ചന്ദ്രന് കൂട്ടിനാരൊക്കയാ
ഞാനവളുടെ സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്ക് എന്റെ സ്ഖലനസ്രോതസ്സ് ചീറ്റിച്ചു കൊടുത്തു. എന്തൊരു സുഖം.
പെട്ടെന്നു ഞാനുണർന്നു. ങേ…ഞാൻ..ഞാൻ. എന്റെ വീട്ടിലെ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നു. എന്റെ ലിംഗം നഗ്നമായ തുടകൾക്കിടയിൽ അമർന്നിരുന്ന് ശുക്ലം ചീറ്റുന്നു. അരക്കു താഴെ നഗ്നയായിരുന്നു. ഞാൻ കുണ്ടിയില് ബലമായി പിടിച്ച് എന്നോടടുപ്പിച്ച് പിടിച്ചിരുന്നു.
അതെന്റെ തുടകളാണെന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ എന്റെ ചലനം നിലച്ചു, എങ്കിലും വിജൃംഭിച്ചു നിന്ന ലിംഗം അനിയന്ത്രിതമായി വീണ്ടും പാല് ചീറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നെ അതൊന്നൊതുങ്ങി. അരക്കെട്ടിന്റെ വെട്ടല് നിന്നു. എന്റെ കൈഅയഞ്ഞു. അതെന്റെ കുണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇഴഞ്ഞ് സാമാനത്തിലേ പൂടകളിലുരഞ്ഞ് ഞങ്ങൾക്കിടയിലേക്കു വീണു. ഞാൻ മെല്ലെ മലർന്ന് കിടന്നു. തുടകൾക്കിടയില് നിന്നും ലിംഗം വെളിയിലേക്ക് ചാടി. അപ്പോഴാണു ഞാനറിഞ്ഞത്..
ഇത്രയും നേരം ആ കൈ എന്റെ മുതുകില് തടവുകയായിരുന്നെന്ന്. ശെരിക്കും ഉണർന്നതോടെ എനിക്കു കുറ്റബോധവും ഭയവും തോന്നി. അമ്മ എന്തു വിചാരിക്കും എന്തു ചെയ്യും എന്ന ഭയമായിരുന്നു. ഏതായാലും അപ്പോൾ ഉറക്കം നടിക്കാനാണെനിക്കു തോന്നിയത്. എന്താ ഭാവം എന്നറിയാൻ എന്റെ മനസ്സു തുടിച്ചു. പക്ഷേ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല.
എന്നെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്ന കൈയ്യുടെ ചലനം മെല്ലെ നിലച്ചു. അഞ്ചു മിനിട്ടു നേരം അനങ്ങാതെ കിടന്നു. പിന്നെ മെല്ലെ ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. അമ്മ ലൈറ്റിട്ടു. ചങ്കിടിക്കുന്നുെങ്കിലും അതു നിയന്ത്രിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അനങ്ങാതെ കിടന്നു.
അമ്മ എന്നെ നോക്കുകയാണെന്നെനിക്കു തോന്നി. ലൈറ്റിന്റെ വെട്ടം കണ്ണില് അടിക്കാതിരിക്കാൻ അറിയാതെയെന്നോണം ഞാനെന്റെ കൈത്തലം നെറ്റിയിൽ കണ്ണിനു മുകളിലേക്കു വെച്ചു കിടന്നു. അമ്മ നടക്കുന്ന കാൽപ്പെരുമാറ്റം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ മെല്ലെ ഒരു കണ്ണുചിമ്മി നോക്കി. എനിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു നടന്ന് പോകുന്ന അമ്മ. ബ്ലൗസു മാത്രം ധരിച്ചിട്ടുള്ളൂ…അരക്കു താഴെ നഗ്നം. അമ്മ രാത്രിയിൽ ഒരു മുണ്ടും ബ്ലൗസും മാത്രമേ ധരിക്കൂ എന്നറിയാം. എന്റെ ചങ്കിടിപ്പ് കൂടി .
ടെൻഷനടിച്ച് ടെൻഷനടിച്ച് ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ച് എപ്പോഴോ ഞാനൊന്നു മയങ്ങി. ഞാനുണർന്നപ്പോഴേക്കും അമ്മ വെളിയിലേക്ക് പോയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എനിക്കുള്ള ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പേരിനു മാത്രം കഴിച്ചിട്ട് ഞാൻ വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിലെത്തി, അവനുമൊത്ത് വെറുതേ അവിടെയുമിവിടെയും കറങ്ങി നടന്നു. സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീട്ടിലെത്തി. നിലവിളക്കിന്റെ അടുത്ത് അമ്മ എന്നേയും കാത്തിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ കോലായിലേക്കു കയറി ഇരുന്നു.
‘നീ ഇതു വരേ എവിടെയായിരുന്നു…? ഉച്ചയ്ക്കെന്തേ ഉണ്ണാതിരുന്നത്…?..’
ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല, എന്റെ നാക്കു പൊന്തിയില്ല. മനസ്സില് വിഷമവും ഇഛാഭംഗവുമായിരുന്നു.
‘നിന്നോടാ ചോദിച്ചത്…. നീ വല്ലതും പഠിച്ചോ… ഇന്ന്…?…’ മിണ്ടാതെ ഞാൻ നഖം കടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
‘വാ… വന്നു വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് കെടന്നൊറങ്ങ്….രാവിലേ കോളേജില് പോകണ്ടതാ…’ അമ്മ എഴുന്നേറ്റു പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അമ്മ വിളിച്ചു. ഞാൻ വിളി കേട്ടില്ല. അനങ്ങാതിരുന്നു. അമ്മ കോലായിലേക്കു വന്നു. പിന്നെ എന്റെ ഒപ്പം ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് പതുക്കെ വിളിച്ചു‘ മോനൂട്ടാ….’
അമ്മക്കു സങ്കടം തോന്നുമ്പോഴോ മനസ്സില് എന്നോടു സ്നേഹം കൂടുമ്പോഴോ മാത്രമേ എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കാറുള്ളു.
‘ ഹെന്റെ …അമ്മേ…’
ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയി. മനസ്സില് തിങ്ങിനിന്ന കുറ്റബോധവും സങ്കടവും കണ്ണീരായി പുറത്തേയ്ക്കോഴുകി. അമ്മ എന്നെ അവരുടെ ചുമലിലേക്കു ചായിച്ചുകിടത്തി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്റെ മുതുകില് തലോടി എന്നേ കരയാൻ അനുവദിച്ചു. ഒടുവില് മനസ്സൊന്നു തണുത്തപ്പോൾ എന്റെ കരച്ചിലൊതുങ്ങി. ആ ചുമലില് ഞാൻ കിടന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു.
‘ പോട്ടെടാ… സാരമില്ലെടാ…
എനിയ്ക്കെന്റെ മോനൂട്ടനും നെനക്കു ഞാനുമല്ലേ ഉള്ളു….:
അപ്പുറത്ത് അടുക്കളയില് പാത്രങ്ങൾ കൂട്ടിമുട്ടുന്ന ശബ്ദം, കുമാരേട്ടന്റെ കോട്ടുവായുടെ ശബ്ദം.
അകലെ ഏതോ ഒരു നായുടെ കുര കേട്ടു. ജനലിൽ കൂടി അരണ്ട നിലാവെളിച്ചം കടന്നു വന്നു.
ഇനി നാളെ പഠിക്കാം. പിറ്റേന്നു വെളുപ്പിനു തന്നേ ഞാനുണർന്നു. മുഖമൊന്നു കഴുകാൻ വേണ്ടി അടുക്കളപ്പുറത്തേക്കു ചെന്നു. അടുക്കളയില് ലൈറ്റുണ്ട്.
അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു.