അപ്പോൾ അധിക സമയവും റൂമിലിരിക്കാൻ അവസരം കിട്ടും. കറക്കം കൂടിയാൽ നഷ്ടമാകുന്നത് കളിക്കാൻ കിട്ടുന്ന സമയമായിരിക്കുമല്ലോ എന്ന ചിന്തയും അമ്പലയാത്രയ്ക്ക് പ്രേരണയായി.
അന്ന് രാത്രി അത്താഴത്തിനിരിക്കെ ചേട്ടത്തിയോടും ചേട്ടനോടുമായി പറഞ്ഞു. ഞാനൊന്ന് തിരുവനന്തപുരം വരെ പോകുന്നു.

ശ്രീപത്മനാഭ ക്ഷേത്രത്തിൽ തൊഴാനൊരു ആഗ്രഹം. വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപേ ചേട്ടനും കുടുംബവുമൊത്ത് പോയതാണ്.
പതിവ് കറക്കങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി ഇത്തവണ ഞാൻ വീട്ടിൽത്തന്നെ ഇരിക്കുന്നതിൽ ചേട്ടനും ചേച്ചിയും സന്തോഷത്തിലായിരുന്നതിനാൽ ഭക്തിമാർഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ഇരുവർക്കും സമ്മതമായിരുന്നു.

അമ്മായിയുടെ വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ ഉച്ച കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ക്ഷേത്ര ദർശനത്തിനിറങ്ങിയതാണെന്നും അങ്ങനെ ഒരു പ്രാർത്ഥന ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നും അമ്മായിക്കും കുടുംബത്തിനും താല്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ കൂടെ കൂട്ടാം എന്ന് കരുതിയാണ് ഇങ്ങോട്ട് കയറിയതെന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മായിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷം.

ഒത്തിരി കൊല്ലമായി തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് ഒക്കെ പോയിട്ട്. അവിടെപ്പോയാൽ പത്മനാഭ സ്വാമിയെ മാത്രമല്ല പഴവങ്ങാടി ഗണപതിയേയും ആറ്റുകാൽ അമ്മയേയുമൊക്കെ കാണാല്ലോ എന്നായി അമ്മായി.
ആ സംസാരം കേട്ട് നിൽക്കുകയായിരുന്ന ചന്ദന പറഞ്ഞു.
തിരുവനന്തപുരത്ത് കാഴ്ചബംഗ്ളാവില്ലേ.. ഞാനിത് വരെ അതൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ല.