കൊതിമൂത്ത ചേച്ചിമാരും ഞാനും
കൊതി – അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിയ സെലീന വലിയൊരു ചോറ്റുപാത്രം നിറയെ ബിരിയാണി പകർന്നു വെച്ചിട്ട് അൽപ്പം അച്ചാറും രണ്ട് പപ്പടവും ഒപ്പം വെച്ചു. ചോറ്റുപാത്രം ഭദ്രമായി അടച്ചിട്ട്
അവളത് റാണിയെ ഏൽപ്പിക്കാൻ തിരിഞ്ഞതും റാണി സാരി അഴിച്ചിട്ടു ചുളിവുകൾ നിവർത്തി ഉടുക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.
തെല്ലിടിഞ്ഞ വയർ കണ്ടതും സെലീനയ്‌ക്കു കൗതുകം
തോന്നി.
പൊക്കിളിനു താഴെ വെച്ചാണ് റാണിയാൻ്റി സാരി ഉടുക്കുന്നത്.
“എൻ്റെ മോളെ അവനോട് വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നത് കൊണ്ട് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല.. ആൻ്റി പോയേക്കുവാണെ..”
സെലീനയുടെ നോട്ടം കണ്ട് റാണി പറഞ്ഞു.
അവൾ തലയാട്ടി. സാരി ഉടുത്തു കഴിഞ്ഞ് റാണി ചോറ്റുപാത്രം വാങ്ങി ബാഗിൽ വെച്ചു.
“എങ്കിൽ ഞാനിറങ്ങട്ടെ മോളെ..”
“ആയിക്കോട്ടെ ആൻ്റി..”
സെലീന അവളെ അനുഗമിച്ചു.
ഗേറ്റ് തുറന്നു നടന്നു പോകുന്ന റാണിയാൻ്റിയെ നോക്കി നിൽക്കെ പേരറിയാത്തൊരു സന്ദേഹം സെലീനയുടെ മനസ്സിൽ തലപൊക്കി.
ആൻ്റിയും ശൗരിയും എന്തായിരിക്കും ഇത്രയും നേരം
വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നത്..
അവൻ മുൻപ് പറഞ്ഞപോലെ ആൻ്റിയെ വളയ്ക്കാൻ നോക്കിക്കാണുമോ.. ആൻ്റി അത് സമ്മതിച്ചു കാണുമോ.. അതോ അവൻ പുളുവടിച്ചതായിരിക്കുമോ..
നിങ്ങളുടെ റാണിയാൻ്റിക്ക് പണ്ടെ ഇത്തിരി ഇളക്കമുള്ള കൂട്ടത്തിലാന്നു ശൗരി മുന്നേ പറഞ്ഞത് അവൾക്കോർമ്മ വന്നു.
അത് നേരാണ്താനും.
മമ്മിയെപ്പോലെയല്ല റാണിയാൻ്റി.
സാരിയൊന്ന് മാറിക്കിടന്നാൽ അന്നേരം തന്നെ മമ്മി വലിച്ചിടും പക്ഷേ റാണിയാൻ്റിക്ക് അതിനൊക്കെ അൽപ്പം താമസമാണ്.
ആരേലും പയ്യന്മാർ അന്നേരം നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പോലും ആൻ്റിക്കൊരു കുലുക്കവുമില്ല.
ചില പയ്യന്മാർ ആൻ്റിയെ നോക്കാൻ വേണ്ടി പരുന്തിനെപ്പോലെ ചുറ്റും വട്ടമിട്ടു പറക്കാറുണ്ട്.
അവരൊക്കെ നോക്കുമ്പോൾ ആൻ്റിക്കൊരു ചെറു ചിരിയുണ്ട്.
നല്ല തിരക്കുള്ള ബസ്സിലൊക്കെ പോകുമ്പോൾ പയ്യന്മാർ ആൻ്റിയുടെ ബാക്കിൽ ചേർന്ന് വന്നു നിൽക്കാറുള്ളത് താൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.
ആൻ്റിക്ക് അതൊന്നും ഒരു പ്രശ്നമേയല്ല.
ശൗരി പറഞ്ഞപോലെ കുട്ടപ്പനങ്കിൾ പാവമായത് കൊണ്ടായിരിക്കും ആൻ്റി ഇങ്ങനെയൊക്കെ.
സെലീനയ്‌ക്കു ആകെയൊരു അസ്വസ്ഥത തോന്നി.
ശൗരിയും ആൻ്റിയും തമ്മിൽ എന്തേലുമുണ്ടേൽ തനിക്കെന്നാ. തൻ്റെയാരുമല്ലല്ലോ ശൗരി.
അവളങ്ങനെ സമാധാനിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും മനസ്സിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും അസ്വസ്ഥതയുടെ നാമ്പുകൾ
തലപൊക്കി തുടങ്ങി.
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലൗലി അയൽക്കൂട്ടം കഴിഞ്ഞ് വന്നു.
“അവള് പോയോടീ..”
“കുറച്ചു സമയമായി പോയിട്ട്”
സെലീന മറുപടി നൽകി.
“എങ്കിൽ വാ.. ഞാൻ ചായയുണ്ടാക്കാം..”
അവളെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് ലൗലി അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.
അന്നു രാത്രിയിൽ സെലീന വല്ലാത്തൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു.
ചന്തിക്ക് മുകളിലായി സാരി തെറുത്തു കയറ്റി വെച്ചിരിക്കുന്ന റാണിയാൻ്റി. ആൻ്റിക്ക് പിന്നിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് ജോസ് സാർ ആലീസ് മിസിനെ ചെയ്തപോലെ ഭോഗിക്കുന്ന ശൗരി.
ഞെട്ടിയുണർന്നു പോയി സെലീന.
വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് കാണുന്ന സ്വപ്നം ഫലിക്കുമെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്.
സെലീനയുടെ ഉറക്കം പോയി. എന്തൊരസ്വസ്ഥത.. അവൾ
തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു നോക്കി.
ഇന്ന് ഞായറാഴ്ചയാണ്. ഇന്ന് തന്നെ ശൗരിയോട് റാണിയാൻ്റിയെക്കുറിച്ചു അവനു സംശയമുണ്ടാകാത്ത രീതിയിൽ തിരക്കണം..അവളുറപ്പിച്ചു.
രാവിലെ പള്ളിയിൽ പോയി വന്നയുടനെ സെലീന ശൗരിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു.
മുറ്റത്ത് വലിച്ചു കെട്ടിയ അഴകളിൽ അലക്കിയ തുണി വിരിക്കുയായിരുന്നു സുധ.
സുധാമ്മെന്നുള്ള വിളി കേട്ട് അവർ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
പടിക്കെട്ടുകൾ കയറി സെലീന വരുന്നത് അവർ കണ്ടു.
“നിന്നേക്കണ്ടിട്ട് മൂന്നാല് ദിവസമായീന്ന് ഞാനിപ്പോ ഓർത്തതെയുള്ളൂ..”
സെലീന പുഞ്ചിരിച്ചു.
“പ്ലസ് ടൂവല്ലെ സുധാമ്മെ.. പഠിത്തത്തോട് പഠിത്തം.. അമ്മയാണെൽ എങ്ങും വിടാനും സമ്മതിക്കില്ല.. ഇത്രേം പഠിച്ചിട്ട് റിസൽട്ട് വരുമ്പോൾ ഒന്നും കാണത്തുമില്ല..”
“അതെന്താടീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ.. ൻ്റെ മോളു ഫസ്റ്റ് ക്ലാസിൽ
ജയിച്ചില്ലേപ്പിന്നെ വേറേയാരാ ഇവിടെ ജയിക്കുന്നത്‌. കാവിലമ്മയ്ക്ക് ഞാനൊരു വഴിപാട്‌ നേര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്‌..”
അവളുടെ ചൊടികളില്‍ അഴകുള്ളൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു
“അവനെന്തിയേ ശൗരി.”
“നല്ലയുറക്കമാ. അല്ലേലും അവനൊന്നും ഒരു വകേം പഠിക്കാനില്ലല്ലോ.. മോളു ചെന്ന്‌ വിളിക്ക്..”
സെലീന അകത്തേക്കു ചെന്നു.
രാവിലെ ചന്ദ്രികയുടെ പശുക്കറവയും കഴിഞ്ഞു വന്ന്‌ കേറിക്കിടന്നതായിരുന്നു ശൗരി.
അവളവനെ തട്ടിവിളിച്ചു.
ശൗരി ഉറക്കച്ചടവോടെ കണ്ണു തുറന്നപ്പൊള്‍ മുന്നില്‍ സെലീനയുടെ ചന്ദ്രബിംബം പോലുളള മുഖം…
അവന്‍ കണ്ണുതിരുമ്മിക്കൊണ്ടെണീറ്റു
മൂരിനിവര്‍ന്നു.
