ഇനി അഞ്ചാം കല്ലിലെക്കുള്ള പ്രയാണം…..
ഞാന് ആ യാത്ര ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചു. അന്തരീക്ഷത്തില് അര്ദ്ധ ചാപം വരച്ചു കൊണ്ട് ആടിയുലഞ്ഞു ഒരു നൂലിഴ പോലുമില്ലാതെ എന്റെ മുന്പില് ആശയുടെ നിതംബം തുളുമ്പി നില്ക്കുമ്പോള് എങ്ങിനെ ആ യാത്ര ആസ്വാദകരം അല്ലാതായിത്തീരും .
വെയില് തീര്ന്നു. മഴചാറിത്തുടങ്ങി. മഴ ആശയുടെ ദേഹത്ത് തുള്ളിവീണു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അഞ്ചാം കല്ല് എത്താന് ഞങ്ങള് വേഗത്തില് നടന്നു.
നടക്കുന്തോറും മഴയുടെ ശക്തി കൂടി വന്നു.. എന്റെ ആസക്തിയും .. പോകുന്ന വഴിക്കെല്ലാം മഴ ആശയുടെ കൂന്തലില് നിന്നു അടര്ന്നു നിതംബത്തില് തട്ടി താഴെ വീണുകൊണ്ടിരുന്നു. അവ ആശയെ പിന്തുടരുന്ന എന്റെ കാലടികളെയും നനച്ചു. അവളുടെ ചെറു നിതംബങ്ങള് നക്കുന്ന ആ മഴത്തുള്ളി ഞാന് ആയിരുന്നെങ്കില് എന്ന് ഞാന് ആശിച്ചു.
അഞ്ചാം കല്ല്
ആദ്യം നടന്നതിനാല് അഞ്ചാം കല്ലില് ആദ്യം എത്തിച്ചേര്ന്നതും ആശ തന്നെ ആയിരുന്നു. അവിടെയെത്തിയ അവൾ എന്നെ പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കി. കൈ വിരല് ഉയര്ത്തി എന്നെ വേഗം വരാനായി ക്ഷണിച്ചു.. ഇനിയങ്ങോട്ട് കയറാന് ഇടമില്ല. നാലാം കല്ലിന്റെ അവസാനമാണ് അഞ്ചാം കല്ലിന്റെ ആരംഭവും അവസാനവും. ഒരു പരന്ന നൂറു മീറ്റര് വരുന്ന വൃത്താകൃതിയിലുള്ള ഒരു കല്ല്.