“മതി..വീട്ടിൽ ഇപ്പൊ അറിയാതെ ഇരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.”

“ഉം ”

അപ്പോഴേക്കും അവർ എല്ലാവരും വരുന്നത് കാവ്യാ കണ്ടു.
അവൾ ദേവികയെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. എന്നിട്ട് എന്നോട് ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോകുവാ എന്ന് പറഞ്ഞുപോയി.

ഞാൻ പതുക്കെ അവിടെ നിന്ന് മുങ്ങി. പൊങ്ങിയത് പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ മുറിയിൽ. സെക്രട്ടറിമാരുടെ മീറ്റിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആർട്സ് നടത്തിപ്പും എല്ലാം എങ്ങനെ ആണെന്ന് ഒക്കെ അറിയാനും. പ്രളയ ദുരിതം അനുഭവിച്ചവർക്ക് എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കണമെന്ന് പറയാനുമായിരുന്നു പ്രിൻസിപ്പളെ കണ്ടത്.

ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ആർക്കോ വേണ്ടി തിളയ്ക്കുന്ന സാമ്പർ മാതിരി ആയിരുന്നു ആ മീറ്റിംങ്ങ്. . തീരുമാനം എല്ലാം പ്രിൻസിപ്പളും ടീച്ചേർസും നോക്കും.. സ്റ്റുഡൻസ് വളന്റിയേഴ്സ് മാത്രം.

അത് കഴിഞ്ഞപാടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി.
ക്ലാസിലെത്തിയപ്പോൾ ദേവിക ഇടം കണ്ണിട്ട് എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ മനസിൽ പറഞ്ഞു.. കള്ളി.. ഇത്രയും ഇഷ്ടമുണ്ടായിട്ട് അത് മനസിൽ വെച്ച്കൊണ്ട് നടന്നു.

പ്രളയം കാരണം അത് മുഴുവൻ പറഞ്ഞു.. ഇല്ലേ ഇപ്പോഴും അടിപിടിയുമായി നടന്നേനെ രണ്ടും…

അപ്പോഴാണ് അവൾ പ്രളയ സമയത്ത് തന്ന ഒരു ഒന്നൊന്നര കിസ് ഓർമയിൽ വന്നത്.

അപ്പോഴേക്കും ടീച്ചർ പൊക്കി.. ആരെ സ്വപ്നം കണ്ട് ഇരിക്കുവാണെന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു ഡയലോഗ് ഉം.