അനന്തു ശ്യാമളയുടെ മുകളിൽനിന്നും എഴുന്നേറ്റ് അമ്മയ്ക്കഭിമുഖമായി കിടന്നുകൊണ്ട് അമ്മയെ ചുംബിച്ചു.. ആവേശത്തോടെ അമ്മ മകനേയും ചുംബിച്ചു. ഇരുവരുടേയും വായിലെ പാൽരുചി അവർ പരസ്പരം നുണഞ്ഞു..

ആ ചുംബനത്തിൽ നിന്നും ചുണ്ടുകൾക്ക് വേർപിരിയാൻ മടിയായിരുന്നു..

ശ്വാസം മുട്ടുന്നു എന്നൊരവസ്തയിലാണ് അവർ ചുണ്ടുകളെ സ്വതന്ത്രമാക്കിയത്..

എന്നിട്ടവർ പരസ്പരം കണ്ണുകളിൽ നോക്കി.. ആ നാല് കണ്ണുകളിലേയും തിളക്കത്തിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ വെളിച്ചമായിരുന്നു..

പരസ്പരം കണ്ണുകൾ കോർത്ത് കിടക്കുമ്പോൾ അനന്തു വിളിച്ചു…

“എന്റ പെണ്ണേ… “

“എന്തോ… “

അങ്ങനെ ഒരു പ്രണയമൊഴി കാത്ത് കിടന്ന ശ്യാമള അതേ ഫീലിൽ വിളികേട്ടു…

അമ്മയുടെ ആ പ്രണയ സ്വരം അവനേയും കോരിത്തരിപ്പിച്ചു..

അവൻ അമ്മയെ പൂണ്ടടക്കം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.. അമ്മ മകനേയും.

അവർ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കുമ്പോൾ ശ്യാമള അവനെ മുത്തം കൊണ്ട് പൊതിയുകയായിരുന്നു..

നിമിഷങ്ങൾ നീണ്ടുനിന്ന മുത്തത്തിനൊടുവിൽ അവൾ പറഞ്ഞു..

എന്റ പൊന്നു ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഈ സുഖം ഈ ജന്മത്ത് ഞാൻ അറിയില്ലായിരുന്നു…

അത് കേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അനന്തു പറഞ്ഞു..

അതിന് എന്റെ പെണ്ണ് ഇനീം സുഖിച്ചില്ലല്ലോ.. ഞാനെന്റെ മുത്തിനെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ഇരിക്കുന്നതല്ലേയുള്ളൂ…

ദൈവമേ.. എന്റ പൊന്ന് എന്താ ഈ പറയുന്നേ.. ഇനിയും സുഖമോ? അതും ഇതിനേക്കാൾ സുഖമോ?