അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്നത് എനിക്ക് മനസിലായി.

മോളേ അന്നേ…നീ ok അല്ലേ…? നിനക്കെന്താ പറ്റിയത്. എന്ത് വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിലും എന്നോട് പറ.

അവളുടെ കവിളിലേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവൾ തുടർന്നു.

“ഇന്ന് നല്ല ഒരു ദിവസമല്ലേ. ഈ ദിവസത്തിന്റെ മൂഡ് കളയണ്ട. പിന്നൊരിക്കൽ പറയാം, ഞാനായി തന്നെ. അതുവരെ എന്നോടൊന്നും ചോദിക്കരുത്.” അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

അവളെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ താല്പര്യമില്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല. അവളായി പറയുമ്പോൾ പറയട്ടെ എന്ന് കരുതി.
ആ സംസാരത്തിന് ശേഷം ആൻസിയുടെ കുളിസീൻ കാണാനുള്ള എല്ലാ മൂഡും എനിക്ക് പോയി.

മിണ്ടാതെ ഒരു പാറമുകളിൽ ഞാനും ഇരുത്തമുറപ്പിച്ചു.

എന്റെ മുഖം വാടിയത് കണ്ടിട്ടാകണം ആൻസി വേഗം കുളി നിർത്തി. ഏകദേശം 5:30 കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങളവിടെ നിന്ന് തിരിച്ചു.

തിരിച്ചു പോകുന്ന വഴി..

അനീറ്റ:- ടാ…ഇനിയും അവിടെ കൊണ്ട് പോകുമോ…?

ഞാൻ :- അതിനെന്താ…. സൗകര്യം പോലെ ഒരു ദിവസം ആകട്ടെ.

ഇത്തവണ താമസിച്ചു പോയി. അടുത്ത തവണ നേരത്തെ വരാം.

അതിനെന്താ…ആയിക്കോട്ടെ..

പിന്നേയും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു സമയം പോയി.

ഒരു മണിക്കൂറത്തെ ഡ്രൈവിന് ശേഷം ഞങ്ങൾ തമ്പാച്ഛന്റെ വീട്ടിലെത്തി.

സന്ധ്യവരെ കറങ്ങാൻ പോയതിന് ആലീസാന്റിയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് കണക്കിന് കിട്ടി.