“പിള്ളേര് ഉറങ്ങിയോ എന്ന് നോക്കാൻ പോയതാ.. ഇളയവൻ എന്റെ കൂടെയാണ് കിടക്കാറ്. രണ്ട് ദിവസമായി അവനെ മാറ്റിക്കിടത്തിയതാ. കുട്ടികൾ തനിച്ച് കിടന്ന് ശീലിക്കണമല്ലോ..”

ഉം.. അപ്പോ.. രണ്ടു ദിവസമായി ഇന്നത്തെ ഈ കൂടിക്കാഴ്ചയ്ക്ക് അരങ്ങൊരുക്കുകയായിരുന്നല്ലേ എന്നൊരു കുസൃതിചോദ്യം നാവിൻ തുമ്പത്ത് എത്തിയതും ഞാനത് വിഴുങ്ങി. ചില സത്യങ്ങൾ തമാശയിൽ പറഞ്ഞാലും അത് പാര ആയാലോ എന്ന ചിന്ത പെട്ടെന്ന് തലപൊക്കി.

ഞാൻ സ്റ്റൂളിലിരിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ട് ഇത്ത:
” നിന്നോടാരാ പറഞ്ഞത് സാരി എടുത്ത് മാറ്റീട്ട് അതിലിരിക്കാൻ..?
കട്ടിലിൽ ഇരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ.?”

അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടാണ് സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നതെങ്കിലും ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ആ ചോദ്യം വരുമെന്ന് കരുതിയില്ല.

“ദേഹത്ത് തൊട്ടുപോവരുതെന്ന താക്കീതോടെയല്ലേ എനിക്ക് പ്രവേശനം അനുവദിച്ചത്. അപ്പോൾ അകലത്തിലിരിക്കലല്ലേ നല്ലതെന്ന് തോന്നി. “

“ഓഹോ… ആട്ടെ.. മോനെ സമീറേ.. ശരിക്കും നീ ഇപ്പോ വന്നതെന്തിനാ?”

വല്ലാത്തൊരു ചോദ്യമായിപ്പോയത്. ഇത്തയെ കളിക്കാനാണെന്നാണ് മറുപടി പറയേണ്ടത്. ആ ഒരു ലക്ഷ്യമാണ് ഉള്ളതും. ഇന്ന് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് അതാണെന്നും എനിക്കും ഇത്തക്കും നല്ല ഉറപ്പാണ്. അതിനല്ലാതെ റിസ്ക്കെടുത്തിട്ട് ഇത്ത എന്നെ മുറിയിൽ കയറ്റില്ലല്ലോ.
ഇതൊക്കെ വേണമെങ്കിൽ ചോദിക്കാം. അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും അത് വേണ്ടെന്ന് തോന്നി.
ചില പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് ഒരു സ്വഭാവമുണ്ട്. അവർ മനസ്സിൽ പ്ളാൻ ചെയ്യുന്നത്, അവരായിട്ട് നടപ്പാക്കുമ്പോഴെ മറ്റൊരാൾ അറിയാവൂ എന്ന നിർബന്ധം.
അത് കൊണ്ട് ഒരു മഞ്ഞച്ചിരിയിൽ മറുപടി ഒതുക്കി..
ഈ മഞ്ഞച്ചിരിക്കൊരു ഗുണമുണ്ട്.. ഉദ്ദേശം നമ്മൾ പറയാതെ തന്നെ മനസ്സിലാവുകയും ചെയ്യും.