കൊതിമൂത്ത ചേച്ചിമാരും ഞാനും
കൊതി – “എടീ ടൗണീന്ന് വരുമ്പോ എൻ്റെ മരുന്നും കൂടി മേടിച്ചോണേ..”
മേരിമ്മ അവളെ ഓര്മ്മിപ്പിച്ചു.
മേരിമ്മയ്ക്ക് പലവിധ അസുഖങ്ങളാണു..
ബസ്സ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് അല്പ്പദൂരം നടക്കണം ജോസിൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക്.
ബസ്സിറങ്ങി ഇടറോഡിലൂടെ ആലീസ് വേഗം നടന്നു..
ആകാശത്ത് മഴക്കാറിനു
കനം വെച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ആലീസ് ചെല്ലുമ്പോള് ജോസിൻ്റെ വീട്ടിൽ അയാളെക്കൂടാതെ മൂന്നാലു പേരുണ്ടായിരുന്നു.
ആലീസ് വരുന്നതു കണ്ട് ജോസ് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു.
“എന്താടീ നീയീ വഴി.”
ജോസ് താൽപര്യമില്ലാത്ത മട്ടിൽ തിരക്കി.
“എനിക്കത്യാവശ്യമായിട്ടൊരു രണ്ടായിരം രൂപ വേണം.. അടുത്തമാസം ശമ്പളത്തീന്ന് പിടിച്ചോ..”
ജോസ് അവളെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് അൽപ്പം അകലേക്ക് മാറി നിന്നു.
“എന്താടീ നിനക്കിത്രയത്യാവശ്യം.”
ജോസിൻ്റെ ചോദ്യം വന്നു.
“ആഷിമയ്ക്ക് കോളേജീന്നൊരു ടൂറു പോണം. അതിനാ.”
“നീയിങ്ങനെ ഇടയ്ക്കിടെ വന്നു കാശു ചോദിച്ചാല് ഞാനെവിടുന്നെടുത്തു തരാനാ.”
“അടുത്തമാസത്തെ ശമ്പളത്തീന്ന് പിടിച്ചോന്നേ..”
“നിനക്കിങ്ങനെ കടം തന്ന കാശൊക്കേ ശമ്പളത്തീന്നു പിടിക്കാന് പോയാ നീയെനിക്ക് മൂന്ന് മാസത്തെ ശമ്പളം ഇങ്ങോട്ട് തരേണ്ടി വരും..”
ജോസിൻ്റെ വര്ത്തമാനം കേട്ട് ആലീസിനു അരിശം വന്നെങ്കിലും അവൾ പണിപ്പെട്ടടക്കി..
“ഇവിടെ കുലുക്കുന്ന മരമൊന്നുമില്ല നീ വന്ന് ചോദിക്കുമ്പോ എടുത്തു തരാന്..”
അയാളുടെ മുഖഭാവവും വര്ത്തമാനവുമൊക്കെ കണ്ട് ആലീസിനു നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല..
“സാറിനു സൂക്കേട് മൂക്കുമ്പോളെല്ലാം ഓടി വരുന്നത് എന്റടുക്കലേക്കാണല്ലോ.. കെ
ട്ടിയോളങ്ങ് ദുബായിക്കിടക്കുന്നതിൻ്റെ കുറവ് തീർക്കാൻ ഞാനൊരുത്തിയല്ലേയുള്ളൂ.. എൻ്റെ ഗതികെട് കാരണം ഏത് പെരുവഴി വെച്ചാണേലും ഞാന് പാവാട പൊക്കിക്കിടന്നുതരുമെന്ന് സാറിനറിയാവുന്നോണ്ടല്ലേ ഇമ്മാതിരി വര്ത്തമാനം എന്നോട് പറയുന്നെ.”
അവളുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു.
“എൻ്റെയാലീസേ. നിൻ്റെ അരയിലിരിക്കുന്ന സാമാനം മുഴുവനും ചെത്തിത്തന്നാലും നിനക്കു ഞാന് തന്നേൻ്റെ പകുതി പോലും കിട്ടില്ല.”
ആലീസ് നിന്നുരുകിപ്പോയി.
ചെറ്റ.. അവള് മനസ്സില് കാറിതുപ്പി..
സഹിക്കാൻ വയ്യാത്ത സങ്കടം വന്നതും ആലീസിൻ്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു.
“ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം.. തല്ക്കാലം ആയിരം തരാം.”
അയാള് ഒന്നു മയപ്പെടുത്തി.
ആലീസിൻ്റെ അഭിമാനത്തിന് മുറിവേറ്റു.
“എനിക്കു വേണ്ട സാറിൻ്റെ കാശ്. ഞാന് വേറേ വഴി നോക്കിക്കോളാം.. എൻ്റെ പുറത്തോട്ട് മറിഞ്ഞു കിടന്ന് അങ്ങ് സ്വര്ഗ്ഗം കാണുമ്പോളുളള ഒരു വിളിയുണ്ടല്ലോ ആലീസേന്ന്. ഇനിയത് സ്വപ്നത്തില് കണ്ടാ മതി.”
പറഞ്ഞിട്ട് അവള് വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നടന്നുപോയി.
“ആലീസേ നിന്നേ.”
അയാള് വിളിച്ചെങ്കിലും അവള് നിന്നില്ല. ദേഷ്യം കേറിയാൽ അവളൊരു താടകയാണന്ന് അയാള്ക്ക് നല്ലപോലറിയാം..
ജോസ് അവള് പോകുന്നത് നോക്കിനിന്നു.
വേണ്ടായിരുന്നു.. അയാൾ മനസ്സിലോര്ത്തു.
കളിക്കുമ്പോൾ അവളുടെയത്രേം സഹകരണം സ്വന്തം ഭാര്യക്ക് പോലുമില്ല..
ബസ്സിറങ്ങി വീട്ടിലേക്കു നടക്കുമ്പോളേക്കും കോരിച്ചൊരിഞ്ഞ് മഴയെത്തി. പെരുമഴ നനഞ്ഞാണു അവള് വീട്ടിലെത്തിയത്..
അവളുടെ ഉള്ളിലെ അപമാനച്ചൂട് അൽപ്പംപോലും തണുപ്പിക്കാൻ മഴയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
ആലീസ് വന്നതു മേരിമ്മ കണ്ടില്ല. വന്നപാടെ നനഞ്ഞ തുണി മാറ്റാൻ പോലും മിനക്കെടാതെ ആലീസ് ഫോണെടുത്ത് ആഷിമയുടെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് വിളിച്ചു.
മറുതലയ്ക്കല് മേട്രൻ്റെ ഹലോ കേട്ടു.
“ആഷിമയുടെ ചേച്ചിയാ അവളോടെന്നെയൊന്ന് വിളിക്കാന് പറയാമോ.. അത്യാവശ്യമാ”
“ശരി പറയാം..”
ആലീസ് ഫോണ് വെച്ചു. ആലീസ് അവിടെത്തന്നെ നിന്നു. അഞ്ച് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞതും ഫോണ് ബെല്ലടിച്ചു. ആലീസ് ചെന്നു ഫോണെടുത്തു.
“കൊച്ചേച്ചി.. ഞാനാ.”
“മോളേ കാശ് കിട്ടിയില്ലടാ. കൊച്ചേച്ചി പരമാവധി ശ്രമിച്ചു മോളേ. പലവഴിയും നോക്കി.”
അതു പറയുമ്പോള് അവളുടെ സ്വരമിടറി.
ആഷിമ വല്ലാതായി.
കൊച്ചേച്ചി അങ്ങനെയൊന്നും സങ്കടപ്പെട്ട് സംസാരിക്കുന്നത് അടുത്ത നാളിലൊന്നും കേട്ടിട്ടില്ല.
തൻ്റെയടുത്ത് എപ്പൊളും കുസൃതിയും ചിരിയുമൊക്കെയായി ഇടപഴകുന്ന പ്രകൃതമാണു…
“മോളു കൊച്ചേച്ചിയോട് ക്ഷമിക്കണം…”
അതു കേട്ടതും ആഷിമയ്ക്ക് സങ്കടം വന്നുപോയി.
“കൊച്ചേച്ചി വിഷമിക്കണ്ട. എനിക്കൊരു കുഴപ്പവുമില്ലാട്ടോ. ഇവിടെ കുറേപ്പേർ ടൂറിനു പോകുന്നില്ല. ഞാന് ആ സമയത്തിവിടിരുന്നു പഠിച്ചോളാം.”
ആലീസ് പെട്ടെന്ന് ഫോണ് വെച്ചു.
സങ്കടം സഹിക്കവയ്യാതെ അവള് വിമ്മിക്കരഞ്ഞു
ഫോണ് വെച്ചിട്ട് ആഷിമ റൂമിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള് അവിടെ
റൂംമേറ്റ് ജാന്സിയെക്കൂടാതെ തേഡ് ഇയര് ഫിസിക്സിലെ റോസ്ലിനുമുണ്ടായിരുന്നു..
“എന്തായടി”
ജാന്സി തിരക്കി.
“ഓ.. അതു നടക്കത്തില്ല. കൊച്ചേച്ചി പാവം കുറേ ഓടിയെന്നു തോന്നണു.”
“എന്ത് പറ്റിയെടീ “
റോസ്ലിൻ തിരക്കി.
“അവളുടെ ചേച്ചിയോട് ടൂറു പോകാനുള്ള കാശ് ചോദിക്കാന് പോയിട്ട് വരുന്ന വഴിയാ”
ജാന്സിയാണു പറഞ്ഞത്.
“നിങ്ങളിരി ഞാന് പോയി കുളിച്ചിട്ടു വരാം.”
ജാന്സി തോര്ത്തും സോപ്പുമായി വെളിയിലേക്ക് പോയി. റോസ്ലിന്
ആഷിമയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“കാശ് കിട്ടാൻ ഞാനൊരു കാര്യം പറയാം. നീയൊന്ന് ആലോചിക്ക്..”
ആഷിമ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി.
നാല് മണി കഴിഞ്ഞപ്പോള് ശൗരി വീട്ടില് നിന്നുമിറങ്ങി.
സെലീനയ്ക്ക് റെക്കോഡ് ഷീറ്റു വരയ്ക്കണം. അവളു വന്നു
പറഞ്ഞിട്ട് ചെയ്തില്ലേപ്പിന്നെ പിണങ്ങും.
അവന് ചെല്ലുമ്പോള് സെലീന വാതില്ക്കല്ത്തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്. കുളിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണു അവളെന്ന് അവനു തോന്നി. ഇറുകിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന പാവാടയും ബ്ലൗസുമാണ് വേഷം. അവനെ കണ്ടതും അവളുടെ മുഖത്ത് വശ്യമായൊരു പുഞ്ചിരി വിടര്ന്നു.
തൻ്റെ മിഴികള് അവളുടെ നെഞ്ചിലെ സ്തന സമൃദ്ധിയിലേക്ക് അബദ്ധത്തില് പോലും എത്താതിരിക്കാന് ശൗരിക്ക് നന്നേ പണിപ്പെടേണ്ടി വന്നു.
അവന് സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നു.
“ഡാ ഞാന് റെക്കോഡ് മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. വരയ്ക്കണ്ട പടങ്ങളുടെ പേജ് നമ്പറും അതേലുണ്ട്..”
അവന് തലയാട്ടി.
“എന്തിയേ ലൗലിയാൻ്റി.”
അവന് തിരക്കിയതും അകത്തു നിന്ന് ലൗലിയിറങ്ങി വന്നു.
സാരിയും ബ്ലൗസുമായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം.
“ഇതെന്താ എവിടേലും പോയതാണോ ആൻ്റി.”
അവളുടെ വേഷം കണ്ട് അവൻ തിരക്കി.
