ഞാൻ പഠിക്കുന്ന കോളേജിൽ പുതിയതായി ഒരു ലേഡി ലക്ചർ വന്നു. സുന്ദരിയും മദാലസയുമാണവർ. അവരെ കണ്ടാൽ കൊതിയോടെ അല്ലാതെ ആർക്കും നോക്കാനാവില്ല. വിവാഹിതയാണ്. ഭർത്താവ് വിദേശത്ത്. രാജി എന്നാ പേര്. വന്ന ദിവസം തന്നെ ഞങ്ങൾ പരിചയക്കാരായി.

എനിക്ക് ചിത്രരചനയിൽ താല്പര്യമുണ്ട്. ഞാൻ കാൻവാസിൽ വരച്ച ഒരു ചിത്രം കൈയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു. അതവർ കാണുകയും അഭിപ്രായം പറയുകയുമൊക്കെ ചെയ്തു. അവർക്കും ചിത്രകലയിൽ താല്പര്യമുണ്ടായിരുന്നു.
ആ താല്പര്യമാണ് ആദ്യ കാഴ്ചയിൽത്തന്നെ ഞങ്ങളെ വിദ്യാർത്ഥി, ടീച്ചർ ബന്ധത്തിനുമപ്പുറം സുഹൃത്തുക്കളാക്കി മാറ്റിയത്. അവർക്ക് പ്രായം നന്നേക്കുറവായിരുന്നു.

വട്ടമുഖം. ചെറുതായി പുറത്തേക്ക്‌ ഉന്തിയ കീഴ്‌ച്ചുണ്ട്. അതിൽ എപ്പൊഴും നനവുണ്ടാകും. ചുണ്ടിനുതാഴെ ഇടതുവശത്തായി ഒരു ചെറിയ മറുക്‌. നല്ല നീലക്കണ്ണുകള്‍. ആരുകണ്ടാലും മുഖമെടുക്കാതെ അവരെ നോക്കി നിന്നു പോകും.
അതായിരുന്നു രാജി.
ഒന്നാംതരമൊരു അച്ചായത്തി.
ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സൗഹൃദം ദിനംതോറും വളരുകയായിരുന്നു.

പരസ്പരം കാണാത്ത ദിവസങ്ങളില്ല. ചിത്രകലയെക്കുറിച്ചാണ് ഏറെയും സംസാരം. ഇടയ്ക്ക് കുടുംബത്തെക്കുറിച്ചും ഭർത്താവിനെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ രാജി വാചാലയാവാറുണ്ട്. ഭർത്താവിനോടവർക്ക് അടങ്ങാത്ത പ്രണയമുണ്ടെന്നും അയാളുടെ അസാന്നിദ്ധ്യം അവരെ അസ്വസ്തയാക്കുന്നുണ്ടെന്നും വാക്കുകളും അവ ശബ്ദങ്ങളാകുമ്പോഴുള്ള വികാരവും എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നതായിരുന്നു.