പള്ളീലച്ചൻ സുഖിപ്പിച്ചപ്പോൾ അതിരസം
തന്റെ ചുറ്റിലും നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ തന്റെ ജീവിതത്തെ വളരെയധികം ബാധിക്കുന്നവയാണെന്നും എന്നാൽ തനിക്കവയുടെ മേൽ യാതൊരു നിയന്ത്രണവുമില്ലെന്നും അവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
എന്റെ കൊച്ചേ…ഈ അറ്റത്തോട്ടു നീങ്ങിയിരുന്നേ…എന്നിട്ടു ആ കാലകത്തിവച്ചാട്ടെ…
അത് കേട്ടിട്ടും കേൾക്കാത്തപോലെ റോസമ്മ അനങ്ങാതിരുന്നു.
അല്ലേ… ഇതെന്തോന്നാ.. കൊച്ചുപിള്ളരെപ്പോലെ..
ത്രേസ്യാമ്മ ചെറുതായി ശാസിച്ചു. എന്നിട്ട് റോസമ്മയുടെ അരയിൽ കൈചുറ്റി അവരെ മുന്നോട്ടു നീക്കിയിരുത്തി.
ഇപ്പോൾ ആ തടിച്ച ചന്തികളുടെ പിൻഭാഗം മാത്രം സ്റ്റൂളിന്റെ പലകയിൽ അമർന്നിരുന്നു.
ആ തുടകൾ ത്രേസ്യാമ്മ മെല്ലെ അകത്തി.
റോസമ്മയുടെ തടിച്ചു അറ്റം ചുരുണ്ട കറുത്ത മുടികൾ തിങ്ങിവളരുന്ന ഒരു പുൽത്തകിടിപോലെ അവരുടെ യോനീതടം മുന്നോട്ടുന്തി നിന്നു.
ത്രേസ്യാമ്മ വിരലുകൾ ആ മൈരുകളിൽ ഓടിച്ചു.
റോസമ്മ ഒന്നു പുളഞ്ഞു.
ഇക്കിളിപ്രായമൊന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലായോ…
ത്രേസ്യാമ്മ കളിയാക്കി.
പോ ചേച്ചി.റോസമ്മ പറഞ്ഞു.
ഒരു വിദഗ്ദ്ധയായ ക്ഷുരകയെപ്പോലെ ത്രേസ്യ ആ തിങ്ങിവളർന്ന മൈരുകൾ കത്രികകൊണ്ട് വെട്ടിമാറ്റി.
ബാത്ത്റൂമിന്റെ തറയിൽ ആ രോമങ്ങൾ ചെറിയ കെട്ടുകളായി വീണു.
കുറ്റിരോമങ്ങൾ മാത്രമായ ആ അപ്പം അപ്പോൾ കൊയ്ത പാടം പോലെ വെളുത്തു. ചുവന്ന കന്ത് ആ വിടവിൽക്കൂടി ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.