മുറ്റത്ത്നിന്നും കയ്യില്‍ കിട്ടിയ ഒരു കമ്പെടുത്തു. പിന്നെ ഒരു പൂച്ചെടിയുടെ മറവിലിരുന്നു നിരീ ക്ഷിച്ചു. കള്ളിമുണ്ടും കറുത്ത റ്റീഷര്‍ട്ടും. മുൻ വശത്തേയ്ക്ക് കയറാതെ ആള്‍ അടുക്കള വശത്തേയ്ക്കു നടന്നു. എനിയ്ക്കിപ്പോൾ മൊയ്തുവിനെ ഓർമ്മ വന്നു. രാഘവേട്ടൻ ഉണ്ടോ എന്നറിയാനുള്ള വരവായിരുന്നു പകലത്തെ സന്ദർശനം.

അമ്പടകള്ളാ. എങ്കില്‍ നീ ഭാവി യിലെ സബ്ഇൻസ്‌പെക്ടർ മോഹന്റെ കൈകൊണ്ട് വാങ്ങിയതുതന്നെ. അവൻ‍ അടുക്കള വശത്തു മറഞ്ഞയുടനെ ഞാൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ അവിടെയെത്തി. അപ്പോൾ ആള്‍ തിരിഞ്ഞ് വീടിന്റെ പുറകുവശത്തേയ്ക്ക് പോകുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ പുറകിലേ മൂലയിലെത്തി പുറകുവശത്തേയ്ക്ക് നോക്കി.

ങേ, ആള്‍ അപ്രത്യക്ഷനായിരിയ്ക്കുന്നു. മറുവശത്തെത്താ നുള്ള സമയമായിട്ടില്ല. എങ്കിലും നോക്കാം. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു പുറകോട്ടു നടന്നു.നേർക്കുനേർ കണ്ടാൽ അടിയ്ക്കതത്ത രീതിയിൽ തയാറായിത്തന്നെ നടന്നു. പക്ഷേ വീടിന്റെ പുറകിലെ ത്തിയിട്ടും ആളിന്റെ പൊടിപോലും കാണുന്നില്ല…..അപ്പോൾ എളേമ്മയുടെ മുറിയിലത്തെ ലൈറ്റുതെളിഞ്ഞു.

അയ്യോ, അവൻ അവിടെയാണോ കേറിയത്. ഞാൻ പതുങ്ങി പുറകി ലത്തെ വാതില്‍ക്കലെത്തി. അതു ഭദ്രമായി അടച്ചിരിയ്ക്കുന്നു. പിന്നെ ഞാൻ തുറന്നുകിടന്ന എളേമ്മയുടെ ജനലരികില്‍ വന്നു. അപ്പോൾ കേള്‍ക്കാം പതിഞ്ഞ ഒരു പുരുഷശബ്ദം.
‘ നീയാ ജനലടയ്ക്ക് …’ പുരുഷശബ്ദം.
‘ ചൂടെടുക്കുകേലേ…’ എളേമ്മയുടെ ശബ്ദം
‘ സാരമില്ല…. നീ ജനലടയ്ക്ക് .. ‘ പുരുഷന്‍ ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു.