അരമണിക്കൂറിനകം എല്ലാവരും റെഡിയായി. അവരെത്തും മുൻപേ ഓൺലൈൻവഴി ഒരു കോട്ടേജ് ബുക്ക് ചെയ്തിരുന്നു.
രണ്ട് ബെഡ് റൂമും ഹാളും കിച്ചനുമൊക്കെയായി ഫർണീഷ്ഡാണ്.
കുഞ്ഞിന് കുറുക്കുണ്ടാക്കാനുള്ള പാത്രമൊക്കെ എടുക്കാമല്ലോ എന്ന് ലക്ഷ്മി ചേച്ചി ചോദിച്ചപ്പോൾ ഒന്നും എടുക്കണ്ട..

അവിടെ ചെന്നിട്ട് വേണമെങ്കിൽ നമുക്ക് വാങ്ങാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ചേച്ചിക്ക് സന്തോഷമായി. അത്തരമൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോവാൻ പറ്റിയ പാത്രങ്ങളാവില്ല അവിടെ ഉള്ളതെന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. മാത്രമല്ല മിക്കവാറും കോട്ടേജ്കളിൽ ആവക സാധനങ്ങളെല്ലാം കിട്ടും. ഇല്ലെങ്കിലും പറഞ്ഞാലവർ എത്തിച്ച് നൽകും.

അതല്ലങ്കിൽ വാങ്ങാം. എന്തായാലും ഈ യാത്രയ്ക്ക് ഒരു ലക്ഷം രൂപ കണക്കാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതിൽ ആശക്ക് ഒരു കോയിൻ വാങ്ങുന്നത് പെടുത്തണ്ട. ഞാൻ കണക്ക് കൂട്ടി. എല്ലാ വരവിനും ഗോവയിൽ കൊണ്ടുപോയി കളയുന്നത് അതിലും കൂടുതലുമായിരുന്നു.

ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റിലേക്ക് ഞാൻ കയറിയപ്പോൾത്തന്നെ ആശാലത മുന്നിലേക്ക് കയറി. അമ്മായിയും ലക്ഷ്മി ചേച്ചിയും അത് ശ്രദ്ധിക്കുകയും പരസ്പര നോട്ടത്തിലൂടെ അതിലവർക്കുള്ള സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

അവള് തന്നെ റെഡിയായത് നന്നായി. അതിന് വേണ്ടി മെനക്കെടേണ്ടി വന്നില്ലല്ലോ.. അമ്മായി ലക്ഷ്മി ചേച്ചിയോട് അടക്കം പറഞ്ഞു. ഞാനത് കേൾക്കാൻ പറ്റും വിധത്തിലായിരുന്നു ആ അടക്കം പറച്ചിൽ.

ആന്റിക്ക് പിന്നിലിരുന്നാ പോരായിരുന്നോ എന്ന പരിഭവം ചന്ദന, ലക്ഷ്മിയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ..
അവളിരിക്കട്ടേടീ.. നിനക്ക് വേണ്ടതൊക്കെ അവൻ വാങ്ങിത്തന്നോളും. അത് പോരേ എന്ന് പറഞ്ഞവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്മി.

കുടുംബത്തെ ഒന്നടങ്കം കൊണ്ടുപോവേണ്ടതുള്ളതിനാൽ സ്വന്തം കാറ് എടുക്കാതെ റെന്റ് എ കാറിൽനിന്നും ലേറ്റസ്റ്റ് ഇന്നോവ കാർ എടുത്തിട്ടാണ് ഞാൻ അമ്മായിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടത് തന്നെ..

ഏന്തായാലും നാലുദിവസത്തെ കളി ഒന്ന് കണക്ക്കൂട്ടിയാൽ ആളൊന്ന്ക്ക് ഒരു കളിയാണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ പതിനാറ് വട്ടം ശുക്ളപ്രവാഹം ഉറപ്പ്. അതൊക്കെ കണക്കാക്കി വൈറ്റമിൻ ടാബ്ലറ്റ്സും വയാഗ്രയും വരെ കരുതിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു പ്രാവശ്യംപോലും തളർന്ന് പോവരുതല്ലോ.

ഡ്രൈവിംങ്ങിനിടയിൽ ആശയെ തപ്പാനൊന്നും പറ്റില്ല. cut seats ആയതിനാൽ രണ്ടു സീറ്റുകൾക്കുമിടയിൽ നല്ല ഗ്യാപ്പുണ്ട്. എന്തായാലും ആശ മുന്നിലിരുന്നത് നന്നായി. അവളെ കണ്ടാൽ വൈഫ് ആണെന്നേ തോന്നു.

ഭാര്യയും കുടുംബവുമൊത്ത് ദർശനത്തിനെത്തിയിരിക്കുന്നതായേ ആരും കരുതൂ. പണ്ണാൻ കുറെ പൂറുകളുമായി ഒറ്റൊയ്ക്കൊരുത്തന്റെ അശ്വമേധമാണെന്ന സത്യം ആരും തിരിച്ചറിയില്ല. അല്ല ഇപ്പോ ആരും അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല. അല്ലെങ്കിൽത്തന്നെ സിറ്റി ലൈഫിൽ ആർക്കാ മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യം തിരക്കാൻ സമയം.

ഏതാണ്ട് എട്ട് മണിയായി തിരുവനന്തപുരത്ത് എത്തിയപ്പോൾ. കോട്ടേജിലേക്ക് എത്തുന്നതിന് മുന്നേ ഒരു ഹോട്ടലിൽനിന്നും അത്താഴം കഴിച്ചു. ഇന്ന് രാത്രി പാചക മൊന്നും നടക്കില്ലല്ലോ. മാത്രമല്ല അവിടെ എന്തൊക്കെ സൗകര്യങ്ങളുണ്ട്. എന്തൊക്കെ വാങ്ങണം എന്നൊക്കെ സ്ഥലത്തെത്തിയാലല്ലേ അറിയൂ..

റെസ്റ്റോറന്റിലും എനിക്കടുത്ത് തന്നെ ആശ ഇരുന്നത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഒരാൾ ചന്ദന മാത്രമായിരുന്നു. അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ പരിഭവവുമുണ്ടായിരുന്നു.
കോട്ടേജിലെത്തിയപ്പോൾ ഒൻപത് മണിയോടടുത്തു.

നല്ല സൗകര്യമുള്ള കോട്ടേജ്. ഒരു വീടിന്റെ അന്തരീക്ഷം തന്നെ. അടുക്കളയിൽ ഒരു കുടുംബത്തിനാവശ്യമായ പാത്രങ്ങളെല്ലാമുണ്ട്.
മേനേജർ വന്ന് കാര്യങ്ങളൊക്കെ തിരക്കി. പാചകത്തിനാവശ്യമായ എന്ത് വേണമെങ്കിലും അത് നോൺ ആയാൽപ്പോലും വാട്സാപ്പിൽ ഓർഡർ ചെയ്താമതി..

എല്ലാം സപ്ളൈ ചെയ്യും.
വേണ്ട സാധനങ്ങളൊക്കെ ലിസ്റ്റാക്കാൻ ആശയോട് പറഞ്ഞു. സ്നാക്സ്, സോഫ്റ്റ് ഡ്രിംഗ്സ് എന്നങ്ങനെ ആവശ്യമുള്ളതൊക്കെ ഓർഡർ ചെയ്തോളാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് സന്തോഷമായി. ചന്ദനമോൾക്ക് എന്താ വേണ്ടതെന്ന് വെച്ചാൽ അതും ലിസ്റ്റിട്ടോളാൻ പറഞ്ഞു.

പാലിന്റെ കാര്യം പ്രത്യേകം ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. എല്ലാവർക്കും രണ്ടു നേരമെങ്കിലും കുടിക്കാവുന്ന വിധം പാല് കൂട്ടിക്കോ.. എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ലക്ഷ്മിചേച്ചി ചിരിച്ചത് പാലൂറ്റുമ്പോൾ അകത്തേക്കും പാല് ചെല്ലട്ടേ എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെയാണെന്ന് മനസ്സിലായത് പോലെ ആയിരുന്നു.

