ഇനി എടുക്കാതിരിക്കുന്നത് ശരിയല്ല. അയാൾ ഫോൺ മറന്ന് വെച്ചതായിരിക്കും. ഫോൺ ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടോ എന്നറിയാനായിരിക്കും നിരന്തരമായുള്ള ഈ വിളി. സഹായിക്കാനായി വന്നയാൾ.. പെരുമാറ്റത്തിൽ തികഞ്ഞ മാന്യൻ. അയാളുടെ ഫോൺ എടുക്കാതിരിക്കുന്നത് മര്യാദയല്ല… ഈ വിധ ചിന്തകളോടെ ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു.

ഹലോ.. ഇത് ഞാനാ.. അയാളുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോ

എന്റെ തൊണ്ട ഇടറി. ഒരു കണക്കിന്.. എന്താ… എന്ന് മാത്രം ചോദിച്ചു.

അയാൾ – “അതേ.. എന്റ ഫോൺ എവിടേയോ മിസ്സായി. അവിടെങ്ങാനും ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടായിരുന്നോ.. “

അപ്പോ ഫോൺ വെച്ചു മറന്ന് പോയതാണെന്ന കാര്യം ഉറപ്പായി.. അയാളപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും ചോദിച്ചു… “അവിടെങ്ങാനും കണ്ടായിരുന്നോ…. “

അപ്പോഴേക്കും എന്റെ ശബ്ദം വീണ്ടുകിട്ടിയിരുന്നു.

“അതെനിക്ക് കിട്ടി “

“ഹോ.. ആശ്വാസമായി.. അതേ.. ഒരുപകാരം ചെയ്യണം. അതൊന്ന് സ്വിച്ചോഫ് ചെയ്യണം. അല്ലെങ്കിൽ പ്രശ്നമാകും.”

എനിക്ക് ധൈര്യം കൂടി. ഞാൻ ചോദിച്ചു.. എന്ത് പ്രശ്നം?

അല്ല.. അത് പിന്നെ.. അതിൽ ചില സാധനങ്ങളുണ്ട്.

എന്ത് സാധനം…

അല്ല.. വേറൊന്നുമല്ല.. നമ്മളീ കുടുംബമായിക്കഴിയുന്നവർക്ക് പുതുമയുള്ള സാധനമൊന്നുമല്ല.. എന്നാലും അതാരെങ്കിലും കണ്ടാൽ മോശമാ..

അങ്ങനെ.. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ മോശമാകുന്നതൊക്കെ എന്തിനാ സ്ക്രീൻ സേവറായിട്ടിടുന്നത്…? എനിക്കത് ചോദിക്കാനുള്ള ധൈര്യമൊക്കെയായി…

ഹോ.. അത് കണ്ടല്ലേ.. ഞാനതല്ല ഉദ്ദേശിച്ചത് ..

പിന്നെ…

അയൽവാസി തന്ന പരമസുഖം – അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു