അവിചാരിത അനുഭവങ്ങൾ !!
അനുഭവങ്ങൾ – “ഒരു ഫോൺ കോൾ ചെയ്യാനായി എന്റെ മൊബൈല്‍ വാങ്ങിയതാണവൾ, പക്ഷേ സാമേട്ടന്റെ നമ്പറിനെ എടുത്തു നോക്കുന്നതാ ഞാൻ കണ്ടത്. കുറച്ചുമുമ്പ് അവള്‍ ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്നതും കേട്ടു. പക്ഷേ എന്നെ കണ്ടതും അവള്‍ കട്ടാക്കി.”
“അതിന്‌ അവളെന്നെ വിളിച്ചില്ലല്ലോ.”
ഞാൻ നുണ പറഞ്ഞു.
“വെറുതെ നുണ പറയരുത്.”
സാന്ദ്ര ചൂടായി.
“ശരി, ഐഷ എന്നെ വിളിച്ചു, ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. പക്ഷേ നിനക്കെന്താ അതിൽ പ്രശ്നം…?!”
ഞാൻ ചോദിച്ചതും അവൾ ശ്വാസം ആഞ്ഞെടുത്തത് ഞാൻ കേട്ടു.
“നിങ്ങൾ ശെരിക്കും എന്തുവാ സംസാരിച്ചത്.?”
അവള്‍ ദേഷ്യത്തില്‍ തന്നെ ചോദിച്ചു.
“അവള്‍ വെറുതെ വിളിച്ചു. അത്രതന്നെ.”
എനിക്കും ദേഷ്യം കേറി ഞാൻ കടുപ്പിച്ചു തന്നെയാ പറഞ്ഞത്.
“അവള്‍ കട്ടാക്കും മുമ്പ് അവസാനമായി പറഞ്ഞതിനെ ഞാൻ കേട്ടില്ല എന്നാണോ വിചാരിച്ചത്…?”
സാന്ദ്ര പെട്ടെന്ന് ശബ്ദമുയർത്തി.
ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. അവസാനമായി ഐഷ എന്താണ് പറഞ്ഞത്..? ഞാൻ വേഗം ചിന്തിച്ചുനോക്കി.
“ചേട്ടന്റെ വിവാഹത്തിന് മുമ്പ് ചേട്ടൻ ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്നല്ലേ അവള്‍ ചോദിച്ചത്..? ചേട്ടനോട് അവള്‍ അങ്ങനെ സംസാരിക്കാന്‍ എന്താണ് കാരണം..? അപ്പൊ അതിനു മുമ്പ് നിങ്ങൾ എന്തു ചീത്ത കാര്യങ്ങളാണ് സംസാരിച്ചത്…?”
സാന്ദ്ര ഒരു ബോംബ് പോലെ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.
ഞാൻ ശെരിക്കും വിറങ്ങലിച്ച് നിന്നുപോയി. എന്റെ കൈയും കാലും വിറച്ചുപോയി. അവൾ ഇതൊക്കെ വീട്ടില്‍ പറയുമോ എന്ന പേടി എനിക്കുണ്ടായി. എന്റെ മാനം ഇതോടെ പോകും. ജൂലി അറിഞ്ഞാല്‍ അവൾ സഹിക്കുമോ!?
പക്ഷേ എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് സാന്ദ്രയോട് കടുത്ത കോപമുണ്ടായി. അത് പെട്ടെന്ന് വര്‍ധിക്കുകയും ചെയ്തു.
“എന്താടീ നിന്റെ പ്രശ്നം..?”
ഞാൻ പെട്ടന്ന് ദേഷ്യത്തില്‍ ശബ്ദമുയർത്തി.
ശേഷം വളരെ കടുത്ത വാക്കുകൾ എന്റെ വായിൽനിന്നും പുറത്തേക്ക്‌ ചാടി,
“അവള്‍ നിന്റെ മൊബൈലില്‍ നിന്നും എന്റെ നമ്പര്‍ എടുത്തു നോക്കിയത് ഇപ്പൊ എന്റെ കുറ്റമായോ? അവൾ എന്നെ കോൾ ചെയ്തതും എന്റെ കുറ്റമാണോ..? കുറെ ദിവസമായി ഞാൻ നിന്റെ കുറ്റപ്പെടുത്തലും ധിക്കാരവും എല്ലാം സഹിക്കുകയാണ്. അതൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ട് ഓരോ ദിവസവും പുതിയ പുതിയ കുറ്റങ്ങളെ എന്റെ മേല്‍ ചുമത്താനാണ് നി ആവേശം കാണിക്കുന്നത്…!! എന്റെ ഉള്ള സ്വൈര്യവും കെടുത്താനാവും നീ വിളിച്ചത്, അല്ലേ..? എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്താന്‍ മാത്രമേ നിനക്ക് നേരമുള്ളോ? എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും നി സമാധാനം തരിലെ..? ബൈക്കില്‍ എന്റെ കൂടെ വരുമ്പോളും എനിക്ക് സ്വൈര്യം തരില്ല. ഇപ്പൊ ഫോണിലൂടെയും എന്റെ സ്വൈര്യം നീ കെടുത്തുന്നു. വീട്ടില്‍ ചെന്നാലും പിന്നാലെ കൂടി ശല്യം കാണിക്കുന്നു.., എന്റെ സമാധാനം നശിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണോ ഓരോ നിമിഷവും നി ശ്രമിക്കുന്നത്..? എന്നെ എന്തിനാടി എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ ടോർച്ചർ ചെയ്യുന്നത്..? ഞാൻ വായ തുറന്നാല്‍ കുറ്റം.. എന്റെ കണ്ണിനെ തുറന്നുനോക്കിയാലും കുറ്റം…!! എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുന്നത്…? ഇതിനേക്കാള്‍ എന്റെ കണ്ണും നാവും പിഴുത് കളഞ്ഞിട്ട് നി സമാധാനമായിട്ടിരിക്ക്..!”
കത്തിയെരിയുന്ന എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നും പരുഷമായി തന്നെ വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക്‌ ചാടി.
അപ്പോഴാണ് സാന്ദ്ര ഏങ്ങലടിച്ച് കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശബ്ദം എന്റെ കാതില്‍ വീണത്.
എന്റെ വാക്കുകൾ വളരെയേറെ കടന്നുപോയെന്ന് ഉടന്‍തന്നെ എനിക്ക് ബോധ്യമായി. എനിക്ക് ശെരിക്കും വിഷമം തോന്നി.
ജീവിതം എന്തെന്നുപോലും അറിയാത്ത ഒരു ചെറിയ പെണ്‍കുട്ടിയോടാണ് ഞാൻ ക്രൂരമായ വാക്കുകളെ പ്രയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. എത്രതന്നെ ദേഷ്യവും അസൂയയും കാണിച്ചാലും അതിനേക്കാളേറെ സ്നേഹമുള്ള ആ പാവം പെണ്ണിനോടാണ് ഞാൻ ഇത്രയും നീചമായി സംസാരിച്ചത്.
പബ്ലിക് സ്ഥലമെന്നുപോലും മറന്ന് ഇങ്ങനെ ഏങ്ങലടിച്ചു കരയാന്‍ മാത്രം എന്റെ വാക്കുകൾ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് എന്റെ ദേഷ്യം എല്ലാം മാറി അവളോട് സഹതാപം തോന്നി… ഉള്ളില്‍ എപ്പോഴും അവള്‍ക്കുവേണ്ടി ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ആ യാഥാര്‍ത്ഥ സ്നേഹം കെട്ടും പൊട്ടിച്ച് പുറത്തേക്ക്‌ വന്നു.
“സാന്ദ്ര… ഞാൻ—”
പക്ഷേ കരച്ചില്‍ നിര്‍ത്താതെ തന്നെ അവൾ കോൾ കട്ടാക്കി.
ഛേ.. എന്തു മയിര് സ്വഭാവമാ ഞാൻ കാണിച്ചത്..!?
എന്നെത്തന്നെ ഞാൻ കുറ്റപ്പെടുത്തി.
ഞാൻ അവള്‍ക്ക് കോൾ ചെയ്തു, പക്ഷേ സ്വിച്ചോഫ് എന്നാണ് കേട്ടത്. ഞാൻ പിന്നെയും പിന്നെയും വിളിച്ചു നോക്കി…, അതേ തൊലിഞ്ഞ ശബ്ദം സ്വിച്ച് ഓഫ് എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. അതോടെ എന്റെ എല്ലാ സമാധാനവും നഷ്ടമായി.
ഇടയ്ക്കിടെ ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… പക്ഷേ ഒരു മാറ്റവും ഉണ്ടായില്ല.
അതുകഴിഞ്ഞ്‌ നാലുമണി ആകുന്നതുവരെ ഗ്യാപ്പ് വിട്ട് അവള്‍ക്ക് കോൾ ചെയ്തും സമയം നോക്കിയും നേരം തള്ളിനീക്കി. നാലുമണി ആയതും ഞാൻ ബൈക്കും എടുത്ത് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിക്ക് മുന്നില്‍ ചെന്നു.
പക്ഷേ സാന്ദ്ര ഇല്ലായിരുന്നു. ദീപ്തിയും ഐഷയുംപോലും അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു. എനിക്ക് അറിയാവുന്ന വേറെ ചില പെണ്‍കുട്ടികളും ആണ്‍കുട്ടികളും എനിക്ക് കൈ കാണിക്കുകയും പുഞ്ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഞാൻ അറിയാത്ത ചിലര്‍പോലും എന്നെനോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു… ചിലര്‍ നാണത്തോടെ കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ചു. ഞാനും എല്ലാവരോടും അതിനനുസരിച്ച് പ്രതികരിച്ചു.
എന്നിട്ട് വെപ്രാളവും സങ്കടവും ടെൻഷനും ഇടകലര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി.
പക്ഷേ സാന്ദ്രയെ എങ്ങും കണ്ടില്ല.
“സുഖമില്ലെന്നും പറഞ്ഞ്‌ സാന്ദ്ര ഉച്ചക്ക് തന്നെ പോയല്ലൊ, സാമേട്ടാ…!”
എന്റെ ടെൻഷനും ഭയവും എല്ലാം കണ്ടു മനസ്സിലാക്കിയ ഷസാനയാണ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്ന് എന്നോട് കാര്യം പറഞ്ഞത്.
എന്നിട്ട് എന്റെ ഭയവും ടെൻഷനും മാറ്റാൻ എന്നപോലെ ഹാന്‍ഡിലിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ മുഷ്ടിയെ അവൾ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു.
“ചേട്ടൻ തന്നെ അവളെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടാക്കിയെന്നാ ഞങ്ങളെല്ലാവരും കരുതിയത്. പക്ഷേ ചേട്ടന്റെ ഇരുപ്പ് കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് പേടിയാവുന്നു. അവളെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്ക് ചേട്ടാ..!”
ഷസാന ആശങ്കയോടെ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ പിന്നെയും സാന്ദ്രയെ വിളിച്ചു നോക്കി.. പക്ഷേ, ഇപ്പോഴും സ്വിച്ച് ഓഫ് തന്നെ.
ഞാൻ വേഗം ജൂലിയെ വിളിച്ചു. സാന്ദ്ര വീട്ടില്‍ ഉണ്ടെന്ന് ജൂലി പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് എനിക്ക് സമാധാനമായത്. എന്റെ മുഖത്ത് സമാധാനം കണ്ടതും ഷസാനയുടെ മുഖത്തിലെ വലിച്ചിലും മാറുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
അവസാനം ആശ്വാസത്തോടെ ഷസാന പുഞ്ചിരിച്ചതും എനിക്കും ആശ്വാസം തോന്നി. മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഭയവും ഭാരവും കുറഞ്ഞു. അതോടെ ഞാനും അല്‍പ്പം ജാള്യതയോടെ ചിരിച്ചു.
“ഹോ എന്റെ സാമേട്ടാ…., ചേട്ടനെ കാണുമ്പോ മാത്രം ഈ പെൺകുട്ടികൾ ഇങ്ങനെ ഓടി വന്ന് സംസാരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോ എനിക്ക് സഹിക്കുന്നില്ല…!!”
പെട്ടെന്ന് സനല്‍ നടന്നുവന്ന് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് നിന്നിട്ട് പറഞ്ഞതും ഷസാനയുടെ മുഖം ഒന്ന് തുടുത്തു.
സനലിന്റെ അസൂയ നിറഞ്ഞ നോട്ടം എന്റെ മുഷ്ടിയെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചിരുന്ന ഷസാനയുടെ കൈകളിൽ ആയിരുന്നു.
ഷസാന വേഗം എന്റെ മുഷ്ടിയിൽ നിന്നും കൈകളെടുത്തു മാറ്റി.
“ഞാൻ പോണു സാമേട്ടാ…!”
അതും പറഞ്ഞ്‌ അവള്‍ തലയും താഴ്ത്തി വെച്ച് വേഗത്തിൽ നടന്നു പോയി.
സനല്‍ അവളുടെ ചന്തിയിൽ തന്നെ കുറെനേരം നോക്കിനിന്നു. അന്നേരം എനിക്ക് പരിചയമുള്ള ആറ് പയ്യന്മാർകൂടി വന്ന് എന്റെ ബൈക്കിനെ വളഞ്ഞുനിന്നിട്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു. ഞാനും പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്നെ തല്ലാനായി വളഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നത് പോലെയാണല്ലൊ നിങ്ങടെയൊക്കെ നില്‍പ്പ്..!?”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഇനി ശെരിക്കും അതുതന്നെയാണോ നിങ്ങടെ പ്ലാൻ..?”
ഞാൻ തമാശയ്ക്ക് ചോദിച്ചു.
“എന്റെ സാമേട്ടാ…, നിങ്ങൾ ഇവിടെ എത്ര പോപ്പുലർ ആണെന്ന കാര്യം വല്ലതും അറിയുന്നുണ്ടോ? അതും പെണ്‍കുട്ടികൾക്കിടയിൽ..?”
വെളുത്ത് പൊക്കമുള്ള രതീഷ് ചോദിച്ചു.
ഞാൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ അവന്മാരെ മാറിയും തിരിഞ്ഞും നോക്കി. അവർ കാര്യമായി തന്നെയാ പറഞ്ഞതെന്ന് മനസ്സിലായതും ഞാൻ തല ചൊറിഞ്ഞു.
“ഇവിടെ ചേട്ടനെ ആരെങ്കിലും തല്ലിയാൽ, ഒരു പെണ്‍പട തന്നെ സ്വരൂപിക്കും. അതുകൊണ്ട്‌ ചേട്ടനെ തല്ലാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ചിലരൊക്കെ ക്യാമ്പസില്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും ഒരിക്കലും മുതിരില്ല.”
സനല്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.
അവന്‍ പറഞ്ഞത് എനിക്ക് സുഖിച്ചെങ്കിലും.., എന്നെ ഡിഫന്‍ഡ് ചെയ്യാൻ ഇവിടെ പെൺകുട്ടികൾ ഉണ്ടെന്ന് കേട്ട് കൂടുതൽ അത്ഭുതമാണ് തോന്നിയത്‌. ശെരിക്കും വിശ്വസിക്കാൻ തന്നെ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി.
പിന്നേ എന്നെ തല്ലാന്‍ ആഗ്രഹമുള്ളവരും ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞ് അല്‍പ്പം അസ്വസ്ഥതയും തോന്നി.
“ശെരി.. ശെരി…, എനിക്ക് പോകാൻ സമയമായി. നമുക്ക് പിന്നെ കാണാം.”
ഞാൻ പറഞ്ഞും അവരൊക്കെ എന്നോട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പിരിഞ്ഞുപോയി.
ഞാൻ നേരെ വിനിലയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.
ഗെയ്റ്റും തുറന്ന് അകത്തു കേറി മുറ്റത്ത്‌ ബൈക്കിനെ ഞാൻ നിർത്തി.
വാതിൽ അടച്ചിട്ടിരുന്നു. ഞാൻ ചെന്ന് തുറന്നുനോക്കിയതും പൂട്ടിയിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിലായി. അകത്തുകേറി ഞാൻ വാതിലിനെ അടച്ചു.
ഹാളില്‍ ആരെയും കണ്ടില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ നേരെ വിനിലയുടെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
റൂം വാതിൽ ചാരി കിടന്നു. മുഴുവനും തുറന്ന് അകത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പൊ സുമി ബെഡ്ഡിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നതാണ് കണ്ടത്. പക്ഷേ വിനിലയെ കണ്ടില്ല. എന്നാൽ ബാത്റൂമിൽ ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്റെ കാന്താരിക്കുട്ടി ഈ നേരത്ത് ഉറങ്ങുവാന്നോ…?” സുമിയുടെ അടുത്തുപോയിരുന്നത് കൊണ്ട്‌ അവളെ തൊട്ടതും അവള്‍ക്ക് പനിക്കുന്ന കാര്യം മനസ്സിലായി.
“സാം…?!” പെട്ടന്ന് ബാത്റൂമിൽ നിന്നും വിനിലയുടെ വിളിവന്നു. തൊട്ടുപുറകെ ബാത്റൂം വാതില്‍ ലേശം തുറന്ന് വിനില തലമാത്രം പുറത്തിട്ടുനോക്കി. മുടിയില്‍ നിന്നും വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എന്നെ കണ്ടതും കണ്ണില്‍ സ്നേഹം നിറയുകയും ചുണ്ടില്‍ മന്ദഹാസവും വിരിഞ്ഞു.
അവളുടെ ആ മന്ദഹാസം കണ്ടതും എന്റെ മനസ്സ് ലോലമായി. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് അവള്‍ക്കടുത്ത് പോയിട്ട് അവളുടെ കവിളത്ത് എന്റെ ഉള്ളം കൈ ചേര്‍ത്തുവെച്ചു. അതോടെ അവളുടെ സ്നേഹം വര്‍ധിച്ച് അവൾ എന്റെ കൈ പിടിച്ചു മുത്തി.
“മോൾക്ക് പനി പിടിച്ചാ സ്കൂളിൽ നിന്നും വന്നത്. ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റല്‍ കൊണ്ടുപോയിട്ട് വന്നു. ഇപ്പൊ മരുന്നും കഴിച്ചിട്ടാ അവള്‍ ഉറങ്ങിയത്. അവള്‍ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ.”
വിനില കാര്യം പറഞ്ഞു.
“കുളി കഴിഞ്ഞോ..?”
അവളുടെ കവിളൽ മെല്ലെ തഴുകിക്കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
ഉടനെ അവളുടെ മുഖത്ത് നാണം വിരിയുന്നത് കണ്ടു.
“ഇപ്പൊ തുടങ്ങിയേയുള്ളു.”
അവള്‍ പറഞ്ഞിട്ട് അല്‍പ്പം ശബ്ദം താഴ്ത്തി ലജ്ജ കലര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ ചോദിച്ചു,
“എന്റെ മോനൂട്ടൻ അകത്തേക്ക് വരുന്നോ…?”
ഞാൻ ഉടനെ തിരിഞ്ഞ് സുമിയെ ഒന്നു നോക്കി.
“അവള്‍ ഇപ്പൊഴൊന്നും ഉണരില്ല..!”
വിനില ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.
ഉടനെ ഞാൻ ബാത്റൂം വാതിൽ അല്‍പ്പം കൂടി ഉള്ളിലേക്ക് തള്ളി ഗ്യാപ് വലുതാക്കിക്കൊണ്ട്‌ അകത്ത് കേറി വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു.
ബാത്റൂമിന് നല്ല വലിപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. ബാത്ത്ഡബ്ബും അതിലുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ ഒരു യൂറോപ്പിയൻ ക്ലോസറ്റും വാഷ് ബേസിനും ഉണ്ട്.
ഞാൻ വിനിലയെ നോക്കി തിരിഞ്ഞു. ഒറ്റ തുണിപ്പോലും അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഇല്ലെന്ന് കണ്ടതും എന്റെ കണ്ണുകൾ വിടര്‍ന്നുവലുതായി.
“മുല ഞെട്ടുകൾ വീര്‍ത്ത് മുന്തിര പ്പഴം പോലെ ആയല്ലോ..?”
കുസൃതിയോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചതും അവള്‍ ചിരിച്ചു.
“നിന്നെ വിചാരിക്കുമ്പഴേ എന്റെ കണ്‍ട്രോള്‍ പോകും… അപ്പോ പിന്നെ നീ എന്റെ അടുത്തു നിൽക്കുമ്പൊ പറയണോ..! പോരാത്തതിന് നീ ഇങ്ങനെ കൊതിയോടെ എന്റെ നഗ്ന ശരീരത്തെ നോക്കിയും നിൽക്കുമ്പൊ…..!!”
പകുതി ഉണര്‍ന്നിരുന്ന എന്റെ കുണ്ണ പൂര്‍ണ്ണമായി വളര്‍ന്നു വലുതായി. എന്റെ മുന്നിലുള്ള അനക്കം കണ്ടിട്ട് അവള്‍ ചിരിച്ചു.
“ഡ്രസ് എല്ലാം വേഗം അഴിച്ച് ഹേങ്ങറിൽ തൂക്കിയിട്. ഇല്ലെങ്കില്‍ നനയും.”
“വേഗം അഴിക്കണോ..?”
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“വേഗം വേണം. എനിക്ക് നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ കൊതിയായി.”
അവള്‍ പറഞ്ഞതും ഞാനും വേഗം എന്റെ ഡ്രസ് എല്ലാം അഴിച്ച് ഹേങ്ങറിൽ തൂക്കിയിട്ടു.
അടുത്ത നിമിഷം വിനില എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ എന്റെ മുഖമെല്ലാം മുത്തി. എന്റെ കഴുത്തിലും മാറിലും എല്ലാം ഉമ്മ വച്ചു.
ഞാനും അവളെ ആവേശത്തോടെ മുഖത്തും വായിലും കഴുത്തിലും എല്ലാം ഉമ്മ വച്ചു.
ഉടനെ വിനില എന്റെ മുഖത്തെ പിടിച്ചു അവളുടെ ഇടതു മുലയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. ഞാനും വേഗം അതിനെ വായിലാക്കി കുടിച്ചു.
“അന്നത്തെ പോലെ എന്നോട് ആക്രാന്തം കാണിക്ക്…!”
വിനില എന്റെ കാതില്‍ കുറുകി.
അവളുടെ വാക്കുകൾ എന്റെ കാമച്ചങ്ങലയെ പൊട്ടിച്ചു.
അതോടെ രണ്ടുമുലയും ഞാൻ പിടിച്ചുകശക്കി… മുലഞെട്ടുകളെ തിരുമ്മിഞെരിച്ചു… മുലകളെ ഞാൻ ഞെരിച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ നീണ്ടുനിന്ന മുല ഞെട്ടുകളെ എന്റെ നാവ്കൊണ്ട്‌ ഉഴിഞ്ഞു മടക്കി തെന്നിച്ചു സുഖിപ്പിച്ചു.
“ഊഹ്… സാം….!!”
വിനില കുറുകിക്കൊണ്ട്‌ ഉയർന്നു പൊങ്ങി. [ തുടരും ]
