അഭിയേ ഒരു നോക്കു കാണാൻ എന്റെ മനസ്സു വെമ്പി. ഏതായാലും അവള് എന്നേ
ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്നത് എന്റെ മനസ്സിന് പുതിയൊരുന്മേഷം നൽകി. എന്നാലും എങ്ങനെ ഇത്ര തന്ത്രപൂർവ്വം അവള് എന്റെ കൺവെട്ടത്തു വരാതെ മറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു. നാണമാണോ, ആ എന്തുമാകട്ടെ. ഞാൻ വീണ്ടും ഭക്ഷണത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു.

കുറേക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുമാരേട്ടനും എളേമ്മയും ഏതോ ഒരു കല്യാണത്തിനെന്നും പറഞ്ഞു പുറത്തേക്കു പോയി. ഞാൻ ചായ്പ്പില് പുസ്തകവുമായി മല്ലടിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറേക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കല എന്റെ അടുത്തു വന്നു.
‘ കേട്ടോ അങ്കിളേ… ഈ അഭിച്ചേച്ചിക്കു അങ്കിളിനോടു ഒരു ചെറിയ താല്പര്യമുണ്ടോന്നു
ഒരു സംശയം…'
‘ ങൂം ?…അതെന്താ…?…'

‘ രാവിലേ… അങ്കിളു വെള്ളം ചൊമന്നോണ്ടിരുന്നപ്പം… ചേച്ചി അടുക്കളേടെ ജനലിക്കൂടെ നോക്കി നിക്കുവാരുന്നു…. ഞാൻ ചോദിച്ചു… എന്തിനാ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നേന്ന്… അന്നേരം ദേഷ്യായി… ഞാൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുവൊന്നുമല്ലെടീ…. നീ പോടീന്നെന്നോടൊരു ചാട്ടം…

പിന്നെ പൊറുപൊറുക്കുവാ….എന്നാലും എന്തിനാ ഇത്രേം കഷ്ടപ്പെടുന്നേ… ഇവിടെ ചെറിയകൊടം ഒണ്ടാരുന്നല്ലോ… അതും, രണ്ടെണ്ണം എന്തിനാ ചൊമക്കുന്നേ.. ഓരോന്നായിട്ടു ചൊമന്നാലും വെള്ളം ഇങ്ങെത്തുകേലേന്ന്…. അപ്പം ഞാനെന്നു ചൊറിഞ്ഞുകൊടുത്തു…
അതിനു ചേച്ചിയ്ക്കെന്താ ഇത്ര ദണ്ണംന്ന്… ഒടനേ എന്റെ നേരേ പിന്നേം ചാടി… നീ നിന്റെ പാടു നോക്കു പെണ്ണേ… വെളുപ്പിനു പോയിരുന്നു വായിക്കെടീന്ന്… ‘

എന്റെ ഉള്ളില് ഒരു കുളിരു കോരി. എന്നോടവൾക്കു ദേഷ്യമില്ല. പിന്നെ സ്നേഹമോ….അറിയില്ല. എങ്കിലും അതു വേണ്ട. കുടിക്കുന്ന വെള്ളത്തില് കൂതി കഴുകരുതല്ലോ.
എനിക്കുപകാരം ചെയ്യുന്നവരെ ദ്രോഹിക്കാൻ പാടില്ല. ഇതു പോലെ ചെറുമധുരവുമായി അങ്ങു പോയാ മതി.

‘ അതേ നിന്റെ ചേച്ചീടെ മനസ്സു നല്ലതാ അതുകൊണ്ടു പറഞ്ഞതാ…..'
‘ ഏയ് അതൊന്നുമല്ലെന്നാ എനിക്കു തോന്നുന്നേ… പിന്നെ അമ്മയോടും ദേഷ്യപ്പെടുന്നതു കണ്ടു….'
‘ അതെന്തിനാരുന്നു….?..'

‘ അടുക്കളേ വെച്ച് അമ്മ പറയുവാരുന്നു… മീൻ ചൊമന്നാണേലും അവളു മകനേ നന്നായിട്ടു പുഷ്ടിപ്പെടുത്തുന്നൊണ്ട്…. അഭീ… അവന്റെ ശരീരോം മസിലുമൊക്കേന്ന് നോക്കിക്കേന്ന്… ഒടനേ ചേച്ചി പറേകാ…. ശ്യോ…എളെമ്മേ കണ്ണു വെക്കാതെ… ചന്ദ്രന് വല്ല സൂക്കേടും വരൂന്ന്…. അപ്പം അതിന്റെ അര്ത്ഥം എന്താ അങ്കിളേ….'

‘ അതോ… അത്… അത്… നിന്റെ അഭിച്ചേച്ചീടെ മനസ്സില് ഈ പാവപ്പെട്ടോനോട് ഇത്തിരി ദയയുെന്ന്…മനസ്സിലായോ…'
‘ അയ്യോ… ഈ അങ്കിളു വെറും പൊട്ടനാ…. തലേലൊന്നുമില്ല….'
‘ അതേ മോളേ…. അങ്കിളു പൊട്ടനാ… അതോണ്ട് വല്ല പൊസ്തകോം വായിച്ച് ഒന്നു പഠിക്കട്ടെ…മോളും പോയിരുന്നു പഠിക്ക്….'
‘ ഓ… എനിക്കു മടുത്തു… വായിച്ചിട്ടു തലേക്കേറുന്നില്ല… ഒറക്കോം വരുന്നു….' കല തലയുംചൊറിഞ്ഞ് അകത്തേക്കു പോയി.

ദിവസങ്ങളങ്ങനെ കടന്നു പോയി. കുമാരേട്ടൻ ഞായറാഴ്ച്ച തന്നെ ജോലിസ്ഥലത്തേക്കുപോയി. ആ വീട്ടിലുള്ളവരുടെ ഇഷ്ടം സമ്പാദിക്കാൻ ഞാൻ കിണഞ്ഞു പരിശ്രമിച്ചു. കോളേജില് നിന്നും വന്നു കഴിഞ്ഞാൽ എളേമ്മ എനിക്കെന്തെങ്കിലും ജോലി കണ്ടു വെച്ചിരിക്കും. എളേമ്മ പറഞ്ഞ ജോലിയൊക്കെ ചെയ്തുകൊടുത്തു. ഒരിക്കല് തേങ്ങാ പറിച്ചു കൊടുത്തു. വെള്ളം കോരല് എന്റെ ദിനചര്യയായി. വല്ലപ്പോഴും ദൂരെ നിന്നു മാത്രം അഭിരാമിയെ ഞാൻ കണ്ടു.

എന്നേ കണ്ടു കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ അവള് ചാടി അടുക്കളയില് കയറും. ഒരു വാക്കു മിണ്ടാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. എങ്കിലും ഞാൻ അടുക്കളവശത്തേക്കു തിരിഞ്ഞു കയറിയില്ല. ചായ്പ്പിലും അതിന്റെ വശങ്ങളിലും കഴിഞ്ഞു കൂടി. പക്ഷേ ഒരേയൊരു കുഴപ്പം കലമോളായിരുന്നു. പ്രായവും വളർച്ചയും വകവെക്കാതെ അവള് എന്നോടിഴുകിച്ചേരാൻ തുടങ്ങി. മീൻ വെട്ടുന്നതിന്റെ അടുത്ത് പൂച്ച തഴുകിത്തഴുകി കറങ്ങുന്ന പോലെ അവളെന്നെ ചുറ്റിത്തഴുകാൻ തുടങ്ങി. കിള്ളലും സൊള്ളലും കിന്നാരവും. അഭിയേപ്പറ്റി അവള് ഒന്നു രണ്ടു പ്രാവശ്യം സൂചിപ്പിച്ചപ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ വിഷയം മാറ്റി. ഞാനവിടത്തെ പെണ്ണുങ്ങളെ പഞ്ചാരയടിക്കുന്നുവെന്ന് ഒരുത്തർക്കും തോന്നരുതല്ലോ.

തലയും മുലയും വളർന്നെങ്കിലും കല കൊച്ചല്ലേ എന്നൊരു തോന്നലുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അവളുടെ അടുപ്പം എന്നേ കുഴക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ വായിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ
പുറത്ത് ചാരിനിന്നു കുശലം പറയുക അവളുടെ സ്വഭാവമായി. ഒരു ചെറിയ കോരിത്തരിപ്പോടെ എന്റെ ജവാൻ അലറിക്കൊെണ്ടെഴുന്നേല്ക്കുന്നത് തടയാനും അവളവ നെ കാണാതിരിക്കുവാനും എനിക്കു പണിപ്പെടേണ്ടി വന്നു.

എന്റെ കട്ടിലില് ഒരു കാലും പൊക്കി ആ വണ്ണത്തുടകളും കാട്ടി അവൾ കിടക്കുമ്പോൾ എന്റെ കയ്യും ദേഹവും എന്തിനോ വേണ്ടി തരിക്കും. അവളെന്നെ വീഴിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നതു പോലെ…. പെൺകുട്ടികളേ ഏറ്റവും സൂക്ഷിക്കേണ്ട {പായമാണിതെന്ന് അമ്മ ഒരിക്കൽ പറയുന്നതു ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാനും ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനല്ലേ…മനസ്സിളകുന്നപോലെ. എങ്കിലും എന്റെ പേടി ഇതെങ്ങാനും അഭി കണ്ടാൽ അവള് എന്തു വിചാരിക്കും എന്നതായിരുന്നു. (തുടരും)