അയലത്തെ ഇത്തമാർ
റുബീനയും ഞാനും ഇത്തമാർ … ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ കാത്തു എല്ലാവരും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. സമീറത്തായെ കണ്ടപ്പോൾ സഫിയാത്ത കാറിൽ നിന്നും ഓടി ഇറങ്ങി ഇത്തയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടെ എല്ലാവരോടും സംസാരിച്ചതിനു ശേഷം കാറിന്റെ കീ മുഹമ്മദിക്കയെ ഏൽപ്പിച്ച ശേഷം അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.
രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു സഫിയാത്തയെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു ചെന്നു ആക്കാൻ വേണ്ടി വീണ്ടും അവിടെ പോയി. വീട് എത്തുന്ന വരെ അത്യാവശ്യം മുല പിടുത്തം ഒക്കെ നടന്നു.
സഫിയാത്തയുടെ വീട്ടിൽ പോയി തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ മുഹമ്മദിക്ക അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇക്ക എന്നോട് നാളെ നീ ഒന്നു സമീറയെ കോട്ടക്കൽ വരെ കൊണ്ടു പോകണം എന്നു പറഞ്ഞു. സാധാരണ ഇക്ക ആണ് പോകാറുള്ളത്. പക്ഷെ നാളെ ലോഡ് വരുന്നത് കൊണ്ടു ഇക്കാക്ക് പോകാൻ പറ്റില്ല. അതു കൊണ്ടാണ് എന്നോട് കൊണ്ടു പോകാൻ പറഞ്ഞത്.
ഞങ്ങൾക്കു കൂട്ടിനായി റുബീനയും വരുന്നുണ്ട് എന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കു ഉണ്ടായ സന്തോഷം ഒന്നു വേറെ തന്നെ ആയിരുന്നു. കാരണം ഇത്തയെ ഉഴിച്ചിലിനായി കിടത്തിയാൽ പിന്നെ നാലഞ്ചു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞേ വരൂ. അതു വരെ ഞാനും റുബീനയും മാത്രം.
പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ തന്നെ ഞാൻ ഇക്കയുടെ വീട്ടിൽ എത്തി. കോട്ടക്കലിലേക്കു ഏകദേശം രണ്ടു മണിക്കൂറിനു മുകളിൽ യാത്ര ഉണ്ട്. ബാഗും മറ്റു സാധനങ്ങളുമായി റുബീന ആണ് ആദ്യം ഇറങ്ങിയത്. ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു. അവൾക്കു കാര്യം മനസ്സിലായി. പക്ഷെ സമീറാത്ത വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എൻറെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷയും പോയി.
ഇത്തയുടെ കയ്യിൽ കുട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. പാലു കുടിക്കുന്ന കുട്ടി ആയതിനാൽ ഇത്ര അധിക സമയം ഉമ്മയെ പിരിഞ്ഞു നിർത്താൻ പറ്റില്ല. അതു കൊണ്ടാണ് കുഞ്ഞിനെ കൂടെ കൂട്ടുന്നത്. എൻറെ മുഖത്തെ സന്തോഷം ഇല്ലാതാവുന്നതു കണ്ട റുബീന എന്നെ നോക്കി ഒന്നു കണ്ണടച്ചു. അവൾ എന്തൊക്കെയോ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നു എനിക്കു മനസ്സിലായി.
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ യാത്ര തിരിച്ചു. സമീറാത്തയും റുബീനയും ബാക്ക് സീറ്റിൽ ആണ് ഇരിക്കുന്നത്. ഞാൻ ഇടക്കിടക്ക് സെന്റർ മിററിലൂടെ രണ്ടു പേരെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് സമീറാത്തയുടെ മോൻ ഉണർന്നു കരയാൻ തുടങ്ങിയത്. ഇത്ത ഒരു പർദ്ദയാണ് ഇട്ടിട്ടുള്ളത്. അതിനുള്ളിൽ എന്താണെന്നു അറിയില്ല.