രാധേച്ചിയും ഞാനും ഞങ്ങളുടെ സ്വകാര്യതയിൽ ശരിക്കും ഭാര്യാ ഭർത്താക്കന്മാർ തന്നെ ആയിരുന്നു.

ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം വളരെ ആത്മാർത്ഥതയുള്ളതായിരുന്നു.

ഒരിക്കൽപ്പോലും ആർക്കും സംശയം തോന്നാതെ ആ ബന്ധം ഏതാണ്ട് ഞാൻ വിവാഹിതനാകുന്നത് വരെ തുടർന്നു.
അപ്പോഴേക്കും ചേച്ചിയെ ഡൈബറ്റിക്ക് ബാധിച്ചിരുന്നു.
അതോടെ സെക്സിനോട് ചേച്ചിക്കൊരു ഹരവും ഇല്ലാതായി.

എങ്കിലും ഇപ്പോഴും ഇടയ്ക്ക് ഞാൻ ചേച്ചിയെ കാണാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ കുറച്ച് നേരം ഞങ്ങൾ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിൽക്കും.

ആ സമയത്ത് ഞാനും ചേച്ചിയും ആദ്യം കെട്ടിപ്പിടിച്ച ആ നിമിഷങ്ങളാണ്
ഞങ്ങൾ ഇപ്പോഴും അനുഭവിക്കുന്നത്.

സെക്സിനോടുള്ള താല്പര്യം മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്നെ രാധേച്ചിയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചത്.
ഞാൻ ചേച്ചിയോടന്ന് പറഞ്ഞത് ചേച്ചിയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണെന്നാണ്.

അത് പ്രായത്തിന്റെ ഇളക്കത്തിൽ പറഞ്ഞ്പോയതല്ല.
എനിക്ക് ചേച്ചിയോട് ആത്മാർത്ഥമായുളള ഇഷ്ടമായിരുന്നത്.

ചേച്ചി എന്നിലേക്ക് അടുത്തപ്പോൾ മുതൽ ആ മനസ്സിലും എനിക്കുണ്ടായ സ്ഥാനം കാമദേവന്റേതായിരുന്നില്ലെന്ന് ഇന്നും ഞങ്ങൾ കെട്ടിപ്പടിച്ച് നിൽക്കുമ്പോൾ ഞാനറിയുന്നു.

സ്നേഹം ആത്മാർത്ഥമാണെങ്കിൽ അതിന് അവസാനമില്ല.