ലളിത.. ഒരു കാമിനി!!
കാമിനി – ഞാന്‍ : അതിനെന്താ നമുക്ക് പിന്നെ കാണാം അളിയാ, ആട്ടെ അളിയന്‍ വീശുമോ ?
രാജേഷിന്‍റെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരി വിടര്‍ന്നൂ.
ഞാന്‍ : ആ മതി മതി.. ആ ചിരി മതി, വേറെ ഒന്നും പറയേണ്ട, അപ്പോള്‍ നമുക്ക് ഒരു ദിവസം കൂടാം കേട്ടോ
.ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞ ഉടനെ രാജേഷ് ഇറങ്ങി. നന്നായി ഫുഡ് കഴിച്ച ക്ഷീണത്തിന്‍ ഞാന്‍ മുകളിലുള്ള ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്റൂമില്‍ കിടന്നു ഒന്നു മയങ്ങി.
നേരം 5 മണി ആയപ്പോഴാണ് ലളിത വന്നു എന്നെ വിളിക്കുന്നത്. അജയേട്ടാ എഴുന്നേറ്റ് കുളിക്കു, ചായ കുടിക്കണ്ടേ ?
ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഗൂഢമായി മന്ദഹാശിച്ചുകൊണ്ടു ലളിത പറഞ്ഞു,
‘
രാജേഷ് ഇല്ലല്ലോ.. ഇവിടെ ഇന്ന്'
ഞാന്‍ : ഉം ഇല്ല..
ഇന്ന് ഞാന്‍ അമ്മയുടെ കൂടെ ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കാന്‍ അജയേട്ടന് അവസരം ഉണ്ടാക്കി തരട്ടെ ?
മടിയും ജാള്യതയും ഒന്നും ഗായത്രിയേച്ചിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ എനിക്കില്ല.
കേട്ട ഉടനെ ഞാന്‍ മൂളി “ഉം.”
ലളിത : കുളി കഴിഞ്ഞിട്ട് താഴേക്കു വരൂ കേട്ടോ..
അത് പറഞ്ഞു ഒരു തോര്‍ത്ത് എന്‍റെ നേരെ നീട്ടി ..
ഞാന്‍ തോര്‍ത്ത് വാങ്ങിച്ചതും അവള്‍ റൂമില്‍ നിന്നു പുറത്തേക്ക് പോയി..
ബാത്റൂമില്‍ കയറി വിവസ്ത്രനായ ഉടനെ എന്തുകൊണ്ടോ എന്‍റെ ലിംഗം പൂര്‍ണ്ണമായി ഉദ്ധരിച്ച അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.
വിവാഹശേഷം ഞാന്‍ വാണം അടിച്ചിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു ഇന്നിനി വീണ്ടും തുടങ്ങിവെക്കണ്ട എന്നു കരുതി. കമ്പിക്കുണ്ണയെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ടു ഞാന്‍ കുളി തുടങ്ങി.
ചായ കൂടി എല്ലാം കഴിഞ്ഞു. സമയം ഏകദേശം വൈകുന്നേരം 5: 45..
മുഖം ഒന്നു കഴുകി അല്പം പൌഡര്‍ പൂശി മാക്സിയില്‍ തന്നെ ലളിത മുകളില്‍നിന്ന് ഇറങ്ങിവന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
‘അമ്മേ ഞാന്‍ ഒന്നു ശാന്തിയേച്ചിയുടെ വീട്ടില്‍ പോകുവാട്ടോ..
ഞാന്‍ ഹാളിൽ ഇരിക്കുകയാണ്.
ഗായത്രിയേച്ചി അടുക്കളയില്‍ എന്തോ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
രാഗിണി പറയുന്നതുകേട്ട ഉടനെ ഗായത്രിയേച്ചി, അടുക്കളയില്‍ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങി അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ അവളോടു ചോദിച്ചു.
‘ ഇപ്പോള്‍ ഈ സദ്യസമയത്താണോ അവിടെ പോകുന്നത് ? ‘
അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു വല്ലായ്മ വളരെ വ്യക്തമായി നിഴലിച്ചിരുന്നു.
ഇന്നലെ രാത്രി മുതല്‍ എന്നില്‍ കണ്ട ഭാവമാറ്റം ആയിരിക്കാം ആ വല്ലായ്മയുടെ കാരണം.
ലളിത : പിന്നെ അങ്ങ് ദുബൈയിൽ അല്ലേ ശാന്തയേച്ചിയുടെ വീട്.
ഗായത്രിയേച്ചി: നിനക്കിപ്പോള്‍ അവിടെ പോയിട്ടെന്താ കാര്യം ?
ലളിത : അവര്‍ എനിക്ക് ചിക്കന്‍ കൊണ്ട് ഒരു വെറൈറ്റി ഐറ്റം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കാണിച്ചു പഠിപ്പിച്ചു തരാമെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു. Chicken Chettinad എന്നു പറയും. ഞാന്‍ പഠിച്ചശേഷം അമ്മയ്ക്കും ഞാന്‍ പഠിപ്പിച്ചു തരംകേട്ടോ.
‘:
ഗയാത്രിയേച്ചി ദേഷ്യവും സങ്കടവും കലര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ അവളോടു പറഞ്ഞു.
‘ ഇത്രയും നേരം ഉണ്ടായിട്ടു ഇപ്പോള്‍ ആണോ നിനക്കു പോകാന്‍ കണ്ടത് ‘
ലളിത : അയ്യേ , അവര്‍ ഉണ്ടാക്കുമ്പോഴല്ലേ പൊവേണ്ടത് .. അവര്‍ രാത്രി ഫുഡ് കഴിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കുന്നതല്ലേ.. അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ അമ്മക്കിതെന്താ പറ്റിയത് എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത് ഞാന്‍ എന്താ നടുവിട്ടു പോവാണോ ?
പെട്ടന്നു അവര്‍ ഭാവം മാറ്റിക്കൊണ്ടു, പറഞ്ഞു
‘അല്ല നീ ഇവിടെ നില്‍ക്കന്‍ വന്നിട്ട് …
ലളിത : ഓ പിന്നെ ഇനി ഒരിയ്ക്കലും വരില്ലല്ലോ നില്‍ക്കന്‍ .. ഈ അമ്മ
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവർക്ക് ലളിത ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ മാത്രമാണ്, അവര്‍ വളരെ വാശിയോടുകൂടി അവള്‍ പുറത്തുപോകുന്നതിനെ എതിര്‍ക്കുന്നു എന്ന സ്വബോധം ഉണ്ടായത്.
രാജേഷ് അവിടെ ഇല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് അവള്‍ അങ്ങനെ പോകുന്നതില്‍ ചെറിയ ഒരു അസ്വാഭാവികത ഉള്ളതായി വായനക്കാര്‍ക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ? എനിക്കു അങ്ങനെ ചെറുതായി തോന്നുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ അങ്ങനെ ഒരു ആക്ഷേപം പറയാന്‍ ഒരിയ്ക്കലും കഴിയുകയുമില്ല.
പിന്നെ, ഈ പറഞ്ഞ ചേച്ചിയുടെ വീടിന്റെയും ലളിതയുടെ വീടിന്റെയും ഇടയില്‍ വെറും രണ്ടു വീടുകള്‍ മാത്രമേ ഉള്ളൂ.
രാഗിണി പുറത്തേ വരാന്തയിലേക്ക് കടക്കും മുന്പെ എന്നെ നോക്കി ശരി അജയേട്ടാ ഞാന്‍ ദാ വരുന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു എന്നെ ഒന്നു നോക്കി. ഞാൻ അവളെയും ‘
അപ്പോള്‍ അവള്‍ അവളുടെ കൃഷ്ണമണികള്‍ കൊണ്ട് അടുക്കള വാതിലിനടുത്തേക്ക് ഒന്നു കാണിച്ചുതന്നു. (കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ടുള്ള ചൂണ്ടി കാണിക്കല്‍)
ഞാന്‍ അവിടേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ ഗയത്രിയെച്ചി ജസ്റ്റ് അടുക്കള വാതില്‍ കടന്നു അകത്തേക്ക് പോകുന്നതാണ് കണ്ടത്.
