എന്റെ സ്റ്റെപ്പ് സിറ്റർ എന്റേതായപ്പോൾ..!
സ്റ്റെപ്പ് സിറ്റർ – ഇടതൂർന്നു തഴച്ചുവളർന്ന വനാന്തരങ്ങളിലും, പുൽമേട്ടിലും, മൊട്ടക്കുന്നുകളിലും താഴ് വാരങ്ങളിലും കാറ്റ് വീശിയടിച്ചപ്പോൾ, ആരും കടന്ന് ചെല്ലാത്ത ഇരുളടഞ്ഞ വനാന്തരങ്ങളുടെ ഉൾപ്രദേശങ്ങളിൽനിന്നും കൊച്ചരുവി പിറവി കൊണ്ടു .
അധികം താമസിയാതെ അത് സജീവമായി ഒഴുകിത്തുടങ്ങി.
വനാന്തരങ്ങളെ ഭദ്രമായി പുതപ്പിച്ച, നിറമുള്ള കൊച്ചു മേഘത്തെ ഈറനണിയിക്കാൻ കഴിവുള്ള കാറ്റേ ആ കൊച്ചു മേഘത്തെ നിഷ്ക്കരുണം ഭേദിച്ചു ഭ്രംശം ചെയ്തു നീ..
അവിടങ്ങളിൽ, കാറ്റ് ശക്തമായി വീശിയടിച്ചപ്പോൾ, കൊച്ചുറവകൾ കാട്ടരുവികളിൽ ചേർന്നൊഴുകി.
കാട്ടാറിൽ കുത്തൊഴുക്ക് ശക്തിപ്രാപിച്ചു.. തെളിനീരുറവ മന്ദം മന്ദം പ്രവഹിച്ചു..
ഉഴവന്, കന്നി മണ്ണ് ഉഴുതു മറിക്കാൻ ആവശ്യവും അതു തന്നെയായിരുന്നു.
വനാന്തരങ്ങൾക്ക് നടുവിലെ കൃഷി ഭൂമിയിൽ, ആ ശക്തനായ കലപ്പയേന്തിയ കർഷകൻ പ്രത്യക്ഷനായി.
കർഷകൻ അറിയുന്നുണ്ടോ, കന്നിമണ്ണിന്റെ നോവ്. കർഷകന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളെ എതിർക്കാൻ മാത്രം കെൽപ്പില്ലാത്ത, ഭൂമിയും കന്നിമണ്ണും പിന്നീട് വേദനകൾ കടിച്ചമർത്തി..ഉഴുതു മറിക്കും തോറും മണ്ണിന്റെ വേദന അവിടെ അലിഞ്ഞലിഞ്ഞ് ഇല്ലാതായി. !!!
മെല്ലെ മെല്ലെ, മണ്ണ് കർഷകനെയും കലപ്പയേയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി.. ഒപ്പം സ്വീകരിക്കാനും.
കർഷകൻ തന്റെ കർത്തവ്യത്തിൽ വ്യാപൃതനായി. തന്റെ ജോലി തീരും വരെ അതിൽ മുഴുകിയിരുന്ന കർഷകൻ അക്ഷീണം പ്രവർത്തിച്ചു. ഒരു യാമം മുഴുവനും കന്നിമണ്ണിനോട് കർഷകന്റെ കലപ്പ യുദ്ധം തുടർന്നു. ആ യുദ്ധത്തിനൊടുവിൽ കന്നിമണ്ണിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ കലപ്പയുടെ തീഷ്ണമായ പെരുമാറ്റം, ചലനങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ട് ആ കന്നിമണ്ണിനെ പുളകിതയാക്കി.
അന്നോളം ഒരു കലപ്പയും, തൂമ്പയും സ്പർശിക്കാത്ത ആ വയലിന്റെ വരമ്പുകളിൽ തന്റെ കലപ്പയെ കർഷകൻ ഓടിച്ചു തകർത്തു. അതോടെ കന്നിമണ്ണിന്റെ താരുണ്യം അവിടെ അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതായി.
മണ്ണിന്റെ വേദന ആഴങ്ങളിൽ നിന്നും നിറമുള്ള കണ്ണീരായി കാട്ടരുവിയുടെ കൈപിടിച്ചൊഴുകി,
അതോടെ വയലേലകളിലെ നീരുറവകൾ പൊട്ടിപുറപ്പെട്ടു, ഒപ്പം കാട്ടരുവിയും, സജീവമായി.
അതിന്റെ പരമകോടിയിൽ അതിലെ സമൃദ്ധി കുത്തൊഴുക്കായി.
ഒടുക്കം കന്നിമണ്ണിന്റെ ആഴങ്ങളിൽനിന്നും ഉത്ഭവിച്ച കണ്ണീരിൽ കലർന്ന കർഷകന്റെ, അവശേഷിച്ച അദ്ധ്വാനവും ലക്ഷ്യസാഫല്യമടയാത്ത വിത്തുകൾ, തകർന്ന വയൽ വരമ്പാകുന്ന തടയണ വഴി അലക്ഷ്യമായി പുറത്തോട്ടൊഴുകി താഴ്വാരങ്ങളിലെ വലിയ മലകളുടെ മദ്ധ്യമത്തിലെ അഗാധമായ കുളത്തിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങി.
കന്നിമണ്ണിനെ ഉഴുതുമറിച്ച, കർഷകൻ തന്റെ അദ്ധ്വാനം കഴിഞ്ഞ് കലപ്പയുമായി ആ മണ്ണിനോട് നിശബ്ദം യാത്ര പറഞ്ഞപ്പോൾ, മധുരിക്കുന്ന നോവിന്റെ തൃപ്തിയോടെ, ആ വയലേലകളും, കാടും, കാട്ടാറും, പുൽതകിടികളും, അരുവിയും ആ കർഷകന്റെ കാതിൽ സ്വകാര്യം ചോദിച്ചു,
ഇനിയെന്ന് വരും നീ കർഷകാ.. ഇനിയുമൊരു പുതു മഴയ്ക്കായി കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരുമോ ഞങ്ങളെന്ന്..
ആ താഴ്വാരങ്ങളെയും, ചില അവസരങ്ങളിൽ പറ്റെ വെട്ടി നിരത്തുന്ന വനാന്തരങ്ങളെയും ശൈത്യത്തിൽ നിന്നും ഭദ്രമായി പുതപ്പിച്ചു സംരക്ഷിക്കുന്ന, വിവിധ വർണ്ണങ്ങളുള്ള, കന്നി മണ്ണിലെ ആഴങ്ങളിൽനിന്നും വരുന്ന നീരുറവതൻ ഗന്ധമുള്ള, ആ വർണ്ണ പകിട്ടാർന്ന പുതപ്പുകൾ, നിത്യവും തങ്ങളുടെ സ്ഥാനാരോഹണങ്ങളിലും, അവരോഹണങ്ങളിലും ആ പട്ടുപുതപ്പുകളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന, ആ കൊച്ചു പട്ടുയവനികകളെ ഭ്രാന്തമായി സ്നേഹിച്ചിരുന്ന, കൊടുങ്കാറ്റായി വന്ന കർഷകനെ ഈ പൂമരം എന്നും സ്മരിക്കും..
ചില നിലാവുള്ള നിശകളിൽ, മാധുര്യമുള്ള തൃഷ്ണകൾ, കർഷകന്റെ യുദ്ധ സ്മരണകൾ പുതുക്കുമ്പോൾ, വറ്റി വരണ്ടു നിൽക്കുന്ന കാട്ടാറ് മെല്ലെ മെല്ലെ ജല സമൃദ്ധമാകും..!!
ചില അവസരങ്ങളിൽ, ആ ഈറൻ മണ്ണ്, ആ കൊച്ചു വർണ്ണപകിട്ടാർന്ന പട്ടുപുതപ്പുകളെ അറിയാതെ, അത്യധികം ഈറനണിയിക്കാറുണ്ട്..
ആ ഈറൻ ചില അവസരങ്ങളിൽ, ചില രാവുകളിൽ ആ ഇരുണ്ട താഴ്വാരങ്ങളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തുമ്പോൾ ഭൂമിയുടെ പുളകം ഒരു ആവേശമാകും.
ആ രാവുകളിൽ മുഴുവനും, ആ കൊടുങ്കാറ്റ് വന്ന് ഈ പൂമരത്തെ ഒന്ന് പുൽകി, ഇലകൾ പൊഴിച്ച്, ചില്ലകൾ ഒടിച്ച്, അതിന്റെ ശക്തി തെളിയിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഈ രാവിൽ ആ കർഷകൻ തന്റെ കലപ്പയുമായി ഒന്ന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്, ഈ വയൽ പരപ്പും പലപ്പോഴും ആഗ്രഹിക്കാറുണ്ട്.
കടന്നു പോയ ദിനങ്ങളിൽ, ഓർത്തു വയ്ക്കാൻ അൽപ്പം മധുരിക്കുന്ന, ഒരിക്കലും മരിക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ മാത്രം ബാക്കി.
എന്ന്, പൂമരം.
പ്രത്യേകിച്ചും പേര് നിർദ്ദേശിക്കാത്ത ആ എഴുത്ത് വായിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ മനസ്സിലായി അത് ആരുടേതാണെന്ന് ..
സത്യത്തിൽ ആ എഴുത്തിൽ പ്രതിപാദിച്ചത് പോലെയാണെങ്കിൽ അന്ന് എന്തോ കാര്യമായിട്ട് സംഭവിച്ചു എന്നർത്ഥം..!!
ഒരു വികലമായ കവിതാ സാഹിത്യ രചന ഒരു എഴുത്തിന്റെ രൂപേണ
അവളെനിക്ക് നൽകിയ അപ്രിയ സത്യങ്ങളുടെ സൂചനകൾ
കുറെക്കാലം എന്റെ മനസ്സിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ ഒളിഞ്ഞുകിടന്നു.
പിന്നീട് എനിക്ക് മുന്നിൽ ആ നിലാവ് ഉദിച്ചത് ഇപ്പോഴാണ്.
ഈ അവസ്ഥയിൽ ഞാൻ ഇവളെ കണ്ട് അത്ഭുതപ്പെടാതെ എന്ത് ചെയ്യും, അത്തരമൊരു അടിപൊളി ചരക്കായിട്ടല്ലേ അവൾ തിരിച്ചുവന്നിരിക്കുന്നത്.
കണ്ടിട്ട്, കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. കൈയെത്തും ദൂരത്തു എനിക്ക് കിട്ടിയ അമൂല്യ കനി.
എന്റെ ഏതാഗ്രഹവും മനസ്സറിഞ്ഞു തീർക്കാൻ സന്നദ്ധയാണവൾ എന്ന് സാരം.
അല്ലാതെ, ഇപ്പോൾ എനിക്ക് മറ്റെവിടെയും ശരണസ്ഥാനമില്ല. ആരും പ്രത്യേകിച്ച് സംശയിക്കരുത് എന്നത് മാത്രമാണ് ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ ആവശ്യം.
അവളെ ഈ ഒരു പരുവത്തിൽ ഞാൻ രഹസ്യമായി എന്ത് ചെയ്താലും അവൾ എതിർക്കില്ല. ആരോടും പറയില്ല എന്ന ഷുവർട്ടി എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു.
അതും എന്റെ തോന്നൽ മാത്രമാണോ. അടുത്താലറിയാം രാപ്പനിയുടെ ചൂട് എന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ, ഒരു കൈ നോക്കാൻ തന്നെ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
അന്ന് നേരത്തെ കുളിച്ചു സുന്ദരിയായി ഇരിക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ അടിവയറ്റിൽ നിന്നുമൊരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി..!!
കാച്ചിയ എണ്ണ തേച്ചുകുളിച്ചു, പൌഡർ പൂശി, നല്ല കട്ടിയിൽ കണ്മഷി എഴുതിയ കൗമാര സൗന്ദര്യത്തിന്റെ അലകൾ തുടിക്കുന്ന ആ ആകർഷണീയമായ വലിയ മിഴികളിൽ ഇടയ്ക്കിടെ നിഴലിക്കുന്ന കാമം,
അവളുടെ അർത്ഥം വച്ചുള്ള നോട്ടത്തിൽ, ഒളിഞ്ഞു കിടന്നുണ്ട്.
ആ മനോഹരമായ കള്ളച്ചിരി തുളുമ്പുന്ന വദനങ്ങളിൽ ഊറി വരുന്ന നനവ് കാണുമ്പോൾ അവ രണ്ടും കടിച്ചു വലിച്ചു നുണയാനുള്ള ആവേശം എന്നിൽ ഉണരും.
ഞാൻ വീട്ടിൽ വന്നു കയറുമ്പോൾ തന്നെ അൽപ്പ നേരം വൈകിയിരുന്നു..
അപ്പോഴും മമ്മയുടെ ചെറിയ ശകാരം.
എവിടെയായിരുന്നു ഇതുവരെ.. കുറെ നേരം കാത്തിരുന്നു. പിന്നെ ഞാൻ കഞ്ഞി കുടിച്ചു.
ഈ പാവം നീ വരുന്നതും കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങീട്ട് രണ്ട് മണിക്കൂറായി..നിനക്കുള്ളത് അവിടെ വിളമ്പി വയ്ക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇവൾ സമ്മതിച്ചില്ല.
ഗേളി അപ്പോഴും അവളുടെ സ്ഥിരം ചാനലും സ്ഥിരമായി കാണുന്ന സീരിയലും, കണ്ടോണ്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..
എന്നെ കണ്ടതും അവൾ സോഫയിൽ അൽപ്പം ഒതുങ്ങിയിരുന്നു..
ഞാൻ സോഫയിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഷൂസും സോക്സും അഴിച്ചു.
മോളെ, അവന് ഭക്ഷണം വിളമ്പി ക്കൊടുക്ക്, നീയും കഴിച്ചിട്ട് വേഗം കിടന്നുറങ്ങ്..
അത് കേട്ടയുടനെ അവൾ എഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
വല്ലാത്ത ഉറക്ക ക്ഷീണമുണ്ടെന്ന് മമ്മ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവർ ഗേളിയുടെ പുറകെ അടുക്കളയിലോട്ട് പോയി.
ഞാൻ ഡ്രസ്സ് മാറി, ഭക്ഷണം കഴിക്കാനെന്ന മട്ടിൽ പതുക്കെ ആ രംഗം വിട്ടു,
മമ്മയോടൊപ്പം അത്താഴം വിളമ്പിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഗേളിയുടെ പുറകിൽ തൊട്ടുരുമ്മിക്കൊണ്ട് നിന്ന് ഞാൻ മെല്ലെ ചോദിച്ചു.
ഇന്നെന്തുണ്ട് വിശേഷം?
എന്ത് വിശേഷം?
നത്തിങ് സ്പെഷ്യൽ?
ഇവിടെ എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലല്ലേ..!!
ഓ അതെനിക്കറിയാ..!!
പിന്നെന്താ അറിയേണ്ടത്..?
സമരമെന്തായി..?
ഓഹോ.. അങ്ങനെ..!!
മ്മും.. ഇന്നും കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഒത്തുതീർന്നു എന്നാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്..
തീർച്ചയായില്ല..?!
മമ്മയെ നോക്കിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.
ശ്ശോ…. കഷ്ടമായിപ്പോയി..!!
അപ്പോൾ സേവനവാരം?
ഞങ്ങൾ രണ്ടും ഡൈനിങ് ഹാളിൽ ഇരുന്ന് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മമ്മ വീണ്ടും അവിടേക്ക് വന്ന് അച്ചാറെടുത്തു പ്ളേറ്റിലിട്ടു തന്നു.
ഓ.. സേവനവാരം.. അതിനൊന്നും വലിയ താമസമില്ലല്ലോ.. ഇപ്പോൾ എല്ലാം ഒരു ദിവസമായി ചുരുക്കിയിരിക്കുകയല്ലേ.. അത് വേണെങ്കിൽ, നാളെയും ചെയ്യാം.
ഒരു കള്ളക്കണ്ണിട്ട് എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.
അപ്പോൾ, ഇന്ന് ഇനി ക്ലാസ്സൊന്നും നടക്കില്ലല്ലേ?
ഇല്ല. സമരം തീർന്നെന്നല്ലാതെ കൊടികളൊന്നും അവർ നീക്കം ചെയ്തിട്ടില്ല..
അവൾ വായ്പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ചിരിച്ചു.
ഓഹോ.. അപ്പോ നാളെ കോളേജ് തുറക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ടല്ലേ ?
അങ്ങനെ, ആശിക്കാം..
ഒരു വളിച്ച ചിരിയും ചിരിച്ചു അവൾ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു.
ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പറയുന്ന വിഷയങ്ങളുടെ, കാതൽ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ മമ്മ പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ്, സീരിയൽ കാണാൻ പോയി.
ഞാൻ ആ സന്ദർഭം പാഴാക്കാതെ എന്റെ കാലിന്റെ പാദം കൊണ്ട് പതുക്കെ അവളുടെ കണം കാലിൽ തൊട്ടുതലോടി..
പെട്ടെന്ന് തന്നെ, ആ കാലുകൾ അവിടെനിന്നും പിൻവലിച്ചു കൊണ്ടവൾ അവിടെനിന്നും എഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ കഴിച്ചു കഴിയുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അവൾ സ്ഥലം വിട്ടു.
ഞാൻ അത്താഴം കഴിക്കാൻ പോയി തിരിച്ചു വരുന്നത് വരെ മമ്മ ടീവി പ്രോഗ്രാമിൽ മുഴുകി.
ഗേളി.. ഡിന്നർ കഴിഞ്ഞ് നേരെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി..
ഞാനും മമ്മയും കൂടി ഇരുന്ന് കുറച്ചു നേരം സീരിയൽ കണ്ടു. പിന്നീട് മമ്മയും ഉറങ്ങാൻ പോയി.
പിന്നെ, ഞാൻ തനിച്ചിരുന്നു സീരിയൽ കാണുന്നത് അത്ര സുഖമുള്ള ഏർപ്പാടല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഞാൻ വേഗം ടീവി ഓഫ് ചെയ്ത്, എന്റെ ഉറക്കറയിലേക്കുള്ള പടികൾ കയറി.
ഏതായാലും ഇന്നത്തെ രാത്രി നിരാശാജനകമാണ്.. അപ്പോൾ ആ പ്രതീക്ഷിയും അസ്തമിച്ചു.!!!
നമ്മക്ക് വിധിച്ചത്, ഹാന്റ്ക്രാഫ്റ്റ് തന്നെ.!!!
ഇതിനൊക്കെ ഒരു അറുതി വരുന്നതെന്നാണെന്റെ കർത്താവേ.!!
എന്റെ മുറിയിലേക്ക്, ഗേളിയുടെ മുറിക്കു മുൻപിൽ കൂടി കടന്നു പോകവേ, ആ ഒരു നിമിഷത്തിൽ അവളുടെ മുറിയിലെ ബാത്റൂമിൽ ലൈറ്റ് കത്തി. ഒപ്പം അതിന്റ കതകു തുറക്കുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടു.
ഒരു നിമിഷം ഞാനും നിന്നു. മെയിൻ ഡോറിന്റെ ചാവി പഴുതിൽ കൂടി ഞാൻ അവളുടെ മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി.
ബാത്റൂമിൽനിന്നും വെളിച്ചം മുറിയിലേക്ക് വരുന്നുണ്ട്. അതിന്റെ അർത്ഥം അവൾ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ വേണ്ടി ബാത്റൂമിൽ കയറിയതാണ്.
എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് പെട്ടെന്ന് കൂടി. എന്റെ മനസ്സിലെ ഫാന്റസി സങ്കല്പങ്ങൾ അങ്ങനെ കാട് കയറി.. [ തുടരും ]