രണ്ട് ദശാബ്ദമായിരിക്കുന്നു ഈ പതിവ് തുടങ്ങിയിട്ട്. എന്റെ വാക്കിനു ഉപരിയായി ഒരടിപോലും സ്വന്തമായി ഈ കാര്യത്തില്‍ അവള്‍ അനങ്ങിയിട്ടില്ല. ഇപ്പോള്‍ ഒരാളോട് പതിവില്‍ കവിഞ്ഞല്‍പ്പം താല്‍പ്പര്യം കാണിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അത് അനുവദിച്ചുകൊടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. അവള്‍ സ്വയം ഒരു മാംസതുണ്ടം മാത്രമല്ലെന്ന് ഈ പ്രായത്തിലെങ്കിലും ഒരു തോന്നലുണ്ടാവാന്‍ അത് നല്ലതാണ്.

അതുകൊണ്ടാണ് ഇന്ന് വൈകുന്നേരം വില്‍സന്‍ വരുമെന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും റിയാസിനും അവസരം കിട്ടിയത്. ഓഫീസില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി കാര്‍പാര്‍ക്കിലേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ ആണ് വീട്ടില്‍ നിന്നും മേഴ്സിയുടെ വിളി വന്നത്. അവള്‍ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു…;

“ചെക്കന്‍ വന്നിരിപ്പുണ്ട്…, രാവിലെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞതാണ് വരേണ്ടാ വൈകുന്നേരം ഷൈനിയൊക്കെ വരുമെന്ന്.
ചേച്ചിയുടെ ഒരു ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞാ കേറിവന്നത്. എന്നതാ ചെയ്യുന്നേ…, ചായ കൊടുത്തു പറഞ്ഞുവിട്ടേക്കട്ടെ…?”

മുന്‍പായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇങ്ങിനെയൊരു ചോദ്യം തന്നെ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ല. അവള്‍ അപ്പോള്‍ തന്നെ റിയാസിനെ ചായ കൊടുത്ത് ഒഴിവാക്കുമായിരുന്നു. ഇതിപ്പോള്‍ അവളുടെ ശബ്ദത്തില്‍ നിന്നുതന്നെയറിയാം അവനെ നിരാശനാക്കിവിടാന്‍ അവള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്ന്.