വീണപ്പോൾ കഴുത്തിലെ റിങ്ങിലെ ഏതോ ബട്ടൺ താനേ അമർന്നു. അപ്പോൾ എൻ്റെ ചെവിയിൽ അതിൽ നിന്നു ഹെഡ്സെറ്റ് പോലെ എന്തോ വന്നു അമർന്നുനിന്നു. ഇപ്പോ എനിക്ക് റൂമിലെ സൗണ്ട് എല്ലാം നാല്ലോണം കേൾക്കാനാകുന്നുണ്ട്.

അമ്മ: ഹോ… ഇതെന്താ എൻ്റെ കവകിടയിൽ ഇഴഞ്ഞത്?

അമ്മ പറയുന്നത് എനിക്കു കേൾക്കാൻ പറ്റി. അപ്പോ ഇനി ഞാൻ പറയുന്നതും അമ്മക്ക് കേൾക്കാൻ പറ്റും. ഇപ്പോ പറഞ്ഞാൽ പണിയാകും, അത് കൊണ്ട് ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല.

അമ്മയാണെങ്കിൽ ടവ്വൽ ഊരി മേലാകെ നോക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. ദേഹം ഇളകുമ്പോൾ ആ മുല രണ്ടും ചാടിക്കളിക്കുന്നു. ആ രോമക്കാടിൽ അമ്മ കൈ ഇളക്കിനോക്കി. പിന്നെ രോമം പിടിച്ചുവലിച്ചു നോക്കി.

അമ്മ: ഈ കാട്ടിൽ വല്ല മൃഗങ്ങളും ഉണ്ടാവോ. അതെങ്ങനാ, ഇതൊന്നു ക്ലീനാക്കാൻ നേരം കിട്ടണ്ടേ.

ഞാൻ അപ്പോൾ വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു.

അമ്മ: രണ്ട് മാസമായി ഈ കാട്ടിൽ ആൾപെരുമാറ്റം ഉണ്ടായിട്ട്. കേറി നോക്കുന്ന ആൾക്ക് ഒരു മൈൻഡ്പോലും ഇല്ല.

ആഹാ, അപ്പോ പരിപാടി ഒന്നും നടക്കുന്നില്ലല്ലെ. അതെങ്ങനാ അച്ഛൻ വീട്ടിലും ഓഫീസിലും ഒരു പോലെ തിരക്കിലാവും. വീട്ടിൽ വന്നാൽ ലാബിൽ തന്നെയാവും എപ്പോഴും. ചിലപ്പോൾ അവിടെത്തന്നെയാണ് ഉറക്കം.

പിന്നെ അമ്മ വരുന്നതും പോകുന്നതും അച്ഛൻ അറിയില്ല. പിന്നെങ്ങനെ അതൊക്കെ നടക്കും, ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു. അമ്മ അപ്പോൾ ടവ്വൽ ഊരിയിട്ട് ബാത്‌റൂമിലേക്ക് ചന്തിയും കുലുക്കി നടക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.