അയ്യോ വേണ്ടാട്ടോ. എനിയ്ക്ക് നാണമാകം. (അതൊരു പക്ഷെ അമ്മയടുത്തിരിയ്ക്കുന്നത് കൊണ്ടാകും)

ഊരി കൊടുത്തോടീ.. നമ്മുടെ മാമനല്ലേ. അമ്മ വീണ്ടും സമ്മതം കൊടുത്തു.

എനിയ്ക്ക് പിന്നെ രണ്ട് ജെട്ട്യേ ബാക്കീണ്ടാവൂ…

എന്നാ പിന്നെ ജെട്ടീടെ അളവെടുത്ത് കൊണ്ട് പോകാം… എന്താ.

അതു മതി. അമ്മേടെ സപ്പോർട്ട്.

എന്നാ ഈ ജെട്ടി ഊരു മോളേ…

അതെന്തിനാ. മോളീക്കോടെ അളവെടുത്താൽ പോരെ… ചന്ദനയുടെ സംശയം.

ഓ ഈ പെണ്ണിന്‍റെ ഒരു നാണം… ഊരി കൊടുക്കടീ. കുറുമ്പാടിന്‍റെ അളവ് ശരിക്കെടുത്താലേ ശര്യാവൂട്ടോ.. നീ കണ്ടിട്ടില്ലേ ആ ജെട്ടി സാമാനത്തിന്‍റെ വലുപ്പത്തിലുള്ള ഒരു തുണിക്കഷ്ണാ… അത് ഇട്ടാലും ഇട്ടില്യാന്ന് വെച്ചാലും ഒരു വ്യത്യാസൊല്ല്യാ… പിന്ന്യാ അവള്‍ടെ ഒരു നാണം… അവൾടമ്മ ഉപദേശിച്ചു. എന്നിട്ടും അവൾക്ക് നാണം വിട്ടുമാറിയില്ല. പിന്നെ ലക്ഷ്മിചേച്ചി താമസിച്ചില്ല. ബലമായി മകളുടെ നിക്കർ വലിച്ചൂരിയെടുത്തു. ഞാനവളെ കിടക്കയിലേയ്ക്ക് മലർത്തിക്കിടത്തി. 

ചന്ദന നാണംകൊണ്ട് ഫ്രോക്ക് താഴേയ്ക്ക് വലിച്ചുപിടിച്ച് നാണം മറയ്ക്കുന്നു.

കൈമാറ്റടീ… ചേച്ചി ആക്രോശിച്ചു. 

ഞാൻ മെല്ലെ കൈപിടിച്ച് ഫ്രോക്കിലെ പിടി വിടുവിച്ചു പിന്നീട് മെല്ലെ ആ അരപ്പാവാട മുകളിലേക്കുയർത്തി. 

തന്‍റെ സാമാനം അനാച്ഛാദനം ചെയ്തെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ചന്ദനക്കുട്ടി നാണത്താൽ ഇരു കൈകൾകൊണ്ടും കണ്ണു പൊത്തിക്കിടക്കുന്നു.