വെള്ളിമാന്‍കാട്ടിലെ മദ്ധ്യത്തിലുള്ള തടാകക്കരയില്‍, പച്ച ചുരിദാറില്‍ നിറഞ്ഞുനിന്ന അവളുടെ സൌന്ദര്യം തനിക്ക് അപ്രാപ്യമായതാണെന്ന് അവൻ നിരീച്ചു.

പ്രകൃതിയുടെ വന്യ സൌന്ദര്യത്തിന്‍റെ മടിത്തട്ടില്‍, ദേഹകാന്തികതയുടെ വശ്യഗന്ധവും ജലനിര്‍ജ്ജരിപോലെ ഇടതൂര്‍ന്ന തലമുടിയില്‍ നിന്ന് മോഹനമായ വെളിച്ചെണ്ണയുടെ സുഗന്ധവും ബഹിര്‍ഗ്ഗമിപ്പിച്ച് അവള്‍ നിന്നു.

നീണ്ട മിഴികളിലെ കാന്തികതയും തുടിപ്പ് മാറാത്ത കവിളുകളും ആകൃതിയൊത്ത മൂക്കും തടിച്ച അധരവും അവനെ ഭ്രാന്തമായി ഉണര്‍ത്തി.

ഷാളിന്‍റെ മറയില്ലാതെ, ചുരിദാര്‍ ടോപ്പിനുള്ളില്‍ തിങ്ങിനിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഉരുണ്ട് കൊഴുത്ത മുലകളും വെള്ളം നനഞ്ഞ് ഒതുങ്ങിയ വയറിന് താഴെ കാണപ്പെടുന്ന പൊക്കിള്‍ക്കൊടിയും വലിയ വിടര്‍ന്ന നിതംബങ്ങളും അവനെ കാമ വിവശനാക്കുകയും ഇര്‍ഫാനും സംഗീതയും അറിയാതെ പലകോണില്‍ നിന്നും അവളെ നോക്കുകയും ചെയ്തു.

എന്നാണു ഞാന്‍ അവളെ അവസാനമായി അറിഞ്ഞത്, തന്‍റെ സ്വപ്നത്തില്‍? എന്നും..!!
എന്നും സ്വപ്നത്തില്‍ അവളുടെ ശരീരത്തിന്‍റെ വിശുദ്ധ വിസ്മയങ്ങളിലേക്ക് താന്‍ തീര്‍ഥയാത്ര ചെയ്യാറുണ്ട്.!!

“ഋഷി, വാ”

ഇര്‍ഫാന്‍റെ ശബ്ദം അവനെ ഉണര്‍ത്തി.

ഇര്‍ഫാന്‍ തടാകത്തിലിറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു.

അവന്‍ ഇരുകൈകളുമുയര്‍ത്തി സംഗീതയേയും ഋഷിയേയും വിളിച്ചു.