ഒരു കൃത്രിമദേഷ്യം നിറഞ്ഞ പ്രത്യേക ഭാവം മുഖത്ത് കാണിച്ച ശേഷം അവള്‍ യാത്രയായി..
അങ്ങനെ ഇപ്പോള്‍ ഈ വലിയ വീട്ടില്‍ ഞാനും ഗായത്രിയേച്ചിയും മാത്രം!!
അവര്‍ അടുക്കളയിലാണ്, ഞാന്‍ ഹാളിലും.
ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു, ഒരു പക്ഷേ ലളിത എന്നോടങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കില്‍ എന്‍റെ അമ്മായിഅമ്മക്ക് എന്നെ കുറിച്ചോ എനിക്കു അവരെക്കുറിച്ചോ ഇപ്പോഴുള്ള പോലെയുള്ള യാതൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍ എങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഇപ്പോള്‍ പെരുമാറുന്നുണ്ടാവുകയെന്ന്.
കൂടുതലും സാധ്യത അവര്‍ ഇപ്പോള്‍ എന്‍റെ കൂടെ എനിക്കഭിമുഖമായ സോഫയില്‍ ഇരുന്നു ഞങ്ങള്‍ എന്തെങ്കിലും സൊള്ളുന്നുണ്ടാവും. അല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ അടുക്കളയിലെ തിണ്ണയിലോ മറ്റോ ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവും, അവരോടു ഓരോ നേരംപോക്കുകള്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്..!! ഞാനെന്തിനാണ് അങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ചിന്തിക്കുന്നത്? എന്ന് വെച്ചാല്‍ ഞാന്‍ സ്വാഭാവികമായി അവരോടു പെരുമാറണമല്ലോ.
അങ്ങനെ സ്വഭാവികമായി പെറുമാറണ്ങ്കില്‍ എന്താണ് സ്വഭാവികമായ പെരുമാറ്റം എന്ന് ആദ്യം മനസിലാക്കണ്ടെ .. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ അവര്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നു പൂജാ മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി..
എന്നെ ഒന്നു നോക്കുകപോലും ചെയ്തിരുന്നില്ല.. നേരം അല്‍പാല്‍പ്പമായി ഇരുണ്ടു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ഒന്നോ രണ്ടോ മിനൂറ്റുകള്‍ക്ക്ശേഷം അവര്‍ റൂമില്‍ നിന്ന് കത്തിച്ച നിലവിളക്കുമായി എന്‍റെ മുന്നിലൂടെ നടന്നുകൊണ്ട് വരാന്തയിലേക്ക് പോയി.
ഈ വിളക്ക് തിരിച്ചു എടുത്തു വെച്ച ശേഷമേ അവിടെ ലൈറ്റ് ഓണ്‍ ചെയ്യാറുള്ളൂ.
അവര്‍ വീണ്ടും എന്‍റെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോവുമ്പോള്‍ പെട്ടെന്നു നിന്നുകൊണ്ട് എന്നോടു ചോദിച്ചു.
‘അജയ് നിനക്കു വല്ലതും വേണോ കഴിക്കാനോ കുടിക്കാനോ ?
വേണ്ട ..
100 % ഉറപ്പാണ്, അവള്‍ പോയ ശേഷം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല എന്ന് ഒരു റിക്കോര്‍ഡ് ഉണ്ടാവാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ് അവര്‍ എന്നോടങ്ങനെ ചോദിച്ചത്.
എന്തായാലും സന്ധ്യയുടെ ആ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിലൂടെ ഞാന്‍ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
എന്തോ വലിയ ഒരു അപകടത്തിലേക്കാണു ഞാന്‍ നടക്കുന്നതെന്ന് ഉള്ളില്‍ നിന്ന് ആരോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും, ഞാന്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും കാമത്തിന് അടിമപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്‍റെ ലിംഗം ഉദ്ധരിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
അവരുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നു ഒരു ഗ്രീന്‍ സിഗ്നലും കിട്ടിയിട്ടില്ല, എങ്കിലും ഉള്ളില്‍ എനിക്കു എന്തോ ഒരു പ്രതീക്ഷ തോന്നി.
എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുക എന്ന് ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
എന്‍റെ ഉള്ളിലെ വലിയ ഒരു പ്രശ്നം എന്താണെന്ന് വെച്ചാല്‍, എന്തെങ്കിലും ഒരു മുന്നേറ്റം ഇന്ന് ഉണ്ടാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ എന്‍റെ ഭാര്യയോട് ഞാന്‍ എന്തു പറയും എന്നതായിരുന്നു, അവള്‍ എന്നെപ്പറ്റി എന്ത് കരുതും.!!
സ്വന്തം ഭാര്യ സമ്മതം തന്നിട്ടും അവളുടെ അമ്മയോട് അടുക്കാന്‍ കഴിയാതിരിക്കുക, അയ്യേ മോശമല്ലേ.!
അഥവാ ഈ ഉദ്യമത്തില്‍ ഞാന്‍ പരാജയപ്പെട്ടാല്‍ അവര്‍ എന്നെ പൂര്‍ണ്ണമായും നിഷേധിച്ചാല്‍ പിന്നെ ഞാന്‍ എങ്ങനെ എന്‍റെ ഭാര്യയുടെ മുഖത്ത് നോക്കും.
അവളുടെ ഹീറോ ആയിരുന്ന ഞാന്‍ വെറും സീറോ ആയിപ്പോവില്ലേ.!!
എങ്ങനെ ഈ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരു സ്ത്രീയെ വശംവദയാക്കാം എന്നെനിക്കറിയില്ല. എന്‍റെ സമപ്രായക്കാരായ സ്ത്രീകളെയോ അല്ലെങ്കില്‍ എന്നെക്കാള്‍ പ്രായം കുറഞ്ഞവരെയോ മാത്രമാണ് ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഈ രീതിയില്‍.. ഏത് ? മനസിലായിക്കാണുമല്ലോ അല്ലേ !!,
ആകെ ഉള്ള ആശ്വാസം ലളിത എന്നോടു പറഞ്ഞ കഥയാണ്.
ഞാന്‍ അടുക്കളയിലേക്ക് കടന്നപ്പോള്‍ നേരിയ വെളിച്ചം മാത്രമേ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അവര്‍ ഒന്നും ചെയ്യാതെ അവിടെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു.
എന്നെ കണ്ട ഉടനെ അവര്‍ വെറുതെ അപ്പോള്‍ കയ്യില്‍ കിട്ടിയ ഒരുപാത്രമെടുത്തു സിങ്കിലെ പൈപ്പ് ഓണ്‍ ചെയ്തു കഴുകാന്‍ തുടങ്ങി..
അവര്‍ നല്ല ടെന്ഷനിലാണെന്ന് എനിക്കു മനസിലായി.
അമ്മേ കുറച്ചു ചൂടുവെള്ളം വേണം.
ഉത്തരം മൌനമായിരുന്നെങ്കിലും വെള്ളം ഗ്ലാസില്‍ എടുത്തു കയ്യില്‍ തന്നു.
ഞാന്‍ വെള്ളം മുഴുവനായും കുടിച്ചശേഷം ഗ്ലാസ്സ് അവരുടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു.
ഗായത്രിയേച്ചി : ഇനി വേണോ ?
ഞാന്‍ : ഇനിയും ചോദിച്ചാല്‍ തരുമോ ?
എന്‍റെ ശബ്ദത്തില്‍ ചെറിയ പതര്‍ച്ച ഉണ്ടായിരുന്നു.
എന്‍റെ ഗായത്രിയെച്ചിയുടെ
ശ്വാസത്തിന്‍റെ ഗന്ധം എന്നെ വല്ലാതെ ലഹരി പിടിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ അവരുടെ വളരെ അടുത്തു നില്‍ക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഞാനവരെ ഒന്നു നന്നായി നോക്കി.
ആവശ്യത്തിന് വലിപ്പം ആ മൂലകള്‍ക്കുണ്ട്.
ഗായത്രിയേച്ചി രംഗം സ്വഭാവികമാക്കാന്‍ വേണ്ടി, തരാം എന്ന് പറഞ്ഞു.
വീണ്ടും വെള്ളമെടുത്തു എന്‍റെ കൈയ്യിലേക്ക് വെച്ചു.
എന്നാല്‍ ഞാന്‍ ഗ്ലാസ്സിന് പകരം അവരുടെ കൈയ്യില്‍ പതുക്കെ ഒന്നു പിടിച്ചു.
അവര്‍ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.
‘എന്താ അജയ് ഇത്, എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത് ‘
പരിചയഭാവം ആ മുഖത്ത് അല്പം പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, പൂര്‍ണ്ണമായും ഒരു പെണ്ണിന്‍റെ ചെറുത്തുനില്‍പ്പ് തന്നെ ആയിരുന്നത്.
ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട് കൂടുതല്‍ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താല്‍ രംഗം വല്ലാതെ വഷളമാകുമെന്ന് അറിയാമായിരുന്ന ഞാന്‍ വേറെ ഒരു രീതിയാണ് നല്ലതെന്ന് മനസിലാക്കി.
പതുക്കെ ഒന്നവരുടെ കയ്യില്‍ തടവിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ പിടിവിട്ടു.
എന്നിട്ട് ഞാന്‍ ദുഃഖഭാവത്തിലും നിരാശാഭാവത്തിലും ഇളിഭ്യനായ മുഖഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞു:
ഗായത്രിയേച്ചി സോറി , എന്നോടു ക്ഷമിക്കണം, മാപ്പ്.
ഗായത്രിയേച്ചി അവരുടെ കൈകള്‍ കൂപ്പിക്കൊണ്ട് എന്നോടു ഇടറുന്ന സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു
‘എന്‍റെ പൊന്നു മോനേ , നീ എന്‍റെ മോളുടെ ജീവിതം തകര്‍ക്കരുത്. നിന്നെ പറ്റി ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്.
എന്താ ചേച്ചി , ചേച്ചിക്ക് എന്നെ വിശ്വസമില്ലേ.. ലളിതയുടെ കാര്യത്തില്‍?
എനിക്ക് വിശ്വസമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ വിവാഹം നടത്തിയതും, എങ്കിലും ഇന്നലെ മുതല്‍ നിനക്കു എന്തൊക്കെയോ മാറ്റം പോലെ എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു. ആരെയും ഉള്ളൂ മുഴുവന്‍ പരിശോധിക്കാനൊന്നും അര്‍ക്കും കഴിയില്ലല്ലോ. ഇപ്പോ എനിക്ക് പേടിയുണ്ട്. ഞാന്‍ അപേക്ഷിക്കുകയാണ്.. അവളെ കരയിക്കല്ലേ മോനേ..
ഞാന്‍…. ഞാന്‍ ഗായത്രിയേച്ചിക്ക് ഞാന്‍ ഒരു മോശക്കാരനാണെന്ന് തോന്നിയെങ്കില്‍ ഒരിയ്ക്കലും ചേച്ചിയെ കുറ്റം പറയാന്‍ കഴിയില്ല. പക്ഷേ ഞാന്‍… ജീവിതത്തില്‍ ഇന്ന് വരെ ആരോടും ഇങ്ങനെ ഒന്നും പെരുമാറിയിട്ടില്ല.. സത്യം.
പിന്നെ അജയ്ക്ക് ഇപ്പോള്‍ എന്താണ് പറ്റിയത്?.
ഇപ്പോളൊന്നുമല്ല ഗായത്രിയേച്ചി, എനിക്ക് .. പണ്ട്.. കുറെ മുന്നേ മുതലേ.. എന്‍റെ ഗായത്രിയേച്ചിയോട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു. എന്തൊകൊണ്ടോ ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചു..ഗായത്രിയേച്ചിയെ പ്രണയിച്ചുപോയി. ഒരിയ്ക്കലും അതൊന്നും തുറന്നു പറയാന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ. എനിക്കു ചേച്ചിയോട് തോന്നിയ വികാരം ആരോടും പറയാനും കഴിയില്ല.
പ്രായവെത്യാസം.. പിന്നെ ചേച്ചി രണ്ടു കുട്ടികളുടെ അമ്മയാണ്.. വിവാഹിതയാണ്.. പക്ഷേ ഇത്രകാലമായിട്ടും.. എനിക്കെന്തോ.. എനിക്ക് തോന്നിയ ഈ ആദ്യ പ്രണയം മറക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.
ഗായത്രിയേച്ചി ഞെട്ടി തരിച്ചുകൊണ്ട് എന്‍റെ കണ്ണ്കളിലേക്ക് നോക്കി.
ഞാൻ സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത പൊയ് വാക്കുകളായിരുന്നെങ്കിലും എന്തുകൊണ്ടോ എനിക്കു കളവ് പറയുന്ന പോലെയുള്ള ഒരു ഫീലിങല്ല അപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഞാന്‍ അവരെ അക്കാലത്ത് അങ്ങനെയുള്ള കണ്ണുകള്‍കൊണ്ട് കണ്ടിട്ടേയില്ല , പ്രണയം പോയിട്ട് കാമം പോലും ഞാന്‍ അവരില്‍ കണ്ടിരുന്നില്ല. എന്നത് തന്നെയാണ് സത്യം.. എങ്കിലും … അവരോടു അങ്ങനെ എല്ലാം ഞാന്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കെ ഞാന്‍ സ്വയം അതൊക്കെ സത്യമാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചുപോയി.
ഗായത്രിയേച്ചി : നീ ഇതെന്തൊക്കെയാണ് പറയുന്നത്. നിനക്കു അഥവാ എന്നോടു ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ അതിന് എന്‍റെ മോളെ വിവാഹം കഴിച്ച് അവളുടെ ജീവിതം തകര്‍ക്കുകയാണോ വേണ്ടത് ?
ഞാനവളെ ഇന്ന് വരെ കരയിച്ചിട്ടില്ല., അവള്‍ക്ക് എന്തെങ്കിലും വിഷമമുണ്ടെങ്കില്‍ നിങ്ങള്ക്ക് മനസിലാക്കാന്‍ കഴിയില്ലെ ? ഞാന്‍ അവളെ എന്‍റെ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണിപോലെ കൊണ്ട് നടന്നോളാം. പിന്നെ സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ എനിക്കു ഈ അമ്മയെ വിവാഹം കഴിക്കാന്‍ ആയിരുന്നു യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ തല്‍പര്യം.. പക്ഷേ അങ്ങനെ ഒരു വിവാഹം ആലോചിക്കാന്‍ കഴിയുമോ എനിക്ക്.
എന്‍റെ വീട്ടുകാരോ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടുകാരോ അതിന് സമ്മതിക്കുമോ ? ഇങ്ങനെ ഒരു ആലോചന ഉണ്ട് എന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഉടനെ ശരി എന്നു പറഞ്ഞത് ചേച്ചിയെ കാണാനും സംസാരിക്കാനും കഴിയുമല്ലോ എന്നു ഓര്‍ത്തിട്ടാണ്.. എന്നു വെച്ചു ഞാന്‍ ലളിതയെ ചതിക്കാന്‍ ഒന്നും ഉദ്ദേശിച്ചില്ല. എനിക്കു ചേച്ചിയെ കാണാന്‍ അവകാശത്തോടെ ഈ വീട്ടില്‍ കയറിവരമല്ലോ എന്നു ആലോചിച്ചപ്പോള്‍ എനിക്കു ഈ വിവാഹം തന്നെ മതി എന്നു തോന്നിപ്പോയി. [ തുടരും ]