ബൂസ്റ്റാ ഹോർലിക്സ്സോ എന്താ ഇഷ്ടമുള്ളതെന്ന് വെച്ചാൽ അതും എഴുതിക്കോ.. പിന്നെ.. അമ്മായിക്കെന്തെങ്കിലും സ്പെഷ്യൽ വേണമെങ്കിലതും.
അത് കേട്ടപ്പോ അമ്മായിക്ക് സന്തോഷമായി. അവർ വന്നപാടെ ടിവിക്ക് മുന്നിലിരുന്നു. ആശയെക്കൊണ്ട് സീരിയൽ വെപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ആർക്കെങ്കിലും കുളിക്കണോന്നുണ്ടെങ്കിൽ ആവാട്ടോ.. ചൂടുവെള്ളവും കിട്ടും. പറഞ്ഞാമതി ഞാൻ കാണിച്ച് തരാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ലക്ഷ്മിചേച്ചി പറഞ്ഞു. കുഞ്ഞുണരും മുന്നേ ഞാനൊന്ന് കുളിച്ചേക്കാം..
അവർ മാറാനുള്ള നൈറ്റിയുമായി വന്നിട്ടെന്നോട് ചൂടുവെള്ളം എങ്ങനാ കിട്ടുന്നതെന്ന് ഒന്ന് കാണിച്ച് താടാ എന്ന് പറഞ്ഞു.

ആശയും – ചന്ദനയും ലിസ്റ്റ് ഇടുകയാണ്. അമ്മായി സീരിയലിലും. ലക്ഷ്മിചേച്ചി എന്നെ വിളിക്കുന്നത് വേറെ എന്തെങ്കിലും ഉദ്ദേശം വെച്ചായിരിക്കുമോ… എങ്കിൽ തുടക്കം ലക്ഷ്മിചേച്ചിയിലാവാം എന്ന് മനസ്സിൽ കരുതിയാണ് ഞാൻ കൂടെ ചെന്നത്. വന്നിട്ട് ഡ്രസ്സ് മാറാത്തതിനാൽ ഷർട്ടും പാന്റുമായിരുന്നു എന്റെ വേഷം.

അതൊരു തടസ്സമാണലോ എന്നോർത്തെങ്കിലും അപ്പോൾ അതൊക്കെ മാറ്റിയാലും ശരിയാവില്ലെന്ന് തോന്നി. ഇന്ന് ആശയെയായിരിക്കണം കൂടെ കിടത്തേണ്ടത് എന്ന് യാത്രയ്ക്കിടയിൽത്തന്നെ ഞാൻ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു.

കേട്ടേജിൽ രണ്ട് ബെഡ്റൂമുകളാണുള്ളത്. ഹാളിലും സൗകര്യമുണ്ടെങ്കിലും അത് വേണ്ട.. ഒരു മുറിയിൽ അമ്മായിയും ലക്ഷ്മിചേച്ചിയും കുഞ്ഞും കിടക്കട്ടെ.. ഒരു മുറിയിൽ രണ്ട് കട്ടിലുണ്ട്. ഒന്നിൽ എനിക്കും മറ്റേതിൽ ആശക്കും ചന്ദനക്കും കിടക്കാം.

അങ്ങനെയാകുമ്പോൾ കാര്യങ്ങൾക്ക് സൗകര്യവുമാകും. അമ്മായിയേയും ലക്ഷ്മിചേച്ചിയേയും കളിക്കാൻ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് ഞാൻ ചെന്നാ മതിയല്ലോ..

എങ്ങനെയൊക്കെ ആയാലും നാല് പൂറുകളും ഒന്നിച്ച് കാണാനുള്ള ഒരു സൗകര്യവും ഉണ്ടാക്കണം. അത് ആശയുമായി ഒരു സോളോക്കളിക്ക് ശേഷം മതിയെന്നും ഞാൻ പ്ളാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. (തുടരും )