ഞാൻ നോക്കി നില്ക്കുന്നതുകണ്ടപ്പോൾ കല ചോദിച്ചു. ‘ അങ്കിൾ ഇലുമ്പിപ്പുളി തിന്നുവോ… വേണങ്കില് തല്ലിയിടാം.. ദേ അവിടെ തോട്ടിയിരിപ്പൊണ്ട്…’
‘ വേണ്ട…. ഇപ്പം ഇതാരാ പറിക്കുന്നത്…?…’
‘ചേച്ചി കേറിപ്പറിക്കുവാരുന്നു…. ഒരിയ്ക്കേ.. കേറിയേച്ചിറങ്ങിയപ്പം… പാവാടയൊടക്കി വീണു… അതീപ്പിന്നെ ചേച്ചി കേറുകേല…. ഞങ്ങളു തല്ലിയിടും…’

മരച്ചീനി നട്ടിരുന്ന ആ പറമ്പിന്റെ അരികില് നിൽക്കുന്ന ഒരു തെങ്ങിൻ ചുവട്ടിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു. പുസ്തകം തുറന്നു. കല അല്പനേരം അവിടെയുമിവിടെയും നോക്കിയിട്ട് എന്റെ അരികിൽത്തന്നെ തെങ്ങില് ചാരിയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ മിണ്ടാതെ വായന തുടങ്ങി. പക്ഷേ കലക്ക് ഇരിപ്പുറക്കുന്നില്ല. ഞാനപ്പോഴാണ വളെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.

പാവാടയും ബ്ലൗസുമിട്ട പഴയ അഭിയുടെ പുതിയ തടിച്ച പതിപ്പ്. അഭിയേക്കാൾ തുടുത്ത മുഖം. നല്ല തടി, തുളുമ്പുന്ന മുലകളാണെങ്കിലും തടിയുള്ളതിനാല് വേറിട്ടു കാണിക്കുന്നില്ല നീട്ടിവെച്ചിരുന്ന ഒരു കാല് മടക്കിയിട്ട് അവള് അരപ്പാവാട മാറ്റി ഒന്നു ചൊറിഞ്ഞു. ഉറുമ്പോമറ്റോ ആവാം. അപ്പോഴാണെന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ തടിച്ച തുടകളിൽ പതിഞ്ഞത്. മുട്ടുയർത്തി വെച്ചപ്പോൾ നീലപ്പാവാടയും അതിനടിയിലേ പെറ്റിക്കോട്ടും അരവരേ ഊർന്നുകിടന്നു.

ഇപ്പോൾ നേരേ അവളുടെ മുമ്പിൽ ചെന്നു നിന്നാൽ അവളുടെ ഷഡ്ഡിയും തുടയിടുക്കും കാണാം. ഞാനൊന്നു സങ്കല്പിക്കാൻ നോക്കി. തടിച്ച തുടകളുടെ ഇടയില് മൂല മടങ്ങി ചുളുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഷഡ്ഡി. രോമങ്ങൾ വളരാൻ തുടങ്ങിക്കാണണം. കാലിന്റെ മുട്ടിനു താഴെ നീലച്ച രോമങ്ങൾ സമൃദ്ധിയായിട്ടുണ്ട് . തെങ്ങിൽ ചാരിയിരുന്നപ്പോൾ അല്പം ചുളുങ്ങിയകന്ന അയഞ്ഞ ബ്ലൗസിന്റെ ഇടയിലൂടെ പെറ്റിക്കോട്ടിന്റെ വെളുപ്പും മുലകളുടെ ഉയർച്ചയും കാണാം. ശല്യം, ഒന്നും വായിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഈ പെങ്കൊച്ചെന്തിനാണെന്റെ പുറകേ നടക്കുന്നത്. അവളുടെ അടിഭാഗത്തിന്റെ സങ്കല്പവും, മുകൾ ഭാഗത്തിന്റെ ദൃശ്യവും കൂടി, എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്കുള്ള രക്തയോട്ടം കൂട്ടി.

(തുടരും )