നോർത്തിന്ത്യൻ കളി – മന്ദിരാബേഡിയുടെ കയ്യുപോലെ അവളൂടെ കൈകൾ ഉരുുണ്ടു കൊഴുത്തതാ. മുകളിലെ കമ്പിയിൽ പിടിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ..തൂക്കിയിട്ട ഒരു വളയത്തിലാണ് അവൾ പിടിച്ചിരുന്നത്. അതില് തന്നെ ഒരു കിളവനും പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ നമിതയെത്തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അവള്‍ക്ക് പക്ഷേ വലിയ കൂസലൊന്നും കണ്ടില്ല..അപ്പോളെനിക്കു തോന്നി, അവളാണു ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരിയെന്നു. ഓംകാര എന്ന സിനിമയിൽ മദ്യപിക്കുന്ന ഗുണ്ടകൾക്കിടയിൽ മാദക ന്യത്തം ചവിട്ടുന്ന നടി ബിപാഷബസുവിനെപ്പോലെ അവൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ആ കതലികമ്യക്കിടയിൽ.

ഒരു റാണിയെപോലെ നിലകൊണ്ടഒരു രണ്ടുസീറ്റു കൂടി കടന്നാൽ എനിക്കവളൂടെ അടുത്തെത്തി സെക്യൂരിറ്റി നൽകാൻ കഴിയും. ആ കള്ളുകുടിയൻ മീശക്കാരനാണു പ്രധാന തടസ്സം. പക്ഷേ ആ മൈരന്‍ എന്നെ തള്ളിയകറ്റി നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു. ആവുന്നത്ര തിക്കിത്തിരക്കി എന്റെ ഭാര്യയാണു അവിടെ നില്ക്കുന്നതെന്നു സൂചിപ്പിച്ചു.

ഉണ്ട തന്നെ…പക്ഷെ ആ മദ്യപാനി കല്യാണ സൗഗന്ധികം പറിക്കാൻ പോയ ഭീമനെ തടഞ്ഞ, കെഴവന്‍ ഹനുമാനെപ്പോലെ ഒരേ നില്പാണു ഇടയില്. നീ ഒരു മൈരും ചെയ്യണ്ട വീട്ടിപ്പോയി കൊണച്ചാ മതീന്ന ഭാവം…നമിതയും ഉറക്കം തൂങ്ങാൻ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് അവളൂടെ പിടി കമ്പിയിൽ നിന്നും വഴുതുകപോലും ചെയ്തു.

പെട്ടെന്നു അവൾ മറിയാതെ നിന്നു. മറിഞ്ഞാലും താങ്ങാൻ പാകത്തിൽ കൂലിജനം അവളൂടെ ചുറ്റും തിക്കി തിരക്കുന്നു. മറിയണേയെന്നാവും ആ പുല്ലന്മാരുടെ പ്രാര്‍ഥന..
ഞാനൊന്നുകൂടി തള്ളി നോക്കി മുഖത്തില്‍ “അണ്ണാ വിട്”എന്ന ഭാവം..
‘അരേ കഹാന് ജാതെ ഹോ ഐസീ ഭീഡ് മെം’ (എവിടെ പോകുന്നെടാ മൈരേ..ഈ തള്ളിനിടയില് ?)
എന്നു പറഞ്ഞു വീണ്ടും വഴി മുടങ്ങി. എന്റെ ഭാര്യ നമിതയുടെ പിറകിൽ നിന്നവനെ അപ്പോഴാണു ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്. അവൻ കുറെ കൂടി ഉയരം ഉള്ളവനാണ്. അവൻ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.. പക്ഷെ എന്തോ ഒരു വശപിശകുള്ള നോട്ടം.. അവന്‍ ഇന്നവളുടെ സീല്‍ പൊട്ടിക്കുമോ എന്തോ? അപ്പോൾ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു… നമിതയുടെ സാരിയുടെ മുന്താണി മാറിൽനിന്നും വഴുതി മാറി. പിന്ന്കൊണ്ട് ബ്ലൗസിൽ പിടിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളതിനാൽ താഴേക്കൂർന്നിട്ടില്ല .എന്നാൽ മുലകളൂടെ മുൻഭാഗം കാണാം. അവനു ഉയരം ഉള്ളതിനാൽ എന്റെ ഭാര്യയുടെ സുന്ദരന്‍ മുലവിടവുകൾ നന്നായി കാണാം.

മുന്താണി വലിച്ചിടൂ മോളേ… അല്ലേല്‍ അവന്‍ നിന്റെ മുല കുടിക്കും… എന്നു പറയാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ അവൾ എന്നെ ഇതുവരെ ലൊക്കേറ്റ് ചെയ്തിട്ടില്ല…പിന്നെ എന്തു ചെയ്യും? ഈ ദരിദ്രവാസി എന്റെ നമിതയുടെ കിണ്ണൻ മുലകൾ ഇങ്ങിനെ ഫ്രീ ആയി കാണുന്നതെനിക്കു സഹിച്ചില്ല.. എന്തൊരു കഷ്ടം !

ഒരു നോർത്തിന്ത്യൻ കളിക്കഥ അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു