മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ഞാൻ അമ്മയിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു…

ഒരു വശത്തായിട്ട് അമ്മയി ചരിഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ്..

അമ്മായി എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.. എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി..

നീ എന്തിനാണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്. ഇനിയും ഉണ്ടോ ഇതുപോലെയുള്ള ചിന്തകൾ.. എനിക്ക് നിന്നെ കാണണ്ട.. പോ എന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന്..

അങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകൾ അമ്മായിയിൽ നിന്നും വന്നു.

എനിക്ക് ആകെ വിഷമമായി..

ഞാൻ വീട്ടിൽ പോവുകയാണ്…. അമ്മായി വാതിൽ അടച്ചു കിടന്നോ..

പിന്നെ ഞാൻ അമ്മായിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ നിന്നില്ല..

വേഗം തന്നെ എന്റെ ബൈക്ക് എടുത്ത് എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു..

സമയം ഏകദേശം പതിനൊന്നര മണിയായി.. രണ്ടുപേർക്കും
ഇന്നത്തെ ഭക്ഷണവും മുടങ്ങി..

ഞാൻ ആകെ അസ്വസ്ഥനായി… 12 മണി കഴിഞ്ഞിട്ടും എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ പറ്റിയില്ല.. മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകൾ വന്ന് തുടങ്ങി …

12.10 ആവുമ്പോഴേക്കും അമ്മായിയുടെ കോൾ വന്നു. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തില്ല… വാട്സ്ആപ്പ് തുറന്നപ്പോൾ കുറെ മെസ്സേജ് .

നീ എന്താണ് പോയത് എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചുള്ളതാണ് മിക്കതും…

ഞാൻ ഒന്നിനും റിപ്ലൈ കൊടുത്തില്ല

ഞാൻ വീട്ടിൽ എത്തി എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു.. നെറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു .

വീണ്ടും വീണ്ടും കോൾ വന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു..

ഒടുവിൽ ഞാൻ ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു..