എന്റെ സ്റ്റെപ്പ് സിറ്റർ എന്റേതായപ്പോൾ..!
ഞാനവളെ ഒന്ന് കൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. അവളുടെ കൈകൾ നന്നായി ചലിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ആ ഒരു സന്ദർഭം എനിക്ക് മുതലാക്കാമായിരുന്നു.
പക്ഷെ, തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ മമ്മയും പപ്പയും കിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ട്. അവരെ പേടിച്ചുതന്നെ, ഞാൻ, മിണ്ടാതെ.. അനങ്ങാതെ കിടന്നു.
കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആ വേനൽ മഴയുടെ ആരവവും, അടിച്ചു പൊളിച്ചുള്ള വരവും കൂടി ആയപ്പോൾ ആ കുളിർ തെന്നലിലിൽ പപ്പയും മമ്മയും നല്ല സുഖമുള്ള ഉറക്കത്തിലേക്ക് ആണ്ടിറങ്ങി.
അന്നും ഇന്നും, ഇടിമിന്നലിനെ പേടിക്കുന്ന ഗേളി മാത്രം ഉറങ്ങാതെ കിടക്കുന്നത് എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു..
അവൾ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ബെഡിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ചുറ്റും നോക്കി. പിന്നെ വിളിച്ചു.. “മമ്മാ.. മമ്മാ..”
അവർ നല്ല ഗാഢമായ നിദ്രയിലാണ്. അവളുടെ മമ്മയിൽ നിന്നും മറുപടി കിട്ടാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചു.
“ഗേളീ.. പേടിയുണ്ടെങ്കിൽ ഇവിടെ വേണെങ്കിൽ കിടന്നോ.”
അവൾ ആദ്യമൊന്ന് മടിച്ചുവെങ്കിലും പിന്നെ സാവധാനം എന്റെ അടുത്ത് വന്നുകിടന്നു.
മഴയോടൊപ്പമെത്തിയ കുളിർ തെന്നൽ അധികം താമസിയാതെ അവളെ എന്റെ പുതപ്പിനുള്ളിൽ ശരണം പ്രാപിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
കുറച്ചുനേരം കൊണ്ട് അവളുടെ ശരീരം എന്റെ ദേഹത്തോട് വളരെ ചേർത്തു, മുട്ടിയുരുമ്മുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
