“ആ! അതെ! അവരെയാ…എന്താ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ?”

“പിള്ളേരെ ആണേല്‍ ഒരു കൊഞ്ചലിന്റേം കോഴയലിന്റെം ആവശ്യമില്ല! അത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ!”

“ശ്യ!!”

സംഗീത ചുണ്ടത്ത് വിരല്‍ വെച്ച് ലീനയെ നോക്കി.

സന്ധ്യ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയതാണ്.
എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും വരാം.
നീയാ ടി വി അങ്ങോട്ട്‌ ഒഫാക്ക്!

ലീന പറഞ്ഞു.

മൂന്നാല് മണിക്കൂറായി ഇത് തന്നെ കാണുന്നത് എന്തിനാ ?

എടീ അയാള് പോലീസിനെ വെട്ടിച്ച് കടന്നത് നമ്മളെ അന്വേഷിച്ചാ…അയാള് വരും… ഇവിടെ.. നമ്മളെ അന്വേഷിച്ച്…”

“വരട്ടെന്നെ!”

സ്വരത്തില്‍ ദൃഢനിശ്ചയ ഭാവം നിലനിര്‍ത്തി ലീന വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

“നീ പേടിക്കാതിരി!”

“മൂന്നാല് ഗ്ലാസ് ചായ എടുക്കാന്‍ ഇത്രേം താമസമോ?”

അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി സംഗീത അനിഷ്ടത്തോടെ പിറുപിറുത്തു.

“ഇവളെന്നാ കിണറു കുഴിച്ച് വെള്ളം കണ്ടിട്ട് ചായ ഉണ്ടാക്കാന്‍ നോക്കുവാണോ?”

“അവള് പതിയെ കൊണ്ടുവരട്ടെ!”

ലീന അവളെ സമാശ്വസിപ്പിച്ചു.

“അതല്ലെടീ!”

സംഗീത പറഞ്ഞു.

“ടെന്‍ഷന്‍ കാരണമാ അവളോട്‌ ചായ ഉണ്ടാക്കാന്‍ പറഞ്ഞെ!”

സംഗീത എഴുന്നേറ്റു.

“ചെന്നു നോക്കട്ടെ! അവള് എന്നാ ചെയ്യുവാന്ന്!”

സംഗീത അകത്തേക്ക് പോയി.

ടി വിയില്‍ തുടരെ തുടരെ കാണിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മേനോന്‍റെ ദൃശ്യങ്ങളിലേക്ക് സഹിക്കാനാവാത്ത ദേഷ്യത്തോടെ ലീന നോക്കി.