“കവല വരെ പോയതാടാ. ക്ലബ്ബിൻ്റെ ഭാരവാഹിയോഗത്തിന്”
“ആഹാ..നിങ്ങടെയാ പേട്ടു ക്ലബ് വീണ്ടും തുറന്നോ”
അവൻ കളിയാക്കി
“പോടാ അവിടുന്ന്. ഞങ്ങളിത്തവണ അടിപൊളി പരിപാടികളൊക്കെ പ്ലാന് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, വാര്ഷികത്തിന്
തിരുവാതിരേം ഗാനമേളയുമൊക്കെ..
നീ കണ്ടോ.”
“ആണോ. കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യം കൂവാന് പററിയില്ലെനിക്ക്. ഇത്തവണ
മിന്നിച്ചേക്കണേ കര്ത്താവേ”
ലൗലിയും സെലീനയും ചിരിച്ചു പോയി.
“നീയങ്ങ് വന്നേക്ക് കൂവാൻ..”
ലൗലി അവൻ്റെ കവിളിൽ കുത്തി.
“ഇവിടെ വല്ലതും തിന്നാനിരിപ്പുണ്ടോ.. നാല്മണിയായില്ലെ..”
“ഇങ്ങനൊരു കൊതിയൻ..”
സെലീന അവനെ കളിയാക്കി.
“നിൻ്റെ ഫേവറിറ്റ് ഓട്ടട ഉണ്ടാക്കിയതിരിപ്പുണ്ട്..”
ലൗലി പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ പോയി കുളിച്ചിട്ട് വരാമെ..”
ഇരുവരോടുമായി പറഞ്ഞിട്ട് സെലീന പുറത്തെ ബാത്റൂമിലെക്ക് പോയി.
“വാടാ..”
അവനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് ലൗലി അകത്തേക്ക് കയറി.
“എങ്കിലെൻ്റെ ലൗലിമോൾ പോയി ഓട്ടടയുമായി നേരെ സെലീനയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോന്നോ.. ഞാനവിടെക്കാണും..”
“ചീ.. ഞാനാരാ നിൻ്റെ കെട്ടിയോളോ ഓർഡറിടാൻ..”
അവൻ്റെ ലൗലിമോളെന്നുള്ള വിളി അവൾക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോയെങ്കിലും പുറമെ കാണിച്ചില്ല..
“ഒന്നങ്ങട്.. ചെല്ലെൻ്റെ ലൗലി മോളെ..”
അവനവളെ തിരിച്ചു നിർത്തി ഇരുതോളിലും കൈ വെച്ച് ഉന്തിക്കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
അവളുടെ വാർമുടിക്കെട്ടിൽ നിന്നുയർന്ന വാസന ശൗരിയുടെ സിരകളെ ത്രസിപ്പിച്ചു.
“എന്തൊരു വാസനയാണ് ആൻ്റിയുടെ മുടിയ്ക്ക്..”
“അത് ഞാനുണ്ടാക്കിയ വാസനയെണ്ണയുടെ മണമാ.. എങ്ങനുണ്ട്..”
അവൾ തിരക്കി.
“ഒന്നാന്തരമായിട്ടുണ്ട് ട്ടോ.. അല്ലേലും ലൗലിയാൻ്റി എന്തുണ്ടാക്കിയാലും അത് അടിപൊളിയല്ലെ.. എന്തൊരു കൈപ്പുണ്യമാ”
ലൗലിക്ക് അത് കേട്ടപ്പോൾ സന്തോഷം തോന്നി.
“നീ പോയി വരച്ചോ. ഞാന് കാപ്പിയും കൊണ്ട് വന്നേക്കാം.”
“ശരി”
അവന് സെലീനയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ഭംഗിയും വൃത്തിയുമുള്ള റൂം. അവന് ചുററും മിഴിയോടിച്ചു. സെലീനയുടെ ഗന്ധം മുറിക്കുള്ളില് നിറഞ്ഞിരുന്നു.
അവന് സ്റ്റൂളു വലിച്ചിട്ടിരുന്നു. [ തുടരും ]