കോൺമെന്റ് സ്ക്കൂളിലും വിമൺസ് കോളേജിലുമൊക്കെ പഠിച്ചത് കൊണ്ട് ആൺകുട്ടികളുമായി അങ്ങനെ ഒരടുപ്പത്തിനൊന്നും അവസരമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ ഫ്രണ്ട്സ് പലരും ബോയ്സുമായി കറങ്ങാൻ പോകുമായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ പഠിത്തം മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ. പഠിച്ച് വലിയൊരാളാവണം. നല്ല ഉദ്യോഗം.. നല്ലൊരു ലൈഫ് ഇതിനൊക്കെ തന്നെ സമയം കിട്ടാത്ത അവസ്ഥയും.

ഇന്നിപ്പോ ഈ ലോകത്ത് തന്നെപ്പോലെ മണ്ടിയായ ഒരുവൾ വേറെ കാണില്ലെന്ന് വരെ തോന്നിപ്പോകുന്നു.

രവിയേട്ടൻ വരെ ജീവിതം അടിച്ച് പൊളിക്കുകയാണ്. ഏട്ടന് ആണുങ്ങളോട് താല്പര്യമുണ്ടെയിൽ ഗൾഫ് ജീവിതത്തിൽ അതിനുള്ള സാദ്ധ്യത കൂടുതലാണല്ലോ.. അങ്ങനെ യെങ്കിൽ അങ്ങേര് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അതൊക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും.

ഞാനിവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക്, ഒരു സന്തോഷവുമില്ലാതെ ഇങ്ങനെ ജീവിച്ച് പോകേണ്ടി വരുന്നത് എന്തൊരു കഷ്ടമാണ്.

ഹോസ്റ്റലിൽ വെച്ച് കൂട്ടുകാരി റസിയ ലസ്ബിയൻ പരിപാടികളെക്കുറിച്ച് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരം കൂടി ഇരിക്കുമ്പോൾ പറയാറുണ്ട്.. ചില രാത്രികളിൽ റസിയയും ജൂലിയും ഒരേ പുതപ്പിനുള്ളിൽ ചുരുണ്ട് കൂടാറുമുണ്ട്.. അടുത്ത ദിവസം അവരോട് രേഷ്മ പലതും ചോദിക്കുന്നതും കേട്ടിട്ടുണ്ട്.
അതൊക്കെ സെക്സ്സായിരുന്നു.

അന്നൊക്കെ ഇവർ എന്തൊക്കെ വൃത്തികേടാണ് കാണിക്കുന്നതെന്ന ചിന്തയേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ.. ഇപ്പോഴാണ് അന്നൊക്കെ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ സന്തോഷത്തേക്കുറിച്ച് ഓർക്കുന്നത്.