ മാപ്പ് കയ്യിലുള്ളത് കൊണ്ട് പിന്നീടുള്ള യാത്ര അതനുസരിച്ചായിരുന്നു.

ജോലിയും താമസസ്ഥലവും എല്ലാം ശരിയാക്കിത്തന്ന ശേഷമാണ് കുട്ടൻ മാമൻ ജപ്പാനിലേക്ക് പോയത്.
ഇനി ഈ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും ആള് നാട്ടിലേക്ക് വരില്ല എന്നാണ് പറഞ്ഞത്…

യെലഹങ്ക എന്നൊരു സ്ഥലത്താണ് കുട്ടൻ മാമൻ ഞങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാനുള്ള ഫ്ലാറ്റ് ഏർപ്പാടാക്കി തന്നത്, അവിടന്ന് എനിക്ക് ജോലിക്ക് പോവാൻ എളുപ്പമാണത്രെ..

പുള്ളിയുടെ ഏതോ ഫ്രണ്ടിന്റെ പരിചയത്തിലുള്ള ഒരാളുടെ കമ്പനിയിലാണ് ജോലി. അക്കൗണ്ട്സ് അസിസ്റ്റന്റ് പോസ്റ്റിലേക്ക്, മാസം പതിനെട്ടായിരം സാലറി.

സത്യം പറഞ്ഞാ ഈ ജോലിയോ ശമ്പളമോ ഒന്നും എനിക്കൊരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു, കാരണം ഈ മാറ്റം.. അത് അനിവാര്യമാണ്.

അങ്ങനെ ഗൂഗിൾ മാപ്പിന്റെ സഹായത്തോടെ യെലഹങ്കയിലുള്ള ഫ്ലാറ്റിന് മുന്നിലെത്തുമ്പോ സമയം വൈകീട്ട് ആറ്മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.