“സെലീനേച്ചി എന്താ രാവിലെ ഈ വഴി..”
“ഞാനൊന്നു നിന്നെ കാണാൻ വന്നതാ ഒരു അത്യാവശ്യ കാര്യമുണ്ട്..”
“എന്തുവാ കാര്യം..”
അവനെണീറ്റിരുന്നു.
“എടാ എൻ്റെ റെക്കോർഡ് ബുക്കിൽ ഒന്നുരണ്ടെണ്ണം മാറ്റി വരയ്ക്കാൻ ടീച്ചർ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നാളെ സബ്മിറ്റ് ചെയ്യാനുള്ളതാ.. നീ ഇന്ന് തന്നെ അതൊന്നു വരച്ചു തരണം…”
“അതിനെന്താ ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ഞാനങ്ങോട്ട് വരാം..”
അവൾ തലയാട്ടിയിട്ട് ചുറ്റും നോക്കി. മുറിയാകെ അലങ്കോലപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നു.
“നിനക്കിതൊക്കെയൊന്ന് അടുക്കിപ്പെറുക്കി വെച്ചു കൂടേ..”
“ഇതിനൊക്കെ എവിടാ സമയം..”
അവൻ ചെറു ചിരിയോടെ തല ചൊറിഞ്ഞു.
“എന്നിട്ടിന്നലെ റാണിയാൻ്റിയുമായി സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കാൻ നിനക്ക് സമയമുണ്ടായിരുന്നല്ലോ..”
അവൾ കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തിരക്കി.
“റാണിയാൻറി നിന്നോട് എന്നാ പറഞ്ഞു..”
“പോകാൻനേരം പറഞ്ഞു നിന്നോട് വർത്തമാനം പറഞിരുന്ന് നേരം പോയെന്ന്..”
“ആണോ”
ശൗരിക്ക് ശ്വാസം നേരേവീണു.
“സത്യം പറയാലോ ശൗരീ, എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നു ഉള്ളിൽ.. നീയന്ന് ആൻ്റിയെ വളയ്ക്കുമെന്നോ തിരിക്കുമെന്നോ ഒക്കെ പറഞ്ഞില്ലേ..പറഞ്ഞപോലെ എങ്ങാനും ചെയ്തിട്ട് വല്ല പ്രശ്നവും ഉണ്ടായാൽ പിന്നെ ആകെ നാണക്കേടായേനെ”
ശൗരി അവളെ നോക്കിച്ചിരിച്ചു.
“ഞാനൊന്നു ചുമ്മാ ട്രൈ ചെയ്തു നോക്കിയെന്നുള്ളത് നേരാട്ടോ.. പക്ഷേ അവര് അമ്പിനും വില്ലിനും അടുക്കുന്ന ടൈപ്പല്ല. എനിക്കു ചെവിക്കു നല്ലൊരു കിഴുക്കും കിട്ടി..”
അവനൊരു വിഡ്ഡിച്ചിരിയുടെ മേമ്പൊടിയോടെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു..
“നീയെന്തു പറഞ്ഞു ആൻ്റിയോട്..”
സെലീനയുടെ ശബ്ദത്തിലെ ആകാംക്ഷ അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഇവള് ഇതറിയാനാണോ വന്നതെന്ന് അവനു തോന്നിപ്പോയി.
“ആൻ്റി സുന്ദരിയാണ്..കണ്ടാൽ വല്ല്യ പ്രായമൊന്നും തോന്നിക്കില്ല എന്നൊക്കെ അടിച്ചു വിട്ടു.. പിന്നെ സാരിയുടെ കര നല്ലതാണല്ലോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു നോക്കി..”
“എന്നിട്ട്..”
അവൾ ആകാംക്ഷ വിടാതെ തിരക്കി.
“എന്നിട്ടെന്താ..ആൻ്റി എൻ്റെ ചെവിക്കു പിടിച്ചു. മോനെ ശൗരീ നിൻ്റെ പോക്ക് എങ്ങോട്ടാണെന്നെനിക്കറിയാംന്നും പറഞ്ഞ്.. ഞാനങ്ങു ചമ്മിപ്പോയി..”
സെലീനയ്‌ക്കു അത് കേട്ടപ്പോൾ അടിവയറിൽ ഒരു കൊട്ട ഐസു വീണ സുഖം..
“ഇപ്പ എങ്ങനിരിക്കുന്നു.. ഞാനന്നെരെ പറഞ്ഞില്ലേ ചെക്കാ.. ആൻ്റി നിന്നെ പറപ്പിക്കുമെന്ന്…”
ശൗരി അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
സെലീനയ്‌ക്കു തൃപ്തിയായി.
“ഞാനെന്നാ ഇറങ്ങിയെക്കുവാ.. നീ ഉച്ച കഴിഞ്ഞു വരില്ലേ..”
“വരാം..”
അവൻ ഉറപ്പു കൊടുത്തു. സെലീന വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടിലൊരു മൂളിപ്പാട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
ഉച്ചയൂണു കഴിഞ്ഞ് മുറ്റത്തെ ചെടിച്ചട്ടികളില്‍ കിളിര്‍ത്തു നിൽക്കുന്ന കള പറിച്ചു കളയുകയായിരുന്നു ആലീസ്.
ചെടി വളര്‍ത്തലും പരിപാലനവും ആലീസിനൊരു ഹോബിയാണു.
അകത്ത്‌ ലാന്റ്‌ ഫോണ്‍ ബെല്ലടിക്കുന്നതും മമ്മി അതെടുത്ത്‌ ഹലോ പറയുന്നതും അവള് കേട്ടു
“മോളേ ദാ ആഷിമ വിളിക്കുന്നു”
ആലീസ് എണീററു ചെന്നു ഫോണെടുത്തു.
“എന്നാടീ പെണ്ണേ.”
“അതേ കൊച്ചേച്ഛി ഞാന്‍ കഴിഞ്ഞമാസം പറഞ്ഞില്ലേ ഒരു ടൂറിൻ്റെ കാര്യം. അതിൻ്റെ പൈസ അടയ്ക്കണ്ട ലാസ്സ്‌ ഡേറ്റ് ബുധാഴ്ചയാണന്ന്‌ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ പറഞ്ഞു”
ആലീസൊന്ന്‌ ഞെട്ടി.
“നീ പറഞ്ഞത് അടുത്ത മാസമാണന്നല്ലേ”
“അങ്ങനെയാന്നാ ഞങ്ങളോട്‌ പറഞ്ഞെ. പക്ഷേ ഇന്നലെ പറയണു ഡേറ്റ് മാററീന്ന്‌.. ടൂറു പോകുന്നതും നേരത്തേയാക്കി. ഈ മാസം ഇരുപത്തഞ്ചിലോട്ടാക്കി..”
“എടുപിടീന്ന്‌ രണ്ടായിരം രൂപ ചോദിച്ചാല്‍ ഞാനെവിടുന്നുണ്ടാക്കും മോളേ…”
അങ്ങേത്തലയ്ക്കല്‍ നിശബ്ദത.
“ഞാനൊന്ന്‌ നോക്കട്ടെ മോളേ. നീ വച്ചോ. ഞാന്‍ അങ്ങട്‌ വിളിച്ചോളാം.”
“ശരി കൊച്ചേച്ചീ..”
ആഷിമ ഫോണ്‍ വെച്ചു.
ട്യൂഷന്‍ സെന്ററിലെ ജോലി മാത്രം വെച്ചോണ്ട്‌ കൊച്ചേച്ചിയെങ്ങനെ തൻ്റെ ഫീസും മററു കാര്യങ്ങളുമെല്ലാം നടത്തിക്കൊണ്ടു പോകുന്നതെന്നോര്‍ത്ത്‌ പലപ്പോഴും ആഷിമയ്ക്ക്‌ അത്‌ഭുതം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്‌.
ആലീസ് ചിന്താമഗ്നയായിട്ടിരുന്നു.
കാശിനത്യാവശ്യം വരുമ്പോളെല്ലാം ആകെയുള്ള വഴി ജോസ് തന്നെ.
അയാളുടെ അടിമയാകാനായിരിക്കും തൻ്റെ വിധി.. അവളൊന്നു നിശ്വസിച്ചു.
അവള് ജോസിൻ്റെ മൊബൈലില്‍ വിളിച്ചെങ്കിലും കിട്ടിയില്ല..
“മമ്മീ..ഞാനൊന്ന്‌ ടൗണ്‍ വരെ പോയിട്ടു വരാം..ട്ടോ.”
മേരിമ്മയോട്‌ പറഞ്ഞിട്ട്‌ വേഷം മാറി സാരിയുടുത്ത്‌ ആലീസിറങ്ങി. [ തുടരും ]
