നെല്ലിമരത്തിൽ നിന്നും നെല്ലിക്ക പറിച്ചു തിന്നു തൊടിയിലെ ചെറിയ കിണറ്റിൽ നിന്നും വെള്ളവും കുടിച്ചു കുറച്ചുനേരം കൂടെ പറമ്പിൽ കറങ്ങി നടന്നിട്ടു മധുരിമ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക്പോയി.

ആരുടേയും അനക്കമൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ല. മുത്തശ്ശിയുടെ മുറി താഴെയാണ്. നോക്കിയപ്പോൾ മുത്തശ്ശി ചെറുതായി കൂർക്കം വലിച്ചു ഉറങ്ങുന്നുണ്ട്.

മുത്തശ്ശനും അമ്മയും മുകളിൽത്തന്നെ ആണോ? മുകളിലോട്ടുള്ള പടികൾ കേറിക്കൊണ്ട് മധുരിമയോർത്തു.

പഴയ പടികൾ കരഞ്ഞപ്പോൾ മധുരിമ കയറ്റം പതുക്കെയാക്കി. അപ്പോൾ മുകളിൽനിന്നും അമ്മയുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ചുള്ള ചിരികേട്ടു.

“ഒന്ന് പോ അച്ഛാ. അച്ഛന് എപ്പോഴും ഈ വിചാരം മാത്രമേയുള്ളൂ”.

അമ്മ അടക്കം പറഞ്ഞത് കേട്ടു മധുരിമയോർത്തു..

എന്ത് വിചാരം?

അവൾ പതിയെ കേറിപ്പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. പതിഞ്ഞ കാലടികളോടെ മധുരമ മുകളിൽ കേറിച്ചെന്നു.

അമ്മയുടെ ചിരി അകത്തുനിന്ന് കേൾക്കാം.

“അച്ഛൻ്റെയൊരു കൊതി. എത്ര ആയാലും മതിയാകില്ല?”.

അമ്മ കൊഞ്ചുന്നു.

“എൻ്റെ പൊന്നെ, നിന്നെപ്പോലെ ഒരു ചരക്കിനെ എത്ര കളിച്ചാലും മതിയാകുമോ?”,

മുത്തച്ഛൻ്റെ സ്വരം കേട്ട് മധുരിമ ഞെട്ടി.

“എന്നാ മുലയാടി നിനക്ക്. അത് പോലെ നല്ല സൊയമ്പൻ പൂറും”,

വീണ്ടും മുത്തച്ഛൻ.

“മധുരിമയ്ക്കും നിൻ്റെ മുലയാ കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്”,