അമ്മായി.. മോള് ..പിന്നെ മോളുടെ മോള് ..കളിയുടെ പൊടിപൂരം
സുഖംകൊണ്ട് അവൾ അരക്കെട്ട് എന്റെ വിരലിലിട്ട് ചലിപ്പിയ്ക്കുന്നു. ഞാനവളുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു. അവളെന്നോട് ചേർന്നുനിന്നുതന്നു. കുഞ്ഞിക്കുറിച്ചിയാണെങ്കിലും എന്തൊരു സുഖം. അങ്ങിനെ സുഖിച്ചുനിൽക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ ഞാനൊന്ന് അടുക്കള വാതിലിലോട്ട് നോക്കി. ഭഗവാനെ ലക്ഷ്മിചേച്ചി ഞങ്ങളുടെ ലീലകൾ നോക്കിനിൽക്കുന്നു. എന്റെ വയറൊന്നു ആളി. എന്നാൽ അത് മനസ്സിലാവാത്തപോലെ കൊച്ചിനേയുംകൊണ്ട് ചേച്ചി അകത്തുവന്നു. മെക്കാനിക്കിനെ നോക്കാൻ പോയവൻ വന്നില്ലല്ലോ.. ചന്ദനെ നീ പോയൊന്ന് നോക്കിയേ…
മെക്കാനിക്കിന്റ വിവരം അറിയാനായി ചന്ദനയെ അവർ പറഞ്ഞുവിട്ടു.
ഞാൻ ചന്ദനയോട് കാണിച്ചത് കണ്ടിട്ട് അവളെ പറഞ്ഞ് വിട്ടതാണെന്നും, അതേക്കുറിച്ച് എന്നോടെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുകയോ ഒക്കെ ഉണ്ടാകുമെന്നും, എന്ത് പുലിവാലാ ഉണ്ടാവുക എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ച് ടെൻഷനടിച്ചെങ്കിലും അങ്ങനെ ഒരു സംഭവം കണ്ടഭാവംപോലും അവരിൽ ഉണ്ടായില്ല.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മെക്കാനിക്കിനെ കൊണ്ടുവരാൻ പോയ പയ്യൻസ് വന്നു പറഞ്ഞു, “ഒരു രക്ഷയുമില്ല.. വിഷു കഴിഞ്ഞ് വരാമെന്ന്..”
എന്നാൽ നേരെ അടുത്ത ടൗണിൽ പോയി ആരെയെങ്കിലും കൊണ്ടുവന്നാലോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് ആ പട്ടിക്കാട്ടിൽനിന്നും ടൗണിലേക്കുന്ന ലാസ്റ്റ്ബസ്സും പോയെന്നറിയുന്നത്. ആകെയുള്ള രണ്ടു ടാക്സിക്കാർ വിഷു ആഘോഷിക്കാൻ പോയി.
“ഇനി നാളെയേ രക്ഷയുള്ളൂ മോനെ…” അമ്മായിയും പറഞ്ഞു.
“ഇനി ഇന്നിവിടെ കിടന്നിട്ട് നാളെ പോകാം, അശോകന്റെ ചങ്ങാതിയല്ലെ.. ഞങ്ങൾക്ക് മോൻ അന്യനല്ല.. ഇനിയിപ്പോ കൂടുതലൊന്നും വിചാരിക്കാനില്ല. ഇന്നിവിടെ കൂടിക്കോ..”
ചില തടസ്സങ്ങൾ മറ്റൊരു നേട്ടത്തിനും വഴിയൊരുക്കാറുണ്ട് എന്ന് മൂത്തവർ പറഞ്ഞ് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അത് വാസ്തവമാണെന്ന് ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു.
(തുടരും)
