വഴിമാറുമ്പോൾ – മുറി നിറയെ പത്ര മാസികകളും മരക്കസേരകളും ഒരു കട്ടിലുമുണ്ടായിരുന്നു.

ഒന്ന് രണ്ടു ഷര്‍ട്ടുകളും മറ്റും നിലത്ത് വീണു കിടന്നിരുന്നു.

“ഒന്ന് രണ്ടു പേരെ വിളിച്ചേ!”

ഹാറ്റ് തലയില്‍ നിന്നും മാറ്റിക്കൊണ്ട് മേനോന്‍ പറഞ്ഞു.

“ബോഡി അഴിച്ച് നിലത്തിറക്കണം…”

മേനോന്‍ പുറത്ത് നിന്ന തോമസ്‌ കുട്ടിയോട് എന്തൊക്കെയോ നിര്‍ദേശിച്ചു.

അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കരുത്തന്‍മാരായ രണ്ടു ജോലിക്കാര്‍ അവിടേക്ക് വന്ന് ആജ്ഞ കാത്തു.

എ സി പിയുടെ നിര്‍ദേശ പ്രകാരം അവര്‍ ബഷീറിന്റെ ബോഡി സീലിംഗ് ഫാനില്‍നിന്നും അഴിച്ചു.
മുറിയുടെ മദ്ധ്യത്തില്‍ കിടന്നിരുന്ന മരക്കട്ടിലിലേക്ക് കിടത്തി..

‘നോട്ട് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്ക്!”

മേനോന്‍റെ ഹൃദയം ഒന്ന് മിടിച്ചു.
അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ തിളങ്ങി.
മുഖത്തേക്ക് അരിച്ചുകയറിയ ആഹ്ലാദമടക്കാന്‍ അയാള്‍ നന്നേ ക്ലേശിച്ചു.
ഒരു കോണ്‍സ്റ്റബിള്‍ ആദ്യം അയാളുടെ പാന്‍സിന്റെ പോക്കറ്റ് പരിശോധിച്ചു.
പിന്നെ അയാളുടെ ഷര്‍ട്ടിന്റെ പോക്കറ്റുകളും.
വിരലുകളില്‍ കടലാസിന്‍റെ സ്പര്‍ശം അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ തിരിഞ്ഞ് എ സി പിയെ നോക്കി.
പിന്നെ പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും ഒരു കടലാസ് വലിച്ചെടുത്തു.

എ സി പി വിന്‍സെന്റ് അത് അയാളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും വാങ്ങി.
അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ആ കടലാസിലൂടെ താഴേക്ക് നീങ്ങുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു.
വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹം മേനോനെ നോക്കി.
പിന്നെ അദ്ദേഹം സബ് ഇന്സ്പെക്ര്‍ മോഹനെ നോക്കി.