Ammaayi – കുളി കഴിഞ്ഞ് പുറത്തുവന്നപ്പോളേയ്ക്കും പ്രാതൽ റെഡിയായിരുന്നു. കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിയ്ക്കുമ്പോൾ ലക്ഷ്മിചേച്ചിയുടെ മുഖം ശ്രദ്ധിച്ചു. വല്ലാത്തൊരു ഭാവമാറ്റം. എന്‍റെ മുഖത്തുനോക്കാൻ തന്നെ നാണം. ലജ്ജയിൽ പൊതിഞ്ഞ ആ മുഖം ചുവന്നിട്ടുണ്ട്. ഒറ്റമുണ്ടും ബ്ലൗസ്സും ആണ് വേഷം. കുളിച്ച് കണ്ണെഴുതി പൊട്ടുകുത്തീട്ടുണ്ട്.

ബ്ലൗസ്സിന്റെ മുഴുവൻ പിന്നുകളും കുത്തിവരിഞ്ഞു നിറുത്തിയതിനാലാകാം തുടുത്ത മാറിടത്തിലെ മുലക്കണ്ണുകൾ ആ ചുവന്ന ബ്ലൗസ്സിനുള്ളിൽ എഴുന്നുനിൽ‍ക്കുന്നു. മുലഞെട്ടുകളുടെ ഭാഗം ഒരു രൂപ വട്ടത്തില്‍ ഊറുന്ന പാലിനാൽ നനഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു.
എന്‍റെ നോട്ടം കണ്ട് ചേച്ചി പോയി വേഗം ഒരു തോർത്തെടുത്ത് മാറത്തിട്ട് വന്നു. പിന്തിരിഞ്ഞ് നടന്നപ്പോൾ പുറത്ത് ബ്രായുടെ നിഴലാട്ടമൊന്നുമില്ല. പാല് കൊടുക്കുന്ന അമ്മമാർ വീട്ടിൽ ബ്രായിടുന്ന പതിവൊന്നുമില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു.

എന്‍റെ ദൃഷ്ടികൾ ചേച്ചിയുടെ മാറത്തു തന്നെയാണ് എന്നു കണ്ടപ്പോൾ അവർ ചുണ്ടുകടിച്ച് ഒരു കൃത്രിമ കോപഭാവത്തിൽ നാണത്തോടെ എന്നെ കണ്ണുരുട്ടിക്കാട്ടി. അവരുടെ അമ്മിഞ്ഞകളോടുള്ള എന്‍റെ അഭിവാഛ അവർക്ക് മനസ്സിലായിക്കാണും.
എപ്പോഴാ മോൻ പോകുന്നേ? അമ്മായിയുടെ ആകാംക്ഷ.

ഉടനെ പോകണം.
ഇന്നലെ പറഞ്ഞ ആ കാർ പണിക്കാരൻ ഇപ്പോൾ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞയച്ചിട്ടുണ്ട്.
ദൈവാധീനം. എന്നാപ്പിന്നെ അവൻ വരട്ടെ അല്ലേ…
ങ്ഹാ അതാ നല്ലത്…

ഇനി വരാതിരിയ്ക്കുമോ.. വിഷുവല്ലേ…? ഈ മൊബൈൽ ഫോണിന് റെയിഞ്ച് കിട്ടുന്നില്ല, അല്ലേൽ ടൗണിൽനിന്ന് ആരെയെങ്കിലും വിളിച്ചുവരുത്താമായിരുന്നു.
ഏതായാലും മോൻ വിഷു ഇക്കൊല്ലം ഞങ്ങടെ കൂടെ കൂട്.
നിങ്ങൾക്കൊക്കെ അതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടാവുമോ ആവോ .

അമ്മായി.. മോള് ..പിന്നെ മോളുടെ മോള് Ammaayi – അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു.