കുറ്റികാടിനു ഇടയിലൂടെ കുനിഞ്ഞു വരുന്നത് കൊണ്ട് ആരാണെന്നു പെട്ടന്നു മനസ്സിലായില്ല. പക്ഷെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ ആളെ മനസ്സിലായി. അത് വേറെ ആരും ആയിരുന്നില്ല. നമ്മുടെ ശാന്തേച്ചി ആയിരുന്നു അത്.
ശാന്ത : പേടിക്കണ്ട. ഇത് ഞാൻ ആണ് ശാന്ത. നിങ്ങൾ പോണത്‌ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് അവിടെ ഇരുന്നിട്ട് ഇരിക്കപൊറുതി കിട്ടുന്നില്ല. അത് കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് പോന്നു. എന്തായി ഇവിടത്തെ കാര്യങ്ങൾ?
ഞാൻ : നടക്കുന്നു. ഒരു കളി കഴിഞ്ഞു. ഇനി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആവാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.
ശാന്ത : അപ്പൊ ഇന്ന് ഇവിടന്നു പോകാൻ ഉദ്ദേശം ഇല്ലേ?
ഞാൻ : അതൊക്കെ ഉണ്ട്. പക്ഷെ കളിച്ചു മതിയായില്ല.
ശാന്ത : എങ്ങനെ ഉണ്ട് സാബിറെ… ചെക്കൻ കൊള്ളാമോ?
സാബിറ : അടി പൊളിയാണ്‌ ചേച്ചി. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഇതുവരെ ഇങ്ങനെ സുഖിചിട്ടില്ല.
ശാന്ത : അതൊക്കെ കൊള്ളം. എന്റെ ചെക്കനെ മുഴുവനായി നീ അങ്ങ് എടുക്കരുത്. എനിക്ക് എന്നും വന്നു കളിച്ചു തരുന്നവനാ. അത് മുടങ്ങരുത്‌.
സാബിറ : അത് ഇല്ല ചേച്ചി. എനിക്ക് വല്ലപ്പോഴും ഒക്കെ മതി.
ഞാൻ : എന്താ ശാന്തേച്ചി, എന്നെ ഭാഗം വച്ച് കളിക്കാനോ?
ശാന്ത : ഹേയ്… ഇല്ലെടാ.. നിന്നെ വിട്ടു കൊടുക്കാൻ പറ്റില്ലാന്നു പറഞ്ഞതാ.
ഞാൻ : ഓക്കേ.. ചേച്ചി ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് ആരെങ്കിലും കണ്ടോ?
ശാന്ത : ഇല്ല.
ഞാൻ : തിരിച്ചു പോകാൻ തിരക്ക് ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ ഇരിക്ക്.
ശാന്ത : അതെന്തിനാ?
ഞാൻ : ഞങ്ങളുടെ കളി എങ്ങനെ ഉണ്ടെന്നു കാണാലോ?
ശാന്ത : അയ്യടാ.. വെറുതെ ഇരിക്കാൻ ഒന്നും എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റില്ല.
ഞാൻ : എന്നാ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടിക്കോ.
ശാന്ത : അത് വേണമെങ്കിൽ നോക്കാം.
ഞാൻ : എന്നാ വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം ഊരി കളഞ്ഞോ.
ശാന്ത : അതെന്താ.

അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു.