മുൻപൊരിക്കൽ അനന്തു ശ്യാമളയോട് :

“അമ്മേ.. അമ്മ എന്ത് സുന്ദരിയാണമ്മേ.. അമ്മയെ കണ്ടാൽ മോഹിക്കാത്തവൻ പുരുഷനല്ല.. മകനായിട്ട് പോലും എനിക്കമ്മയെ പ്രണയിക്കാൻ തോന്നുന്നു..” എന്ന് പറഞ്ഞത് തമാശക്കല്ലായിരുന്നു.. തമാശയിലൂടെ അവന്റെ മനസ്സിലുള്ള ആഗ്രഹമാണവൻ പറഞ്ഞത്..

അതിന് അമ്മ പറഞ്ഞത്:

“നമുക്ക് നിന്റച്ഛനോട് ആലോചിക്കാം.. അങ്ങേർക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിൽ എനിക്കും സമ്മതം..” എന്നായിരുന്നു.. ശ്യാമള തമാശയിൽ പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും അനന്തുവിനത് ഇഷ്ടമായില്ല.. അവൻ പറഞ്ഞു..

“അതമ്മ എനിക്കിട്ടൊന്ന് കൊട്ടീതാണല്ലോ.. ഞാൻ പറഞ്ഞത് അധിക പ്രസംഗമായെങ്കിൽ അമ്മക്കെന്നെ ശിക്ഷിക്കാല്ലോ.. അച്ഛനോട് അത് പറയേണ്ടതുണ്ടോ?
എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയത് ഞാൻ മറച്ച് വെച്ച് പെരുമാറുന്നത് ശരിയല്ലല്ലോ.. അതോണ്ട് പറഞ്ഞതാ.. ഇനി അമ്മയോട് ഞാൻ മനസ്സ് തുറക്കില്ല..”

അവൻ അങ്ങനെ അമ്മയോട് പറയുമ്പോൾ അമ്മ പിന്നെ എന്തെങ്കിലും തമാശകൾ പറഞ്ഞ് വരും. അങ്ങനെ അമ്മയുമായി സംസാരിച്ച് വരുമ്പോൾ വീണ്ടും മനസ്സിലുള്ളത് പറയാം.. അതങ്ങനെ പലപ്പോൾ ആവർത്തിക്കുമ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് താൻ തമാശയല്ല പറയുന്നതെന്ന് തോന്നും.. അപ്പോൾ അമ്മയെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കാനാവും എന്നൊക്കെയാണ് അനന്തു കണക്കാക്കിയത്.

അത് സംഭവിച്ചില്ല.. അമ്മ ആദ്യം ഫ്രണ്ട്ലി ആവട്ടെ എന്ന് മകനും മകൻ ഫ്രണ്ട്ലി ആവട്ടെ എന്ന് അമ്മയും ആഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ രണ്ടുപേരും കാത്തിരുന്നു മാസങ്ങളും വർഷങ്ങളുമൊക്കെ കടന്ന് പോയതല്ലാതെ, അവർക്കിടയിലെ മഞ്ഞുരുകിയില്ല…അതിന്റെ വിഷമം അനന്തുവിനേക്കാൾ ശ്യാമളയ്ക്കുണ്ട്.